علائم هپاتیت در زنان و مردان هپاتیت اصطلاحی است که برای توضیح التهاب  بافت کبد مورد استفاده قرار می گیرد. معمولاً نتیجه یک عفونت ویروسی یا آسیب کبدی ناشی از نوشیدن الکل است.
انواع مختلفی از هپاتیت وجود دارد که در زیر به بیشتر آنها اشاره شده است.
بعضی از اشکال هپاتیت بدون  ایجاد هیچ مشکل حادی از بین می‌روند، ولی برخی از انواع دیگر می‌توانند طولانی‌مدت (مزمن) شوند و سبب ایجاد زخم دربافت کبد (سیروز)و از بین رفتن عملکرد کبد و در بعضی موارد، سرطان کبد را سبب می شود.

علائم هپاتیت
هپاتیت حاد فاقد علائم مشخصی است و درنتیجه فرد متوجه نیست که به بیماری مبتلا شده است
علائم در صورت وجودشامل موارد زیر است:
درد عضلانی و مفاصل
دمای بالا
احساس ناخوشی و بیمار بودن
همیشه احساس خستگی غیرعادی می کنید
از دست دادن اشتها
درد شکم
ادرار تیره
مدفوع کم رنگ و خاکستری رنگ
خارش پوست
زردی چشم و پوست (یرقان)
در صورت داشتن هر گونه علائم مزمن یا مزاحم که فکر می کنید می تواند ناشی از هپاتیت باشد، به پزشک خود مراجعه کنید.
هپاتیت طولانی مدت (مزمن) همچنین ممکن است تا زمانی که کبد به درستی کار نکند (نارسایی کبد) علائم واضحی نداشته باشد و فقط در طول آزمایش خون مشخص شود.
در مراحل بعدی می تواند باعث یرقان، تورم در پاها، مچ پا و پاها، گیجی و خون در مدفوع یا استفراغ شود.
هپاتیت A
هپاتیت A توسط ویروس هپاتیت A ایجاد می شود. این بیماری معمولاً با مصرف غذا و نوشیدنی آلوده به مدفوع یک فرد آلوده تشخیص داده می‌شود و در کشورهایی که بهداشت ضعیف است شایع‌تر است.
هپاتیت A معمولا در عرض چند ماه از بین می رود، اگرچه گاهی اوقات می تواند شدید و حتی تهدید کننده زندگی باشد.
هیچ درمان خاصی برای آن وجود ندارد، به جز تسکین علائمی مانند درد، حالت تهوع و خارش.
واکسیناسیون علیه هپاتیت A در موارد زیر توصیه می شود:
شما در معرض خطر عفونت یا عواقب شدید عفونت هستید
شما در حال سفر به منطقه ای هستید که ویروس در آن شایع است، مانند شبه قاره هند، آفریقا، آمریکای مرکزی و جنوبی، شرق دور و شرق اروپا.
علائم هپاتیت A به طور متوسط حدود 4 هفته پس از آلوده شدن ایجاد می شود. اما تمام افراد مبتلا دارای علائم نیستند.
اگر فکر می کنید ممکن است به ویروس آلوده شده باشید، به پزشک خود مراجعه کنید.
برای رد کردن شرایط جدی تری که علائم مشابهی دارند، آزمایش خون لازم است.
علائم اولیه
علائم اولیه هپاتیت A می تواند شامل موارد زیر باشد:
احساس خستگی و به طور کلی ناخوشی
درد مفاصل و عضلات
درجه حرارت بالا
از دست دادن اشتها
احساس بیمار بودن
درد در سمت راست بالای شکم
سردرد، گلودرد و سرفه
یبوست یا اسهال
راش برجسته و خارش دار (کهیر(
این علائم معمولاً از چند روز تا چند هفته طول می‌کشد.
علائم بعدی
پس از علائم اولیه، علائم زیر ممکن است ایجاد شود:
زردی پوست و چشم (یرقان(
ادرار تیره
مدفوع رنگ پریده
خارش پوست
قسمت سمت راست بالای شکم شما متورم و حساس می شود
اکثرا در طی چند ماه بهبودی حاصل می شود.

