ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) چگونه درمان می شود

درمان بر علائم و اجتناب از عوارض متمرکز است

درمان ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) شامل مدیریت شرایط سلامتی ناشی از این عفونت شایع مقاربتی (STI) است.

بیش از 170 نوع ویروس HPV وجود دارد. برخی از انواع کم خطر می توانند باعث زگیل تناسلی شوند، در حالی که سایر انواع پرخطر می توانند منجر به سرطان شوند، از جمله سرطان دهانه رحم و سرطان مقعد.

اگرچه واکسنی برای پیشگیری از HPV وجود دارد، اما هیچ درمانی برای خود ویروس وجود ندارد. افراد مبتلا به انواع پرخطر HPV باید به طور مرتب تحت نظر باشند تا تغییراتی که می تواند منجر به سرطان شود بررسی شود.

این مقاله رویکردهای مختلف برای مدیریت HPV را بررسی می‌کند، از جمله روش‌هایی که برای درمان زگیل تناسلی و مواردی که برای جلوگیری از سرطان‌های مرتبط با HPV استفاده می‌شوند.

 

درمان های خانگی و سبک زندگی

هیچ درمان خانگی وجود ندارد که بتواند به طور مستقیم HPV یا هر یک از علائم آن را درمان کند. با این حال، اگر یکی از 16نوع پرخطر HPV در شما تشخیص داده شده باشد، کارهایی وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از سرطان بهتر انجام دهید.

HPV و سرطان چقدر به هم مرتبط هستند؟

امروزه بین 60 تا 90 درصد سرطان های دهانه رحم، مقعد، فرج، آلت تناسلی، دهان، لوزه ها یا گلو توسط HPV ایجاد می شود. تقریباً تمام سرطان های دهانه رحم مرتبط با HPV هستند.

اگر نوع پرخطری مانند HPV16 و HPV18 برای شما تشخیص داده شده است، به این معنی نیست که سرطان خواهید گرفت. در واقع، بسیاری از عفونت ها خود به خود بدون درمان برطرف می شوند.

اما، اگر عفونت HPV ادامه یابد، ممکن است به نفع شما باشد که رابطه جنسی ایمن تر داشته باشید و سیگار را ترک کنید تا شانس ابتلا به سرطان را کاهش دهید. در اینجا دلیل آن است:

رابطه جنسی ایمن را تمرین کنید

اگر HPV دارید، کاندوم، سدهای دندانی و سایر اشکال رابطه جنسی ایمن نه تنها از گسترش HPV به دیگران جلوگیری می کنند، بلکه از شما در برابر ابتلا به عفونت های مقاربتی (STIs) محافظت می کنند.

در افراد مبتلا به HPV، برخی از بیماری های مقاربتی می توانند تغییرات سلولی را که منجر به سرطان می شود، تسهیل کنند. این شامل کلامیدیا، یک عفونت باکتریایی مقاربتی است که مطالعات نشان می دهد ممکن است به رشد HPV و زنده ماندن در دهانه رحم کمک کند.

به طور مشابه، HIV به خودی خود خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را تا شش برابر، و سرطان مقعد را تا 16 برابر افزایش می دهد.

به خاطر داشته باشید که HPV از طریق تماس پوست به پوست منتقل می شود و می تواند مناطقی را که کاندوم نمی پوشاند را آلوده کند. به همین دلیل، کاندوم ممکن است به طور کامل از شما در برابر ابتلا به HPV محافظت نکند، اما مطمئناً به جلوگیری از آن کمک می کند.

ترک سیگار

سیگار کشیدن خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را در مقایسه با سیگار نکشیدن دوبرابر می کند. مطالعات طولانی مدت نشان داده است که زنان مبتلا به HPV پرخطر که سیگار می کشند، نسبت به زنان مبتلا به HPV پرخطر که سیگار نمی کشند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان دهانه رحم هستند.

این خطرات فراتر از سرطان دهانه رحم است. شواهد قوی وجود دارد که سیگار کشیدن می تواند خطر ابتلا به سرطان سر و گردن مرتبط با HPV را نیز افزایش دهد.

نسخه ها

زگیل تناسلی و زگیل مقعدی توسط ویروس پاپیلومای انسانی ایجاد می شود. تقریباً 40 نوع مختلف HPV کم خطر وجود دارد که می تواند باعث ایجاد زگیل تناسلی شود که اکثریت قریب به اتفاق آنها توسط HPV6 و HPV11 ایجاد می شوند.

نوع هایی از HPV که باعث زگیل تناسلی می شوند به ندرت باعث ایجاد سرطان می شوند. حتی در این صورت، ممکن است خارش، دردناک یا ناخوشایند باشند.

اکثر زگیل‌های تناسلی خود به خود بدون درمان در عرض 18 تا 24 ماه برطرف می‌شوند.  اگر اینطور نشد (یا زگیل‌ها به‌ویژه ناراحت‌کننده هستند)، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما می‌تواند داروهایی را که در خانه استفاده می‌کنید برای کمک به پاک کردن آنها تجویز کند.

سه داروی خانگی وجود دارد که معمولاً برای زگیل تناسلی یا مقعدی تجویز می شود:

 (imiquimod) Aldara: این کرم موضعی با تقویت پاسخ ایمنی موضعی با زگیل تناسلی مبارزه می کند. یک بار در شب تا 16 هفته استفاده می شود. عوارض جانبی رایج شامل قرمزی پوست است. برخی از افراد ممکن است دچار خستگی، بدن درد، تاول یا بثورات پوستی نیز شوند.

 (podofilox) Condylox: این ژل موضعی حاوی رزین گیاهی است که بافت زگیل را از بین می برد. دو تا سه بار در روز در چرخه (سه روز بعد، چهار روز تعطیل) تا چهار سیکل استفاده می شود. عوارض جانبی رایج شامل تحریک خفیف پوست است. زخم نیز گاهی اوقات می تواند رخ دهد.

