تفسیر آزمایش CBC | شمارش کامل خون (CBC)

تفسیر آزمایش CBC | شمارش کامل خون (CBC) : شمارش کامل خون (CBC) یک آزمایش خون است که تعداد و ویژگی های سلول های خونی را بررسی می کند. این آزمایش سه نوع سلول را بررسی می کند: گلبول های قرمز (RBC)، گلبول های سفید (WBC) و پلاکت ها.

CBC موارد زیر را اندازه گیری می کند:

گلبول های سفید (WBC): گلبول‌های سفید به باکتری، ویروس یا سایر ارگانیسم‌هایی که باعث ایجاد عفونت می‌شوند حمله می‌کنند و آن‌ها را از بین می‌برند. گلبول های سفید خون بزرگتر از گلبول های قرمز هستند اما تعدادشان کمتر است. هنگامی که فردی به عفونت باکتریایی مبتلا می شود، گلبول های سفید خون به سرعت گسترش می یابد. اغلب، شمارش گلبول های سفید خون برای تشخیص عفونت یا بررسی اینکه آیا بدن در حال درمان سرطان است یا خیر، استفاده می شود.

انواع گلبول های سفید WBC : نوتروفیل ها، لنفوسیت ها، مونوسیت ها، ائوزینوفیل ها و بازوفیل ها اشکال اصلی گلبول های سفید هستند. بخش دیگری از این مطالعه به نوتروفیل های نابالغ یا نوتروفیل های نواری مربوط می شود. هر نوع سلول نقش متفاوتی در محافظت از بدن ایفا می کند. تعداد هر یک از این نوع گلبول های سفید اطلاعات ضروری در مورد سیستم ایمنی بدن را ارائه می دهد. مقدار زیاد یا خیلی کم اشکال مختلف گلبول های سفید می تواند به شناسایی عفونت، واکنش آلرژیک یا سمی به داروها یا مواد شیمیایی و سایر اختلالات مانند سرطان خون کمک کند.

 تعداد گلبول‌های قرمز (RBC): گلبول‌های قرمز اکسیژن را از ریه‌ها به بقیه بدن می‌رسانند. آنها حتی دی اکسید کربن را به ریه هاباز می گردانند تا بتوانند آن را بازدم کنند. اگر میزان گلبول های قرمز خون کم باشد (کم خونی)، ممکن است بدن اکسیژن مورد نیاز خود را دریافت نکند. اگر تعداد خیلی زیاد باشد (پلی سیتمی)، سلول های قرمز خونی می توانند با هم جمع شوند و رگ های خونی ریز را مسدود کنند. این همچنین انتقال اکسیژن به گلبول های قرمز را دشوار می کند.

 هماتوکریت :  تعداد گلبول های قرمز خون را که فضایی (حجم) را در خون اشغال می کنند، بررسی می کند. مقدار آن در حجم خون به عنوان درصد گلبول های قرمز خون داده می شود. به عنوان مثال، هماتوکریت 38 به این معنی است که گلبول های قرمز 38 درصد از حجم خون را تشکیل می دهند. مقادیر هماتوکریت و هموگلوبین دو آزمایش اصلی هستند که نشان می دهند کم خونی یا پلی سیتمی وجود دارد.

 هموگلوبین : (Hb) گلبول های قرمز خون با مولکول هموگلوبین پر شده اند. اکسیژن را حمل می کند و رنگ قرمز خود را به سلول های خونی می دهد. آزمایش هموگلوبین میزان هموگلوبین خون را اندازه گیری می کند و معیار خوبی برای سنجش توانایی خون برای حمل اکسیژن در سراسر بدن است.

 شاخص های گلبول قرمز: سه اندازه گیری گلبول های قرمز وجود دارد: حجم میانگین هموگلوبین سلولی (MCV)، میانگین هموگلوبین بدنی (MCH) و میانگین غلظت هموگلوبین بدنی (MCHC). آنها توسط یک سیستم خاص وزن می شوند و مقادیر آنها از سایر اندازه گیری های CBC بدست می آید. MCV حجم متوسط گلبول‌های قرمز است. مقدار MCH مقدار متوسط هموگلوبین یک گلبول قرمز ​​است MCHC سطح هموگلوبین را در یک گلبول قرمز معمولی آزمایش می کند. این اعداد به تشخیص انواع کم خونی کمک می کند. پهنای توزیع گلبول های قرمز (RDW) را نیز می توان محاسبه کرد که نشان می دهد سلول ها همه یکسان هستند یا اندازه یا شکل های متفاوتی دارند.