 نشانه های یک مشکل جدی
 هپاتیت A معمولا جدی نیست، اما در موارد نادر می‌تواند باعث شود که کبد به درستی کار نکند (نارسایی کبد(
 علاوه بر علائم ذکر شده، علائم نارسایی کبد می تواند شامل موارد زیر باشد:
 استفراغ ناگهانی و شدید
 تمایل به کبودی و خونریزی آسان (به عنوان مثال، خونریزی مکرر بینی یا خونریزی لثه(
 تحریک پذیری
 مشکلات حافظه و تمرکز
 خواب آلودگی و گیجی
اگر مبتلا به این علائم بودید با پزشک خود مشورت کنید. نارسایی کبد در صورت عدم درمان سریع می تواند تهدید کننده زندگی باشد.
هپاتیت B
هپاتیت B توسط ویروس هپاتیت B ایجاد می شود که در خون فرد مبتلا پخش می شود.
این یک عفونت شایع در سرتاسر جهان است و معمولاً از زنان باردار آلوده به نوزادانشان یا از تماس کودک با کودک سرایت می‌کند.
در موارد نادر، می تواند از طریق رابطه جنسی محافظت نشده و تزریق مواد مخدر سرایت کند. بیشتر موارد، افرادی را تحت تاثیر قرار می دهد که در حین رشد در بخشی از جهان که عفونت در آن شایع تر است، مانند جنوب شرق آسیا و جنوب صحرای آفریقا، آلوده شده اند.

اکثر بزرگسالان آلوده به هپاتیت B می توانند با ویروس مبارزه کنند و در عرض چند ماه به طور کامل از عفونت خلاص شوند.
اما اکثر افرادی که در کودکی آلوده می شوند، دچار عفونت طولانی مدت می شوند. این بیماری به عنوان هپاتیت B مزمن شناخته می شود و می تواند منجر به سیروز و سرطان کبد شود. برای درمان آن می توان از داروهای ضد ویروسی استفاده کرد.
واکسیناسیون علیه هپاتیت B برای افراد در گروه های پرخطر توصیه می شود، مانند:
کارمندان خدمات درمانی
افرادی که مواد مخدر تزریق می کنند
 مردانی همجنس گرا
 کودکانی که از مادران مبتلا به هپاتیت B متولد می شوند
 افرادی که به نقاطی از جهان سفر می کنند که عفونت در آنجا شایع تر است
 در سال 2017، واکسن هپاتیت B به برنامه ایمن سازی روتین اضافه شد تا همه کودکان بتوانند از محافظت در برابر این ویروس بهره مند شوند.
هپاتیت B به عنوان «عفونت خاموش» نامیده می‌شود، زیرا اکثر افراد در اولین ابتلا هیچ علامتی ندارند. بنابراین، آن‌ها می‌توانند ناآگاهانه ویروس را به دیگران منتقل کنند و به گسترش بی‌صدا هپاتیت B ادامه دهند
;آزمایش تنها راه مطمئن شدن از ابتلای شماست.
اکثر بزرگسالان سالم زمانی که برای اولین بار به ویروس هپاتیت B آلوده می شوند، هیچ علامتی را تجربه نمی کنند
برخی از افرادی که آلوده می شوند علائمی دارند و به دنبال مراقبت های پزشکی هستند، اما بسیاری فکر می کنند که فقط آنفولانزا دارند و علائم را نادیده می گیرند.
حدود 1 درصد از مبتلایان به بیماری خطرناکی به نام «هپاتیت برق آسا» مبتلا می‌شوند که می‌تواند کشنده باشد و منجر به نارسایی کبد و مرگ شود. اگرچه این پاسخ نادر است، هپاتیت برق آسا به طور ناگهانی ایجاد می شود و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
علائم شایع عفونت هپاتیت B
تب، خستگی، درد عضلات یا مفاصل
از دست دادن اشتها
حالت تهوع و استفراغ خفیف
دل درد
مدفوع رنگ پریده یا روشن
ادرار تیره رنگ
 علائم جدی که فرد را  نیازمند به مراقبت فوری پزشکی می کند.
 استفراغ شدیدو حالت تهوع  
 زردی چشم و پوست (یرقان)
 معده نفاخ یا متورم
 اگر احساس خوبی ندارید یا اگر مطمئن نیستید که آیا به هپاتیت B مبتلا شده اید یا نه، همیشه ایده خوبی است که با پزشک خود صحبت کنید یا به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. یک آزمایش خون ساده هپاتیت B می تواند به راحتی تشخیص دهد که آیا مبتلا هستید یا خیر.
هپاتیت C
هپاتیت C توسط ویروس هپاتیت C ایجاد می شود
معمولاً از طریق تماس خون به خون با یک فرد آلوده منتقل می شود.