 (sinecatechins) Veregen: این کرم موضعی برای زگیل های تناسلی خارجی و زگیل های اطراف مقعد استفاده می شود. سه بار در روز تا 16 هفته استفاده می شود. عوارض جانبی شایع عبارتند از قرمزی پوست، خارش، یا سوزش خفیف.

آیا زگیل تناسلی مانند زگیل های دیگر است؟

زگیل تناسلی با زگیل هایی که روی پاها، دست ها یا سایر قسمت های بدن یافت می شود یکسان نیست. آنها را نباید با پاک کننده های زگیل بدون نسخه درمان کرد، زیرا این محصولات برای استفاده در ناحیه تناسلی یا مقعد در نظر گرفته نشده اند.

جراحی و روش های تخصص محور

روش‌های تخصصی، از جمله جراحی، گاهی برای درمان زگیل‌های تناسلی که به درمان‌های خانگی پاسخ نمی‌دهند، استفاده می‌شود. همین امر در مورد تغییرات مرتبط با HPV در سلول ها که می تواند منجر به سرطان شود، که به آن دیسپلازی می گویند، صدق می کند.

 

زگیل ناحیه تناسلی

ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی گاهی اوقات اگر زگیل تناسلی کوچک و بدون عارضه باشد، رویکرد مراقب و منتظر را توصیه می کنند. امید این است که در نهایت بدون درمان خود به خود از بین برود.

اگر اینطور نشد و داروهای تجویزی نتوانستند آنها را پاک کنند، چندین روش در مطب وجود دارد که ممکن است کمک کند:

• تری کلرواستیک اسید: این محلول اسید موضعی است که توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برای برداشتن تدریجی زگیل تناسلی یا مقعدی استفاده می شود. درمان در صورت نیاز هر هفته تکرار می شود. عوارض جانبی رایج عبارتند از قرمزی، درد، تورم، سوزش، روشن شدن پوست و زخم. تری کلرواستیک اسید نباید روی زگیل های نزدیک به نوک آلت تناسلی استفاده شود.
• کرایوتراپی: این روشی است که در آن زگیل تناسلی به تدریج با نیتروژن مایع برداشته می شود. این روش در صورت نیاز هر دو هفته یکبار تکرار می شود. عوارض جانبی رایج شامل قرمزی، درد، سوزش و روشن شدن پوست است.
• الکتروکوتر: این روشی است که از برق برای سوزاندن زگیل استفاده می کند. برای جلوگیری از ایجاد اسکار برای کنترل عمق سوختگی مراقبت لازم است. در صورت نیاز هر دو هفته یکبار تکرار می شود. عوارض جانبی رایج عبارتند از قرمزی، درد، تورم، سوزش، روشن شدن پوست و زخم.
• لیزر درمانی: این روش حذف زگیل تناسلی با لیزر دی اکسید کربن است. در صورت نیاز هر یک تا دو هفته یکبار تکرار می شود. عوارض جانبی رایج شامل قرمزی، درد، تورم، سوزش و روشن شدن پوست است.
• جراحی: این شامل برداشتن زگیل تناسلی با استفاده از چاقوی جراحی، قیچی، ریش تراش جراحی یا یک وسیله برش قاشق مانند به نام کورت است. از بی حسی موضعی استفاده می شود و ممکن است نیاز به بخیه باشد. عوارض جانبی شایع درد، خونریزی و جای زخم است. عفونت امکان پذیر است.

دیسپلازی

عفونت با انواع پرخطر HPV می‌تواند منجر به تغییرات غیرطبیعی در سلول‌ها به نام دیسپلازی شود.

این تغییرات از درجه پایین (به این معنی که سلول ها در زیر میکروسکوپ خفیف غیر طبیعی به نظر می رسند) تا درجه بالا (به این معنی که سلول ها در زیر میکروسکوپ به شدت غیر طبیعی به نظر می رسند) هستند. هنگامی که تغییراتی در دهانه رحم رخ می دهد، به آن دیسپلازی گردن رحم می گویند.

در حالی که دیسپلازی خفیف معمولاً طی دو سال خود به خود برطرف می شود، اشکال تهاجمی تر ممکن است به شکل اولیه سرطان به نام کارسینوم درجا (CIS) پیشرفت کنند.

دیسپلازی دهانه رحم با تست پاپ اسمیر قابل تشخیص است. اگر نتیجه پاپ اسمیر غیرطبیعی باشد، روشی به نام کولپوسکوپی همراه با بیوپسی برای مشاهده دهانه رحم و گرفتن نمونه بافت برای ارزیابی تجویز می شود.

اگر شواهدی از دیسپلازی دهانه رحم وجود داشته باشد، اگر دیسپلازی خفیف باشد، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی ممکن است رویکرد مراقب و منتظر را اتخاذ کند. اگر دیسپلازی شدید باشد، آنها می خواهند بافت های آسیب دیده را با یکی از چندین روش حذف کنند:

• کرایوسرجری: این روش معمولاً در مطب ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی انجام می‌شود. ابزاری به نام کرایوپروب برای چند دقیقه روی بافت آسیب دیده قرار می گیرد تا بافت های آسیب دیده را با سرمای شدید از بین ببرد. در 85% و 90% موارد سلولهای غیرطبیعی بر نمی گردند.
• روش برداشتن حلقه الکتروسرژیکال (LEEP): این عمل تحت بی حسی موضعی در اتاق عمل یا مطب ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی انجام می شود. این روش شامل یک حلقه باردار الکتریکی ساخته شده از سیم نازک است که از روی دهانه رحم عبور داده می شود تا لایه نازکی از بافت را جدا کند.
• کونیزاسیون با چاقوی سرد: این عمل در اتاق عمل و تحت آرامبخشی انجام می شود. برای این روش، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یک قطعه کوچک مخروطی شکل از بافت های آسیب دیده را برش می دهد. کانیزاسیون با چاقوی سرد می تواند برای تشخیص و درمان دیسپلازی دهانه رحم و CIS استفاده شود.