 تعداد پلاکت ها (ترومبوسیت ها): نوع کوچک سلول های خونی پلاکت ها (ترومبوسیت ها) هستند. آنها برای لخته شدن خون ضروری هستند. پلاکت ها هنگام خونریزی متورم می شوند و به هم می چسبند و یک سد چسبنده تشکیل می دهند که به توقف خونریزی کمک می کند. خونریزی کنترل نشده زمانی که خیلی کم باشد می تواند نگران کننده باشد .اگر تعداد پلاکت ها زیاد باشد، خطر تشکیل لخته خون در رگ خونی وجود دارد. پلاکت ها همچنین ممکن است در سخت شدن شریان ها (آترواسکلروز) دخیل باشند.

 میانگین حجم پلاکت ها (MPV): میانگین تعداد مجموع کل (طول) پلاکت ها را اندازه می گیرد. میانگین حجم پلاکت برای شناسایی این بیماری ها به همراه تعداد پلاکت ها استفاده می شود. در حالی که تعداد پلاکت ها به طور کلی حجم متوسط ​​پلاکت است، ممکن است هنوز خیلی زیاد یا خیلی کم باشد.

 چرا CBC انجام می شود؟

 CBC یک آزمایش خون استاندارد است. اغلب به عنوان بخشی از یک ازمایش معمولی انجام می شود، اما می تواند در هر زمانی انجام شود. CBC را می توان برای موارد زیر انجام داد:

 از سلامت عمومی خود مطلع شوید

 عملکرد صحیح مغز استخوان و طحال را بررسی کنید

 کمک به تشخیص بیماری ها و شرایطی که بر سلول های خونی تأثیر می گذارند، مانند کم خونی، عفونت ها، اختلالات خونی یا لوسمی

 مبنایی برای مقایسه با CBC های آینده فراهم کنید

 سرکوب مغز استخوان را بررسی کنید

 نظارت بر وضعیت (به عنوان بخشی از ردیابی)

 CBC چگونه انجام می شود؟

 CBC معمولاً در آزمایشگاه یا بیمارستان انجام می شود.

 ممکن است قبل از تکمیل CBC دستورالعمل های خاصی را دریافت کنید. برخی از داروها بر نتایج CBC تأثیر می گذارند، بنابراین ممکن است به شما گفته شود که مصرف برخی داروها را قبل از CBC متوقف کنید. با آزمایشگاه بررسی کنید تا ببینید آیا مصرف داروها باید قطع شود و برای چه مدت.

 معمولاً خون از ورید بازو گرفته می شود. برای اعمال فشار بر روی زخم، یک نوار الاستیک (تورنیکه) دور بازوی شما پیچیده می‌شود تا تجسم رگ‌ها را آسان‌تر کند. ممکن است از شما خواسته شود که انگشتان خود را مشت کنید تا رگ ها برجسته شوند پوست را تمیز و ضد عفونی می کنند. یک سوزن در رگ قرار می گیرد و مقدار کمی خون می گیرد. ممکن است احساس گزگز یا درد داشته باشید.

 خون در یک لوله جمع آوری می شود و با نام شما و سایر مشخصاتی که شما را نشان می دهد مشخص می شود. گاهی اوقات بیش از یک لوله خون جمع آوری می شود. هنگامی که سوزن برداشته می شود، ممکن است درد خفیفی احساس کنید. فشار قبل از توقف خونریزی در ناحیه ای که سوزن وارد شده است اعمال می شود. یک باند کوچک روی آن ناحیه جهت جلوگیری از خونریزی گذاشته می شود.

 یک متخصص پزشکی (کارشناس علوم ازمایشگاهی) خون استخراج شده را با استفاده از میکروسکوپ و سایر تجهیزات ویژه تجزیه و تحلیل می کند.