 بیشتر از طریق سوزن های مشترکی که برای تزریق مواد مخدر استفاده می شود، سرایت می کند.
شیوه‌های ضعیف مراقبت‌های بهداشتی و تزریق‌های پزشکی ناایمن اصلی‌ترین راه انتشار آن است.
هپاتیت C اغلب علائم قابل توجهی ایجاد نمی کند، یا فقط علائمی شبیه آنفولانزا ایجاد می کند، بنابراین بسیاری از افراد از آلوده بودن خود اطلاعی ندارند.
از هر 4 نفر یک نفر با عفونت مبارزه می کند و از ویروس رهایی می یابد. در سایر موارد، سال ها در بدن باقی می ماند.
این بیماری به عنوان هپاتیت C مزمن شناخته می شود و می تواند باعث سیروز و نارسایی کبد شود.
هپاتیت C مزمن را می توان با داروهای ضد ویروسی بسیار موثر درمان کرد، اما در حال حاضر هیچ واکسنی در دسترس نیست.
بسیاری از افراد مبتلا به هپاتیت C هیچ علامتی ندارند و از ابتلای خود بی اطلاع هستند. آنها ممکن است بعداً با آسیب دیدگی کبدشان علائمی پیدا کنند.
علائم اولیه
فقط از هر 3 یا 4 نفر حدود 1 نفر در طول 6 ماه اول عفونت هپاتیت C علائمی خواهند داشت. این مرحله به عنوان هپاتیت C حاد شناخته می شود.
اگر علائم ظاهر شوند، معمولاً چند هفته پس از عفونت رخ می‌دهند. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
دمای بالای 38 درجه سانتیگراد  یا بالاتر
خستگی
از دست دادن اشتها
دردهای شکمی
احساس بیمار بودن
تقریباً از هر 5 نفری که علائم را تجربه می‌کنند، یک نفر دچار زردی چشم و پوست می‌شود.
در حدود 1 نفر از هر 4 نفر مبتلا به هپاتیت C، سیستم ایمنی ویروس را ظرف چند ماه از بین می‌برد و فرد علامت دیگری نخواهد داشت، مگر اینکه دوباره آلوده شود.
در موارد باقی مانده، ویروس برای چندین ماه یا سال در داخل بدن باقی می ماند. که اصطلاحا هپاتیت مزمن نام می گیرد.
علائم  ثانویه
 علائم هپاتیت C طولانی مدت (مزمن) می تواند بسیار متفاوت باشد. در برخی افراد، علائم ممکن است به سختی قابل توجه باشد. در برخی دیگر، آنها می توانند تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی آنها داشته باشند.
 علائم همچنین می توانند برای مدت طولانی از بین بروند و سپس برگردند.
 برخی از رایج‌ترین مشکلاتی که افراد مبتلا به هپاتیت C مزمن تجربه می‌کنند عبارتند از:
 احساس خستگی همیشه
درد مفاصل و عضلات
 احساس بیماری
 مشکلات حافظه کوتاه مدت، تمرکز و انجام کارهای پیچیده ذهنی مانند محاسبات ذهنی - بسیاری از مردم این را به عنوان "مه مغزی"  brain fog توصیف می کنند.
 نوسانات خلقی
 افسردگی یا اضطراب
 سوء هاضمه یا نفخ
 خارش پوست
 درد شکم
 اگر این عفونت درمان نشود، در نهایت می‌تواند باعث زخم شدن کبد (سیروز) شود. علائم سیروز می تواند شامل یرقان، استفراغ خون، مدفوع تیره و تجمع مایع در پاها یا شکم باشد.
هپاتیت D
هپاتیت D نیز از انواع هپاتیت است که توسط ویروس هپاتیت D ایجاد می شود. تنها افرادی را تحت تاثیر قرار می دهد که قبلاً به هپاتیت B آلوده شده اند، زیرا برای زنده ماندن در بدن به ویروس هپاتیت B نیاز دارد.
هپاتیت D معمولاً از طریق تماس خون به خون یا تماس جنسی منتقل می شود. ، در مناطثی نظیر اروپا، خاورمیانه، آفریقا و آمریکای جنوبی گسترده‌تر است.
عفونت طولانی مدت با هپاتیت D و هپاتیت B می تواند خطر ابتلا به مشکلات جدی مانند سیروز و سرطان کبد را افزایش دهد.