این روش‌ها و سایر روش‌ها (مانند الکتروکوتر و لیزر درمانی) ممکن است برای درمان دیسپلازی مرتبط با HPV در گلو، مقعد، فرج، آلت تناسلی، لوزه‌ها یا دهان استفاده شوند. این شامل کوتر مادون قرمز (IRC) می شود که از انفجار نور مادون قرمز برای از بین بردن سلول های دیسپلاستیک در افراد مبتلا به دیسپلازی مقعدی استفاده می کند.

در مورد پاپ اسمیر مقعدی چطور؟

اگرچه پاپ اسمیر مقعدی برای بررسی دیسپلازی مقعد در دسترس است، اما به طور معمول استفاده نمی شود و توصیه خاصی برای استفاده از آن ارائه نشده است. با این حال، افرادی که در معرض خطر بالای سرطان مقعد هستند - یعنی مردانی که با مردان (MSM) مبتلا به HIV رابطه جنسی دارند - می توانند غربالگری شوند.

مهم است که به یاد داشته باشید که درمان دیسپلازی فقط به تغییرات پیش سرطانی ناشی از HPV می پردازد، نه خود عفونت. افرادی که مبتلا به دیسپلازی تشخیص داده شده اند باید برای عود بیماری تحت نظارت دقیق قرار گیرند. این امر به ویژه در صورتی صادق است که عفونت HPV بیش از دو سال طول بکشد.

  واکسیناسیون

دانشمندان مدت هاست در تلاش برای ساخت واکسنی درمانی هستند که می تواند از ایجاد سرطان HPV پرخطر جلوگیری کند. با وجود پیشرفت در تحقیقات، در حال حاضر هیچ واکسن درمانی HPV مورد تایید سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) وجود ندارد.

این بدان معنا نیست که واکسن پیشگیرانه فعلی که Gardasil-9 نام دارد، در افرادی که قبلاً HPV دارند، نقشی ندارد، در واقع نقش دارد.

اگر HPV در شما تشخیص داده شده است اما هیچ علامتی ندارید، ممکن است به شما توصیه شود که برای محافظت در برابر رایج ترین انواع پرخطر HPV واکسن بزنید. HPV16 و HPV18 که بیشتر سرطان های مرتبط با HPV را تشکیل می دهند.

خلاصه                         

در حال حاضر درمانی برای ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) وجود ندارد. درمان در عوض بر مدیریت شرایطی که HPV می تواند ایجاد کند متمرکز است.

این شامل زگیل تناسلی و HPV است. این شرایط ممکن است با داروهای تجویزی موضعی درمان شوند یا با روش هایی مانند سرما درمانی، لیزر درمانی، کوتر الکتریکی و جراحی حذف شوند.

همچنین روش هایی برای درمان دیسپلازی مرتبط با HPV (تغییرات در سلول هایی که ممکن است منجر به سرطان شود) استفاده می شود. از جمله این روش‌ها می‌توان به روش‌هایی به نام LEEP، چاقوی سرد و کرایوسرجری اشاره کرد. خطر ابتلا به سرطان‌های مرتبط با HPV را نیز می‌توان با ترک سیگار و اجتناب از عفونت‌های مقاربتی که می‌تواند باعث رشد آن‌ها شود، کاهش داد.

سخن آخر:

در حالی که تشخیص HPV می تواند ناراحت کننده باشد، به شما کمک می کند تا هر مشکلی را قبل از اینکه جدی یا حتی تهدید کننده زندگی شود، تشخیص دهید.

به طور کلی، درمان برای شرایط مرتبط با HPV عوارض کمی دارد.

در صورت غیر محتملی که سرطان تشخیص داده شود، درمان زودهنگام تقریباً همیشه به نتایج بهتری منجر می شود.

مطالب مرتبط :

روش تشخیص HPV|روش تشخیص زگیل تناسلی,روش تشخیص اچ پی وی

هزینه آزمایش HPV | آزمایش زگیل تناسلی

نحوه تشخیص و درمان زگیل تناسلی|و زمان تماس با پزشک

 

نحوه تشخیص و درمان زگیل تناسلی و زمان تماس با پزشک

زگیل تناسلی برجستگی های گوشتی رنگی هستند که می توانند روی اندام تناسلی یا اطراف آن ظاهر شوند.

عفونت مقاربتی (STI) ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) عامل ایجاد آنهاست.

هنگامی که فردی به زگیل تناسلی مبتلا می شود، HPV می تواند به دیگران منتقل شود، حتی اگر فرد علامتی نداشته باشد.

این مقاله به چگونگی ظاهر زگیل تناسلی و همچنین برخی از علل و گزینه های درمانی می پردازد. همچنین در مورد چشم انداز، برخی شرایط مشابه و زمان تماس با پزشک صحبت خواهد کرد.

نحوه تشخیص زگیل تناسلی

زگیل تناسلی می تواند روی اندام تناسلی یا اطراف آن ظاهر شود. مکان های احتمالی شامل موارد زیر است:

• فرج
• واژن
• آلت تناسلی
• کیسه بیضه
• دهانه رحم
• مقعد
• ران
• این زگیل‌ها همچنین می‌توانند در دهان یا گلو ظاهر شوند، اگر کسی با فردی که به آنها رابطه جنسی دهانی داشته باشد.

زگیل تناسلی شبیه زگیل هایی است که فرد ممکن است روی دستان خود یا جای دیگری از بدن بگیرد. این به این دلیل است که گونه های مختلف HPV باعث ایجاد همه زگیل ها از جمله زگیل تناسلی می شود.

زگیل تناسلی می تواند هفته ها، ماه ها یا حتی سال ها پس از عفونت HPV ظاهر شود.

برخی از افراد مبتلا به HPV اصلاً علائمی ندارند. به همین دلیل، این واقعیت که فرد اخیراً رابطه جنسی نداشته است، احتمال ابتلا به زگیل تناسلی را منتفی نمی کند.

زگیل تناسلی باعث زخم، خونریزی یا زخم باز نمی شود، مگر اینکه فرد آنها را بخراشد یا به چیزی گیر کند.