 این نتایج چه معنی ای می دهد؟

 نتایج CBC به صورت اعداد ارائه می شود و گاهی اوقات بر اساس عوامل دیگری مانند جنسیت، سن و سابقه دارویی است. برای معنی دار بودن، باید آنها را با یک محدوده مرجع استاندارد مقایسه کرد یا تست های قبلی محدوده طبیعی برای CBC ممکن است از آزمایشگاهی به آزمایشگاه دیگر کمی متفاوت باشد.

 معمولاً یک CBC حاوی اطلاعات کلی است که می تواند سرنخ هایی در مورد مشکلات سلامتی بالقوه برای پزشکان ارائه دهد. ورود به CBC به پزشکان اجازه می دهد تا تعیین کنند که آیا تشخیص نیاز به آزمایش ها یا روش های بیشتری دارد یا خیر. همچنین می تواند به پزشک در ایجاد یا به روز رسانی برنامه های درمانی کمک کند.

 بهترین فردی که می‌تواند نتایج CBC و معنای آنها را برای شما توصیف کند، پزشکی است که با سابقه پزشکی و سلامت عمومی شما آشنا باشد.

 اصطلاحات رایج برای توضیح نتایج CBC عبارتند از:

•  کم خونی - گلبول های قرمز سالم یا هموگلوبین کافی نیست
•  لکوپنی - کاهش تعداد گلبول های سفید خون
•  نوتروپنی - تعداد کم نوتروفیل ها
•  لکوسیتوز - افزایش تعداد گلبول های سفید خون
•  ترومبوسیتوپنی - تعداد پلاکت پایین
•  ترومبوسیتوز - تعداد پلاکت ها افزایش یافته است
•  تعداد غیر طبیعی گلبول های قرمز

 کاهش تعداد گلبول های قرمز ممکن است به دلیل موارد زیر باشد:

•  کم خونی ناشی از خونریزی طولانی مدت یا از دست دادن خون (خونریزی)، رژیم غذایی کم آهن یا ویتامین های خاص، انواع خاصی از شیمی درمانی، اختلالات خونی یا بیماری مزمن
•  لنفوم هوچکین و سایر لنفوم ها
•  سرطان های خون، مانند لوسمی و مولتیپل میلوما
•  برخی اختلالات میلوپرولیفراتیو
•  افزایش تعداد گلبول های قرمز خون ممکن است به دلیل موارد زیر باشد:
•  کم آبی بدن، مانند اسهال شدید
•  تومورهای کلیه
•  بیماری های ریوی
•  پلی سیتمی ورا (یک اختلال میلوپرولیفراتیو)
•  تعداد غیر طبیعی گلبول های سفید خون
•  کاهش تعداد گلبول های سفید خون ممکن است به دلیل موارد زیر باشد:
•  عفونت ویروسی
•  عفونت باکتریایی جدی
•  سرکوب مغز استخوان ناشی از درمان هایی مانند شیمی درمانی یا پرتودرمانی
•  بیماری های مغز استخوان، مانند لوسمی یا کم خونی سندرم میلودیسپلاستیک (MDS).
•  افزایش تعداد گلبول های سفید ممکن است به دلایل زیر باشد:
•  عفونت
•  سرطان خون
•  برخی اختلالات میلوپرولیفراتیو
•  انواع خاصی از سرطان، مانند کارسینوم برونکوژنیک
•  برخی داروها، مانند عوامل محرک کلنی
•  استرس، آلرژی یا آسیب بافتی

 تعداد غیر طبیعی پلاکت

 تعداد کم پلاکت ممکن است به دلیل موارد زیر باشد:

1.  انواع خاصی از سرطان، مانند لوسمی یا لنفوم
2.  بیماری های خود ایمنی
3.  عفونت باکتریایی
4.  عفونت ویروسی
5.  شیمی درمانی یا رادیوتراپی
6.  تزریق خون زیاد

 برخی از داروها، مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، از جمله اسید استیل سالیسیلیک (ASA)، آسپرین، سالیسیلات و ایبوپروفن

 افزایش تعداد پلاکت ممکن است به دلایل زیر باشد:

•  خونریزی طولانی مدت یا از دست دادن خون (خونریزی)
•  کم خونی به دلیل سطح پایین آهن
•  عفونت (التهاب)
•  برداشتن طحال با جراحی (طحال برداری)
•  پلی سیتمی ورا
•  انواع خاصی از سرطان خون