هیچ واکسنی به طور خاص برای هپاتیت D وجود ندارد، اما واکسن هپاتیت B می تواند از شما در برابر آن محافظت کند.
علائم و نشانه ها
عفونت با ویروس هپاتیت D می تواند علائم عفونت ویروس هپاتیت B یا بیماری کبد مرتبط با هپاتیت B را بدتر کند و می تواند باعث بروز علائم در افرادی شود که قبلاً علائم عفونت ویروس هپاتیت B را نداشتند.
علائم عفونت ویروس هپاتیت D مشابه علائم عفونت با ویروس هپاتیت B است و می تواند شامل موارد زیر باشد:
زردی پوست و چشم (یرقان(
مشکلات گوارشی (GI) مانند تهوع، استفراغ و درد شکم
خستگی
از دست دادن اشتها
ادرار تیره رنگ
درد مفاصل
افراد مبتلا به هپاتیت B مزمن - که سپس به هپاتیت D مبتلا می شوند - معمولاً به عفونت مزمن ویروس هپاتیت D مبتلا می شوند.
هپاتیت E
هپاتیت E نوعی دیگر از هپاتیت است که توسط ویروس هپاتیت E ایجاد می شود. تعداد موارد در اروپا در سال های اخیر افزایش یافته است و در حال حاضر شایع ترین علت هپاتیت کوتاه مدت (حاد) در بریتانیا است.
این ویروس عمدتاً با مصرف گوشت خوک خام یا نیم پز یا کله پاچه، و همچنین با گوشت گراز وحشی، گوزن و صدف مرتبط است.
هپاتیت E به طور کلی یک عفونت خفیف و کوتاه مدت است که نیازی به درمان ندارد، اما در برخی افراد، مانند افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، می تواند جدی باشد.
هیچ واکسنی برای هپاتیت E وجود ندارد. هنگام سفر به نقاطی از جهان با شرایط بهداشتی نامناسب، جایی که هپاتیت E همه‌گیر ممکن است شایع باشد، می‌توانید با انجام اقدامات بهداشتی مناسب آب و غذا، خطر ابتلا را کاهش دهید.    
علائم و نشانه های هپاتیت E چیست؟
هنگامی که آنها رخ می دهند، علائم و نشانه های هپاتیت E مشابه سایر انواع هپاتیت حاد ویروسی و آسیب کبدی است. آنها عبارتند از:
تب
خستگی
از دست دادن اشتها
حالت تهوع
استفراغ
درد شکم
زردی
ادرار تیره
مدفوع سفالی رنگ
درد مفاصل
هپاتیت الکلی
هپاتیت الکلی نوعی هپاتیت است که در اثر نوشیدن مقادیر زیاد الکل در طی سالیان متمادی ایجاد می شود.
این عارضه رایج است و بسیاری از مردم متوجه نیستند که به آن مبتلا هستند.
این به این دلیل است که معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی کند، اگرچه می تواند باعث زردی ناگهانی و نارسایی کبد در برخی افراد شود.
قطع نوشیدن الکل معمولاً به کبد شما امکان بهبودی می دهد، اما این خطر وجود دارد که در صورت ادامه مصرف بیش از حد الکل، در نهایت به سیروز، نارسایی کبد یا سرطان کبد مبتلا شوید.
شما می توانید با کنترل میزان نوشیدنی خود، خطر ابتلا به هپاتیت الکلی را کاهش دهید.
علائم:
تا وقتی که کبد به شدت درگیر نشود و آسیب نبیند علامت خاصی  ایجاد نمی شود.
هنگامی که این اتفاق می افتد، علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
احساس بیماری
کاهش وزن
از دست دادن اشتها
زردی چشم و پوست (یرقان)
تورم در مچ پا و شکم
گیجی یا خواب آلودگی
استفراغ خون یا دفع خون در مدفوع
این نوع هپاتیت اغلب در طول آزمایشات یا در مرحله آسیب پیشرفته کبدی تشخیص داده می شود.
اگر به‌طور مرتب الکل مصرف می‌کنید، به پزشک خود اطلاع دهید تا بررسی کند که آیا کبد شما آسیب دیده است یا خیر.