علائم تغییر رنگ، بثورات، یا خونریزی در ناحیه تناسلی یا اطراف آن معمولاً نشان دهنده وجود چیز دیگری مانند تبخال یا عفونت پوستی است.

برخی از علائمی که نشان می دهد برجستگی های روی اندام تناسلی ممکن است زگیل تناسلی باشد عبارتند از:

برجستگی ها به رنگ پوست یا کمی تیره تر هستند.

برجستگی ها به صورت یک برآمدگی منفرد یا به صورت خوشه هایی که ممکن است شبیه گل کلم باشند ظاهر می شوند.

برجستگی ها ممکن است خشن، صاف، صاف یا برجسته باشند.

برجستگی ها ممکن است خارش داشته باشند، اما معمولاً درد ندارند.

چه چیزی باعث زگیل تناسلی می شود؟

HPV باعث ایجاد زگیل تناسلی می شود. این شایع ترین STI در ایالات متحده است.

سویه HPV که باعث ایجاد زگیل تناسلی می شود از طریق تماس پوست به پوست با فردی که به آن مبتلا است، اغلب در طول رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی گسترش می یابد. با این حال، زگیل تناسلی همچنان می تواند بدون نفوذ و اگر فرد علائمی نداشته باشد گسترش یابد.

هر گونه تماس مقعدی، واژن یا آلت تناسلی ممکن است باعث انتشار HPV شود. حتی اگر فردی علائم HPV نداشته باشد، ممکن است این اتفاق بیفتد.

کاندوم ها به طور کامل منبع مورد اعتماد را در برابر HPV محافظت نمی کنند، زیرا تمام نواحی از بدن را که ممکن است عفونت را گسترش دهند، پوشش نمی دهند. با این حال، آنها می توانند شانس انتشار HPV را کاهش دهند.

زگیل تناسلی خطرناک نیست، اگرچه ممکن است فرد از ظاهر آنها خوشش نیاید.

سویه متفاوتی از HPV از سویه‌ای که باعث زگیل تناسلی می‌شود، ممکن است خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد. این گونه از HPV با خطر بالاتر ابتلا به برخی سرطان ها مرتبط است، از جمله:

سرطان حنجره

سرطان فرج و واژن

سرطان آلت تناسلی

سرطان مقعد

سرطان دهانه رحم

به گفته منبع مورد اعتماد سازمان بهداشت جهانی (WHO)، «تقریباً تمام موارد سرطان دهانه رحم می‌تواند به عفونت HPV نسبت داده شود».

سویه HPV که باعث ایجاد زگیل تناسلی می شود، سویه کم خطری برای سرطان دهانه رحم است، اما سایر سویه های HPV خطر بیشتری دارند.

افرادی که زگیل تناسلی دارند نیز ممکن است دارای گونه ای از HPV باشند که خطر ابتلا به سرطان را در آنها افزایش می دهد.

زگیل تناسلی چه حسی دارد

برخی از افراد مبتلا به زگیل تناسلی می گویند که احساسی شبیه به گل کلم های ریز و ناهموار دارند.

سطح بیرونی زگیل ممکن است صاف یا زبر به نظر برسد. زگیل ها ممکن است قبل از از بین رفتن کمی رشد کرده یا تغییر بافت دهند.

این زگیل ها معمولاً درد ندارند، اما ممکن است پوست زیر زگیل احساس خارش داشته باشد. اگر زگیل به چیزی مانند لباس زیر گیر کند، ممکن است آسیب ببیند.

زگیل تناسلی اگر فرد مزاحم آنها نشود خونریزی نمی کند. با این حال، اصطکاک ناشی از راه رفتن یا رابطه جنسی می تواند زگیل ها را تحریک کند یا پاره کند. زگیل ها ممکن است باز شوند، خونریزی کنند یا در اثر اصطکاک یا اگر به چیزی گیر کنند، عفونی شوند.

چه چیز دیگری می تواند باعث ایجاد برآمدگی در ناحیه تناسلی شود؟

وجود برجستگی در ناحیه تناسلی یا اطراف آن لزوماً به معنای ابتلا به HPV نیست.

برخی دیگر از علل بالقوه برآمدگی های تناسلی عبارتند از:

• کیست یا سایر زائده های زیر پوست
• سوختگی با تیغ و سایر اشکال تحریک پوست، مانند جوش گرما
• عفونت های پوستی ناشی از باکتری ها، مخمرها یا سایر میکروب ها
• تومورها، از جمله تومورهای خوش خیم و تومورهای سرطانی
• سایر بیماری های مقاربتی مانند تبخال یا سیفلیس

چه زمانی با پزشک تماس بگیرید

هیچ آزمایشی نمی تواند HPV را برای هر دو جنس به طور قابل اعتماد تشخیص دهد منبع مورد اعتماد. با این حال، در زنان، پزشکان می توانند HPV را در طول غربالگری سرطان دهانه رحم با آزمایش پاپ اسمیر و برای مردان و زنان آزمایش تشخیص و تعیین ژنوتایپ HPV، شناسایی کنند.

برای بسیاری از افراد، پزشکان پس از رد سایر شرایط بالقوه، بیماری را بر اساس علائم تشخیص می‌دهند.

در صورتی که فرد باید با پزشک تماس بگیرد:

زگیل تناسلی یا سایر برجستگی های تناسلی داشته باشید

درد ناحیه تناسلی دارند

برای آزمایش سایر بیماری های مقاربتی از پزشک می خواهید

آزمایش‌های خاصی می‌توانند سرطان مرتبط با HPV را بررسی کنند. پزشک ممکن است انجام منظم پاپ اسمیر یا سایر آزمایشات را بر اساس سابقه زگیل تناسلی توصیه کند.

از آنجایی که تشخیص خود به خود HPV غیرممکن است، مهم است که در مورد هر گونه رشد غیرعادی یا جدید در اندام تناسلی با پزشک تماس بگیرید، حتی اگر فرد فکر می کند که در معرض HPV قرار نگرفته است.

جلوگیری

واکسیناسیون زنان و مردان در برابر برخی از انواع HPV، از جمله آنهایی که باعث بیشتر سرطان های دهانه رحم می شوند، امکان پذیر است.

متخصصان معمولاً توصیه می‌کنند که افراد قبل از شروع فعالیت جنسی و قرار گرفتن در معرض هر گونه گونه‌ای از HPV، واکسن را دریافت کنند. با این حال، برخی از بزرگسالان جوان ممکن است هنوز از واکسیناسیون بهره مند شوند.

هرکسی که علاقه دارد خود یا فرزندش را واکسینه کند باید با پزشک مشورت کند

چشم انداز

HPV یک ویروس مزمن بدون درمان است. این بدان معنی است که فرد ممکن است به طور دوره ای برای بقیه عمر خود دچار زگیل تناسلی شود.

با این حال، همه افراد مبتلا به HPV به زگیل تناسلی مبتلا نمی‌شوند، و حتی کسانی که سابقه شیوع زگیل را دارند، ممکن است دیگر هرگز شیوع دیگری نداشته باشند.

درمان هایی برای زگیل تناسلی وجود دارد. به عنوان مثال، پزشک ممکن است کرم های تجویزی را برای از بین بردن عفونت توصیه کند. اگر زگیل ها عفونی شوند یا باعث عفونت پوستی شوند، ممکن است آنتی بیوتیک را نیز توصیه کنند.

سرطان هایی که HPV خطر ابتلا به آنها را افزایش می دهد نیز قابل درمان هستند. بنابراین، فرد باید در مورد علائم سرطان یا رشد غیرعادی زودتر با پزشک تماس بگیرد.

زنان مبتلا به HPV ممکن است به غربالگری های مکرر سرطان دهانه رحم نیاز داشته باشند.

 

 

خلاصه

HPV یک عفونت شایع است و بسیاری از افرادی که به این ویروس مبتلا می شوند هرگز نمی دانند که به آن مبتلا هستند.

افراد مبتلا به زگیل تناسلی باید تصور کنند که آنها مسری هستند و در مورد استراتژی های کاهش خطر و خطر با شریک زندگی خود صحبت کنند.

یک پزشک می تواند در ارزیابی خطر و توصیه گزینه های درمانی کمک کند.

چگونه زگیل تناسلی را بشناسیم

متخصصان می گویند که زگیل تناسلی معمولاً به صورت توده ها یا برجستگی های سفید رنگی ظاهر می شوند که می توانند روی فرج، واژن، دهانه رحم، آلت تناسلی، کیسه بیضه یا مقعد شما پیدا شوند. زگیل تناسلی در اثر یک عفونت مقاربتی ایجاد می شود که از طریق تماس پوست به پوست یا مقاربت جنسی محافظت نشده منتقل می شود. تحقیقات نشان می دهد که بیشتر موارد زگیل تناسلی توسط دو سویه ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، نوع 6 و 11 ایجاد می شود. با شناخت علائم زگیل تناسلی می توانید به پزشک مراجعه کرده و بلافاصله آزمایش دهید.

ناحیه تناسلی و مقعد خود را از نظر وجود توده های کوچک صورتی یا قرمز بررسی کنید. زگیل تناسلی به صورت توده های کوچک صورتی یا قرمز یا برآمدگی روی اندام های جنسی و احتمالا مقعد ظاهر می شود. شما ممکن است زگیل تناسلی را روی واژن، فرج، دهانه رحم، مقعد، آلت تناسلی یا مجرای ادرار خود ببینید یا احساس کنید. اگرچه نادر است، اما ممکن است زگیل تناسلی روی دهان، لب‌ها، زبان یا گلو نیز ایجاد شود.

زگیل ها ممکن است شبیه به بالای گل کلم به نظر برسند و ممکن است ریز یا به سختی دیده شوند. به دنبال زگیل در دسته های سه یا چهار تایی باشید که به نظر می رسد در حال رشد و گسترش در بدن شما هستند.

توجه داشته باشید که زگیل ها خارش یا تحریک دارند. اگرچه زگیل تناسلی معمولاً دردناک نیست، اما ممکن است باعث تحریک، خارش، ناراحتی خفیف و گاهی اوقات خونریزی به دلیل خراش شدید شود.

به خاطر داشته باشید که زگیل تناسلی می تواند شش هفته تا شش ماه پس از آلوده شدن شما یا بیشتر ایجاد شود. ممکن است تا چند هفته پس از تماس با فرد مبتلا، زمانی که به طور کامل رشد کرده و علائم آشکار می شوند، متوجه زگیل ها نشوید.

توجه داشته باشید که ممکن است زگیل تناسلی داشته باشید و هیچ علامتی نداشته باشید. برخی از افرادی که به این بیماری مقاربتی مبتلا می شوند هیچ علامتی از خود نشان نمی دهند و ممکن است از ناقل این بیماری آگاه نباشند. به همین دلیل است که برای اطمینان از اینکه ناخودآگاه زگیل تناسلی را گسترش نمی‌دهید، باید به طور مرتب آزمایش‌های مربوط به بیماری‌های مقاربتی انجام شود.

سایر عفونت ها و شرایط به اشتباه می توانند به عنوان زگیل تناسلی مانند هموروئید، سیفلیس، پاپول آلت تناسلی مرواریدی و برچسب های پوستی شناسایی شوند. همچنین، برخی از سرطان های پوست می توانند به صورت زگیل تناسلی ظاهر شوند. تنها راه برای تایید ابتلای شما به زگیل تناسلی این است که توسط پزشک یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود آزمایش کنید.

تایید ابتلا به زگیل تناسلی

از نظر زگیل تناسلی توسط پزشک معاینه شوید. پزشک شما به دقت به زگیل‌های بدن شما نگاه می‌کند تا تأیید کند که زگیل تناسلی دارید، به‌ویژه هرگونه رشد در ناحیه تناسلی و راست روده شما.