هپاتیت خود ایمنی
هپاتیت خودایمنی یک علت نادر هپاتیت طولانی مدت است که در آن سیستم ایمنی به کبد حمله کرده و به آن آسیب می رساند.
در نهایت، کبد می تواند آنقدر آسیب ببیند که از کار بیفتد.
درمان هپاتیت خودایمنی شامل داروهای بسیار موثری است که سیستم ایمنی را سرکوب کرده و التهاب را کاهش می دهد.
مشخص نیست که چه چیزی باعث هپاتیت خودایمنی می شود و مشخص نیست که آیا می توان کاری برای پیشگیری از آن انجام داد یا خیر.
علائم هپاتیت خود ایمنی چیست؟
علائم هر فرد ممکن است متفاوت باشد. برخی از رایج ترین علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

خستگی شدید
زردی پوست و چشم (یرقان(
درد شکم
درد یا تورم مفاصل
علائم خفیف شبیه آنفولانزا
خارش
بزرگی کبد و طحال سبب بزرگ شدن شکم می شود
عروق خونی عنکبوتی مانند در پوست
سایر علائم هپاتیت خود ایمنی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
ادرار تیره
مدفوع کم رنگ یا خاکستری رنگ
از دست دادن اشتها
تجمع مایع در شکم (آسیت(
گیجی
خونریزی مقعدی یا استفراغ خون
علائم هپاتیت خودایمنی ممکن است شبیه سایر مشکلات سلامتی باشد. جهت تشخیص درست باید به پزشک مراجعه کرد.

 

مطالب مرتبط :

عفونت همزمان هپاتیت و ایدز | درمان هپاتیت c

آزمایش هپاتیت | آزمایش هپاتیت در منزل

تفسیر آزمایش هپاتیت |بهترین آزمایشگاه برای هپاتیت

عوارض هپاتیت |قیمت آزمایش هپاتیت

آزمایش تیروئید در بارداری

باروری و چالش های بارداری با بیماری تیروئید

بیماری تیروئید می تواند بر باروری شما و برنامه درمانی شما پس از باردار شدن تأثیر گذار باشد. تیروئید شما در دوران بارداری بسیار مهم است زیرا تولید هورمون های تیروئید، تری یدوتیرونین (T3) و تیروکسین (T4) را تنظیم می کند که هر دو آن ها نقش حیاتی را در رشد مغز و سیستم عصبی کودک شما ایفا می کنند.

هنگامی که بیماری تیروئید در شما تشخیص داده شد، باید به طور منظم در تمام دوران بارداری تحت نظر باشید. اگر علائم بیماری تیروئید را دارید اما تشخیص داده نشده‌اید، مهم است که به یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی اطلاع دهید تا بتوانید به درستی تحت نظارت و درمان قرار بگیرید تا هم شما و هم کودکتان را سالم نگه دارید.

چالش های بالقوه باروری

کارکرد خوب تیروئید برای داشتن سیستم تناسلی سالم و توانایی شما در بارداری موفق، سلامتی در طول بارداری و به دنیا آوردن نوزادی سالم بسیار مهم است. انجمن تیروئید توصیه می کند که تمام زنانی که به دنبال درمان ناباروری هستند، سطح هورمون محرک تیروئید (TSH) خود را برای رد یا تشخیص بیماری تیروئید بررسی کنند، زیرا می تواند به مشکلات باروری کمک کند. TSH هورمونی می باشد که توسط غده هیپوفیز تولید می شود. غده ای که تولید T3 و T4 می کند.

چند چالش رایج را در ایجا مورد بحث قراردادیم که در صورت تشخیص ندادن، درمان یا درمان ناکافی بیماری تیروئید شما می توانید با آنها مبتلا شوید:

چالش باروری

• خطر مبتلا شدن به آنچه به عنوان "چرخه تخمک گذاری" شناخته می شود، یک چرخه قاعدگی که در آن بدن شما تخمک آزاد نمی کند، بیشتر است.