برای زنان، پزشک ممکن است معاینه کامل لگن را انجام دهد تا دهانه رحم شما را از نظر زگیل تناسلی بررسی کند.

پزشک شما همچنین ممکن است یک نمونه مایع برای آزمایش سایر بیماری های مقاربتی مانند سوزاک و کلامیدیا و همچنین نمونه خون برای آزمایش سیفلیس و HIV بگیرد.

به پزشک خود اجازه دهید آزمایش HPV را انجام دهد. HPV گروهی از بیش از 60 ویروس است که برخی از آنها می توانند باعث ایجاد زگیل تناسلی شوند. در طول معاینه زگیل تناسلی، پزشک ممکن است به شما پیشنهاد کند که آزمایش HPV را نیز انجام دهید. برای زنان، این به معنای انجام آزمایش پاپ اسمیر برای بررسی هر گونه تغییر در دهانه رحم است که می تواند علائم عفونت HPV باشد. این امکان وجود دارد که HPV می تواند منجر به سرطان دهانه رحم در زنان شود، و بسیار مهم است که سالانه یک آزمایش پاپ اسمیر برای نظارت بر عفونت های احتمالی در دهانه رحم خود انجام دهید. با این حال، انواع HPV که باعث زگیل تناسلی می شوند، باعث سرطان نمی شوند.

افراد مبتلا به HPV آنوژنیتال در معرض افزایش خطر ابتلا به تعدادی از سرطان های آنوژنیتال هستند، بنابراین مهم است که در صورت ابتلا یا فکر کردن به تبخال تناسلی به پزشک خود اطلاع دهید تا غربالگری مناسب انجام شود.

هیچ آزمایش زگیل تناسلی HPV برای مردان وجود ندارد.

گزینه های درمانی خود را با پزشک خود در میان بگذارید. اگر پزشکتان تأیید کرد که زگیل تناسلی دارید، باید در مورد درمان های احتمالی برای STI صحبت کنید. یک گزینه این است که به بدن خود اجازه دهید با ویروس مبارزه کند و اجازه دهید زگیل ها خود به خود از بین بروند. باید محل را تا حد امکان خشک نگه دارید و لباس زیر نخی بپوشید تا زگیل ها پاک شوند.

اگر زگیل ها ناراحت کننده هستند، می توانید آنها را با درمان های مختلف زگیل تناسلی از بین ببرید. به خاطر داشته باشید که زگیل ها ممکن است پس از درمان باز هم بازگردند، زیرا درمان نمی تواند ویروسی را که باعث زگیل می شود درمان کند.

در صورت شیوع فعال زگیل های ناشی از HPV از رابطه جنسی خودداری کنید، زیرا در آن زمان است که ویروس بیشتر قابل انتقال است.

پزشک شما ممکن است کرم یا پماد دارویی را تجویز کند که می تواند مستقیماً روی زگیل تناسلی استفاده شود تا از گسترش آنها جلوگیری کند و به بهبود آنها کمک کند. همچنین می‌توانید از پزشک خود در مورد تزریق دارویی به نام اینترفرون به زگیل‌ها برای از بین بردن آنها سؤال کنید.

همچنین می‌توانید زگیل‌های تناسلی را با استفاده از کرایوتراپی برای منجمد کردن آن‌ها یا استفاده از کوتر الکتریکی برای سوزاندن آن‌ها از بین ببرید. پزشک شما باید این روش ها را توضیح دهد و در مورد خطرات یا عوارض جانبی صحبت کند.

با این حال، به طور کلی، تمام درمان‌های زگیل تناسلی HPV نسبتاً بی‌اثر هستند، به طوری که 30 تا 70 درصد از افرادی که تحت درمان قرار می‌گیرند در عرض شش ماه عود می‌کنند.

 

مطالب مرتبط :

درمان ویروس HPV

علل ابتلا به زگیل تناسلی و خطرات HPV

علائم ویروس زگیل تناسلی (HPV)|علائم عفونت ویروس پاپیلومای انسانی

هزینه آزمایش HPV

آزمایشگاه زگیل تناسلی

 

مقابله با عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)

اگر شما یا همسرتان به تازگی به ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)) مبتلا شده اید، مطمئنا تنها نیستید. عفونت HPV شایع ترین عفونت مقاربتی است. در واقع، تصور می شود که تقریباً هر کسی که رابطه جنسی داشته است در معرض HPV قرار گرفته است.

اگر در مورد تشخیص HPV خود احساس استرس می کنید، بدانید که چند کار وجود دارد که می توانید برای مقابله با این عفونت انجام دهید.

این مقاله نحوه تشخیص HPV و راه‌هایی برای تقویت سیستم ایمنی بدن برای کمک به بدن در مبارزه با این ویروس توضیح می‌دهد. همچنین مکان یافتن حمایت و همچنین تأثیر این تشخیص بر زندگی جنسی شما را نیز پوشش می دهد.

HPV چگونه تشخیص داده می شود؟

به طور معمول دو روش تشخیص HPV وجود دارد که می توانید متوجه شوید که HPV دارید. ممکن است تشخیص داده شود که زگیل تناسلی دارید که برآمدگی یا برآمدگی صاف است، یا ممکن است در یک آزمایش غربالگری که پاپ اسمیر نامیده می شود، آزمایش مشکوک به HPV باشد و برای شما آزمایش تشخیص و تعیین ژنوتایپ HPV درخواست شود. شما میتوانید این آزمایش را در آزمایشگاه بیمارستان رسالت تهران با پیشرفته ترین تجهیزات و کیت مربوطه با کیفیت، از تکنولوژی DNA-Flow  با قابلیت شناسایی 40 ژنوتایپ ویروس، انجام دهید. این مرکز همواره به صورت شبانه روزی در تمامی ایام سال از جمله تعطیلات رسمی آماده انجام تمامی آزمایشات در محیط آزمایشگاه می باشد و در صورت درخواست نمونه گیری در محل زندگی و یا محل کار، انجام اکثر آزمایش ها ضمن رعایت تمامی پروتکل های بهداشتی محیا و امکان پذیر می باشد .