چه اتفاقی می افتد

• اگرچه شما هنوز هم می توانید دوره های قاعدگی را در طول چرخه های تخمک گذاری داشته باشید، نمی توانید باردار شوید زیرا هیچ تخمکی برای بارور شدن آزاد نمی شود.

خوشبختانه، تشخیص و درمان مناسب وضعیت تیروئید شما می‌تواند خطر ابتلا به چرخه‌های عدم تخمک‌گذاری را کاهش دهد. به خاطر داشته باشید که اگر پس از ثابت ماندن عملکرد تیروئید، همچنان چرخه‌های عدم تخمک‌گذاری را انجام می‌دهید، دلایل بالقوه دیگری وجود دارد که باید با مراقبت‌های بهداشتی بررسی کنید. ارائه دهنده ای مانند تغذیه با شیر مادر، تغییرات پیش از یائسگی، اختلال عملکرد آدرنال، بی اشتهایی، مشکلات تخمدان، و سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) و غیره.

چالش باروری

• شما در معرض خطر بیشتری برای داشتن نقص در فاز لوتئال چرخه قاعدگی خود هستید.

چه اتفاقی می افتد

• اگر فاز لوتئال (دوره بین تخمک گذاری و شروع چرخه قاعدگی بعدی) شما خیلی کوتاه باشد، تخمک بارور شده همراه با خون قاعدگی، قبل از داشتن زمان لازم برای کاشت، دفع می‌شود.

یک فاز لوتئال (دوره بین تخمک گذاری و شروع چرخه قاعدگی بعدی) کوتاه اغلب با نمودار دمای پایه بدن (BBT) شناسایی می شود. در برخی موارد، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است هورمون محرک فولیکول (FSH)، هورمون لوتئینیزه کننده (LH) و سطح پروژسترون را نیز آزمایش کند.

با توجه به نقایص فاز لوتئال، علت ناباروری و سقط جنین تا حدودی بحث برانگیز است زیرا شناسایی آنها دشوار می باشد. به همین دلیل، شواهد کافی پیدا نشده است که به طور قطعی بگوید که نقایص فاز لوتئال باعث مشکلات باروری می شود، اگرچه تحقیقات تا کنون نشان می دهد که به احتمال زیاد این نقص ها نقشی ایفا می کنند.

تشخیص و درمان مناسب تیروئید ممکن است نقایص فاز لوتئال را در برخی برطرف کند، اما در برخی دیگر، پروژسترون ناکافی - که برای تولید پوشش سالم رحم لازم است - ممکن است مقصر باشد. در این موارد، پروژسترون مکمل به برخی کمک کرده است تا بارداری و نوزادی سالم داشته باشند.

چالش باروری

• شما در معرض خطر هیپرپرولاکتینمی هستید – سطوح بالای پرولاکتین، هورمونی که مسئول تولید شیر است.

چه اتفاقی می افتد

• هایپرپرولاکتینمی می تواند اثرات متعددی بر باروری شما داشته باشد، از جمله تخمک گذاری نامنظم و چرخه های عدم تخمک گذاری.

هیپوتالاموس شما هورمون آزاد کننده تیروتروپین (TRH) تولید می کند که به نوبه خود غده هیپوفیز شما را برای تولید TSH تحریک کرده و غده تیروئید شما را برای ترشح هورمون تیروئید بیشتر تحریک می کند. هنگامی که تیروئید شما به درستی کار نکند، سطوح بالایی از TRH ممکن است تولید بشود که می تواند باعث ترشح بیشتر پرولاکتین توسط غده هیپوفیز شما بشود.

در افراد شیرده، سطوح بالاتر پرولاکتین تولید شده برای تحریک تولید شیر اغلب به جلوگیری از بارداری نیز کمک می کند، که نشان می دهد چرا وقتی سطح پرولاکتین شما خیلی بالاست و در تلاش برای باردار شدن هستید، مشکلات باروری ممکن است رخ دهد.

ترسیم چرخه قاعدگی و علائم باروری، همراه با انجام آزمایش خون برای اندازه گیری سطح پرولاکتین، می تواند به پزشک در تشخیص هیپرپرولاکتینمی کمک کند. اگر تشخیص و درمان مناسب تیروئید مشکل پرولاکتین را حل نکرد، ممکن است چندین دارو مانند بروموکریپتین یا کابرگولین تجویز شود که می تواند به کاهش سطح پرولاکتین شما کمک کند و چرخه و تخمک گذاری شما را به حالت عادی بازگرداند.