اتفاق بعدی بستگی به علائم خاص و آزمایش غربالگری شما دارد. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما درمان یا پیگیری مناسب را توصیه می کند. به خاطر داشته باشید که اکثر موارد HPV بدون درمان در عرض دو سال از بین می روند. 

چگونه سیستم ایمنی خود را برای مبارزه با HPV تقویت کنید؟

کارهایی وجود دارد که می توانید برای تقویت سیستم ایمنی بدن و کمک به پاکسازی ویروس به بدن خود انجام دهید.

همچنین ممکن است بخواهید با پزشک خود در مورد دریافت واکسن HPV صحبت کنید. حتی اگر قبلاً HPV دارید، دریافت واکسن می‌تواند از ابتلا به انواع دیگر آن، از جمله انواعی که منجر به سرطان می‌شوند، جلوگیری کند.

سیگار کشیدن را ترک کن

اگر در حال حاضر سیگاری هستید و HPV دارید، باید تمام تلاش خود را برای ترک سیگار انجام دهید.

تصور می‌شود که سیگار ایمنی شما را کاهش می‌دهد، که بر توانایی بدن شما برای مبارزه با بیماری‌ها، از جمله عفونت HPV تأثیر می‌گذارد. کسانی که سیگار می کشند نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به چندین عفونت HPV هستند.

کاهش استرس

هنگامی که سطح هورمون استرس بدن شما افزایش می یابد، سیستم ایمنی شما آنطور که باید کار نمی کند. این بدان معناست که شما نمی توانید به طور موثر با عفونت هایی مانند HPV مبارزه کنید.

ایجاد تغییرات در زندگی برای کاهش سطح استرس بسیار مهم است. فعالیت هایی مانند یوگا، ارتباط با دوستان و مدیتیشن می تواند به کاهش اثرات استرس بر بدن شما کمک کند.

رژیم غذایی خود را مرور کنید

در مورد اینکه رژیم غذایی در کمک به خلاص شدن از شر HPV به بدن شما کمک می کند یا خیر، اختلاف نظر بین متخصصان وجود دارد.

برخی تصورات وجود دارد که برخی از ویتامین های B کمپلکس در تقویت سیستم ایمنی شما موثر هستند. اینها شامل ریبوفلاوین (B2)، تیامین (B1)، ویتامین B12 و فولات است. مطمئن شوید که رژیم غذایی شما حاوی غذاهای غنی از این ویتامین های B باشد، مطمئناً مضر نیست و ممکن است مفید باشد.

چگونه از HPV پشتیبانی می کنید؟

تشخیص عفونت مقاربتی می تواند بسیار استرس زا باشد، اما نباید از ابتلا به HPV خجالت بکشید. ممکن است تعجب کنید که وقتی با خانواده یا دوستان مورد اعتماد خود در مورد تشخیص خود صحبت کنید، متوجه می شوید که افراد زیادی با این عفونت دست و پنجه نرم کرده اند. با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد منابع محلی برای افراد مبتلا به HPV صحبت کنید به یاد داشته باشید که HPV شایع ترین عفونت مقاربتی است و شما تنها نیستید.

آیا HPV بر زندگی جنسی شما تأثیر می گذارد؟

تشخیص HPV یک ضربه مهلک به زندگی جنسی شما نیست. اگر برای زگیل تناسلی تحت درمان هستید، ممکن است فقط لازم باشد چند هفته ای اجتناب کنید. به خاطر داشته باشید که داشتن یک شریک جنسی و استفاده از محافظ می تواند به کاهش خطر ابتلا به عفونت مقاربتی دیگر کمک کند.

از آنجایی که زگیل تناسلی به راحتی از تماس پوستی به پوست منتقل می شود، ممکن است شریک جنسی فعلی شما نیز بخواهد برای آنها بررسی شود.

 

 

خلاصه

ممکن است از طریق آزمایش تشخیص داده شود به HPV مبتلا شده اید. در حالی که اکثر موارد HPV به خودی خود طی دو سال از بین می روند، پزشک شما همچنین ممکن است درمان علائم خاص شما و همچنین منابع پشتیبانی را توصیه کند.

برای کمک به تقویت سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با HPV، می توانید سیگار را ترک کنید، سطح استرس خود را کاهش دهید و رژیم غذایی خود را تغییر دهید.

به خاطر داشته باشید که HPV بسیار شایع است و شما تنها نیستید.

 

مطالب مرتبط :

درمان ویروس HPV | نحوه تشخیص و درمان زگیل تناسلی

مقابله با عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) |آزمایش HPV

آزمایش زگیل تناسلی | ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)آزمایش زگیل تناسلی

علل ابتلا به زگیل تناسلی و خطرات HPV

بیش از 100 ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) وجود دارد که برخی از آنها شایع تر از بقیه هستند. آنچه باعث HPV می شود، صرف نظر از نوع آن، یکسان است: تماس جنسی، پوست به پوست با فردی که آلوده است.

برخی از گونه های HPV می توانند منجر به زگیل تناسلی یا مقعدی و در برخی موارد سرطان شوند. همه افراد علائم عفونت HPV را بروز نمی دهند چه بلافاصله و چه اصلا. این باعث می شود که گسترش عفونت بسیار رایج باشد.

علل شایع

شایع ترین راه انتقال HPV، فعالیت جنسی از جمله رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی است

حتی مالش اندام تناسلی روی اندام تناسلی می تواند ویروس را گسترش دهد. مهم است که جوانان در این مورد مطلع شوند، زیرا ممکن است از اینکه عفونت های مقاربتی بدون دخول منتقل می شوند، بی اطلاع هستند.

خطر ابتلا به HPV با تعداد شرکای جنسی شما به طور قابل توجهی افزایش می یابد، اگرچه تماس تنها با یک شریک آلوده می تواند باعث HPV شود.

در حالی که کاندوم ها بهترین ابزار محافظتی را بدون پرهیز ارائه می دهند، تنها در صورتی می توانند این کار را انجام دهند که به طور مداوم و صحیح از آنها استفاده کنید.

اکثر عفونت هایHPV  از (9 از 10) خود به خود در عرض دو سال از بین می روند. در این مدت است که می توانید ویروس را به دیگران منتقل کنید. از آنجایی که HPV ممکن است هیچ علامتی ایجاد نکند، مردم اغلب از ابتلای خود بی خبرند.

اگر از نظر جنسی فعال هستید و در یک رابطه متعهد و تک همسری نیستید، این نیاز به کاندوم را بیشتر می کند.

پزشکان از عناوین عددی برای نامگذاری انواع مختلف HPV استفاده می کنند. از آنجایی که این نام‌گذاری‌ها معمولاً برای متخصصان غیرپزشکی بی‌معنی هستند، پزشکان معمولاً به یک سویه به عنوان HPV کم خطر یا پرخطر اشاره می‌کنند.

همانطور که در ادامه مطلب می خوانید، ممکن است از یادگیری اینکه سویه های کم خطر، خطر کمی برای سلامتی دارند احساس دلگرمی کنید. اما به یاد داشته باشید: همه انواع HPV به یک طریق منتقل می شوند.

سبک زندگی و عوامل خطر سلامت

در حالی که HPV می تواند هر کسی را تحت تاثیر قرار دهد، اگر یکی از موارد زیر در مورد شما صدق کند، در معرض خطر بیشتری قرار دارید:

• شما با چندین شریک جنسی درگیر رابطه جنسی شده اید
• شما درگیر رابطه جنسی محافظت نشده یا تماس جنسی هستید
• شما مردی هستید که با مردان رابطه جنسی دارید (MSM)
• شما تراجنسیتی هستید
• شما مبتلا به HIV یا بیماری یا بیماری دیگری هستید که سیستم ایمنی شما را ضعیف می کند

واکسن HPV می قادر است از عفونت جلوگیری کند

علاوه بر درگیر شدن در استراتژی‌های روزمره پیشگیری از HPV، می‌توانید با ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود در مورد Gardasil 9، تنها واکسن HPV موجود در ایالات متحده صحبت کنید. در حالی که گروه های اصلی واکسیناسیون کودکان 11 و 12 ساله هستند، ممکن است در موارد خاص به مردان و زنان مسن داده شود.

سویه های کم خطر و پرخطر

در حالی که بیشتر سویه های HPV پتانسیل ایجاد زگیل تناسلی را دارند، تنها 13 نوع با سرطان (عمدتا سرطان دهانه رحم، مقعد، آلت تناسلی و گلو) مرتبط هستند.

به همین دلیل، دانشمندان به طور گسترده ای سویه ها را بر اساس پتانسیل ایجاد سرطان به شرح زیر طبقه بندی کرده اند:

سویه های کم خطر آنهایی هستند که می توانند زگیل تناسلی ایجاد کنند اما در غیر این صورت بی ضرر هستند. HPV 6 و HPV 11 مسئول حدود 90 درصد زگیل های تناسلی هستند. زگیل تناسلی ایجاد شده توسط این سویه ها به ندرت به سرطان تبدیل می شود.

سویه های پرخطر آنهایی هستند که می توانند تغییرات غیر طبیعی در سلول ها (دیسپلازی) ایجاد کنند که می تواند منجر به سرطان شود. بسته به نوع HPV که در معرض آن هستید، دیسپلازی ممکن است خفیف یا شدید باشد. در میان سویه‌های پرخطر، HPV 16 و  HPV 18با 70 درصد سرطان‌های دهانه رحم مرتبط هستند. HPV 16  باعث بیش از 90 درصد از سرطان های مقعد می شود.

سایر انواع پرخطر عبارتند از (HPV 31 , 33 , 35 , 45 , 52 , 58 , 59).

 

عوامل خطر برای سرطان مرتبط با HPV

در حالی که برخی از گونه‌های پرخطر HPV با برخی سرطان‌ها مرتبط هستند، دانشمندان هنوز مطمئن نیستند که چرا سرطان در برخی افراد مبتلا به HPV ایجاد می‌شود و در برخی دیگر نه.

اعتقاد بر این است که ژنتیک و سابقه خانوادگی در این امر نقش دارند. در عین حال، محیط، شیوه زندگی و سلامت عمومی فرد (از جمله عفونت‌های گذشته) نیز می‌تواند به او کمک کند.

گذشته از سویه HPV و محل عفونت، عوامل دیگری نیز وجود دارد که می تواند خطر ابتلا به سرطان در اثر HPV را افزایش دهد. از جمله:

عفونت مداوم HPV (بیش از 24 ماه طول بکشد)

عفونت همزمان HIV (و سایر اشکال سرکوب سیستم ایمنی)

عفونت کلامیدیا و احتمالاً ویروس هرپس سیمپلکس

داروهای ضد بارداری خوراکی (افزایش خطر سرطان دهانه رحم)

داشتن بیش از سه بار بارداری کامل (افزایش خطر سرطان دهانه رحم)

فیستول مقعدی (افزایش خطر سرطان مقعد)

مردی که با مردان رابطه جنسی دارد (افزایش خطر سرطان مقعد)

سیگار کشیدن (بر همه انواع سرطان تاثیر می گذارد)

از بین همه عوامل خطر احتمالی، تاخیر یا اجتناب کامل از غربالگری سرطان یکی از بزرگترین آنهاست. این شامل تست پاپ اسمیر معمول برای زنان و همچنین غربالگری مشکلات مقعدی یا تناسلی در مردان می شود.

 

مطالب مرتبط :

علل ابتلا به زگسل تناسلی و خطرات HPV

روش تشخیص HPV | روش تشخیص زگیل تناسلی,روش تشخیص اچ پی وی

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)آزمایش زگیل تناسلی 

علائم ویروس زگیل تناسلی | آزمایش HPV