چالش باروری

• بیماری تیروئید می تواند منجر به شروع زودتر یائسگی و یائسگی شود.

چه اتفاقی می افتد

• یائسگی ممکن است قبل از 40 سالگی یا در اوایل دهه 40 شما اتفاق بیفتد و باعث کوتاه شدن سال های باروری و کاهش باروری در سنین پایین تر شود.

محدوده زمانی قبل از یائسگی که سطح هورمونی شما درحال کاهش می یابد، تا 10 سال می تواند طول بکشد. و معمولا میانگین سن یائسگی، زمانی که دوره قاعدگی خود را به طور کامل متوقف می کنید، 51 سال است. این بدان معناست که وقتی شما به بیماری تیروئید مبتلا هستید، ممکن است در حدود 30 سالگی علائم شروع شود.

اگر تغییرات قبل از یائسگی را تجربه می کنید، یک ارزیابی کامل باروری، از جمله ارزیابی ذخیره تخمدان، FSH، LH و سایر هورمون ها، می تواند توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برای ارزیابی وضعیت باروری شما انجام شود. بر اساس یافته‌ها، یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی ممکن است توصیه‌هایی در مورد اینکه آیا شما کاندید حاملگی طبیعی هستید یا به کمک باروری نیاز دارید، ارائه دهد.

مسئولیت مراقبت خود را بر عهده بگیرید

با کمال تعجب، برخی از پزشکان و کلینیک های باروری به آزمایش تیروئید یا مدیریت بیماری تیروئید در دوران پیش از بارداری، کمک باروری (ART) یا اوایل بارداری توجه زیادی نمی کنند. یک پزشک ناباروری را انتخاب کنید که به تیروئید تسلط دارد و برنامه ای برای اطمینان از اینکه بیماری تیروئید شما در بارداری سالم اختلال ایجاد نمی کند، تهیه کنید.

 

غربالگری در بارداری

به طور کلی، طبق دستورالعمل های انجمن تیروئید، غربالگری جهانی تیروئید در دوران بارداری قابل توجیه نیست. با این حال، انجمن تیروئید توصیه می کند به کسانی که باردار هستند، سطح TSH خود را در صورت داشتن هر یک از عوامل خطر زیر بررسی کنند:

• سابقه شخصی اختلال عملکرد تیروئید
• علائم یا نشانه های بیماری تیروئید در حال حاضر
• سابقه خانوادگی بیماری تیروئید
• گواتر (تورم در غده تیروئید)
• جواب مثبت برای آنتی بادی های تیروئیدی بالا
• سابقه جراحی تیروئید و یا پرتودرمانی گردن و سر
• دیابت نوع 1
• سابقه ناباروری، سقط جنین یا زایمان زودرس
• سایر اختلالات خود ایمنی که اغلب با بیماری خودایمنی تیروئید مرتبط هستند مانند ویتیلیگو، نارسایی غده فوق کلیوی، هیپوپاراتیروئیدیسم، گاستریت آتروفیک، کم خونی پرنیشیوز، اسکلروز سیستمیک، لوپوس اریتماتوز سیستمیک و سندرم شوگرن
• چاقی مرضی، به عنوان شاخص توده بدنی (BMI) بیش از 40 تعریف می شود
• سن بالای 30 سال
• سابقه درمان با کوردارون (آمیودارون) برای (آریتمی) بی نظمی ریتم قلب
• سابقه درمان با لیتیوم
• مواجهه اخیر با ید به عنوان ماده عامل در یک آزمایش پزشکی
• زندگی در منطقه ای که ید کافی در نظر گرفته نمی شود

تغییرات هورمون تیروئید

هورمون های تیروئید برای رشد عصب و مغز کودک در حال رشد بسیار ضروری هستند. حتی در کسانی که بیماری تیروئید ندارند، بارداری بر تیروئید استرس وارد می کند و تولید هورمون های تیروئید T3 و T4 را تقریبا 50 درصد افزایش می دهد. علت این است که در طول سه ماهه اول، کودک شما هنوز در حال رشد و توسعه غده تیروئیدی است که قادر به تولید هورمون های خود باشد، بنابراین آنها کاملاً به عرضه شما بستگی دارند که از طریق جفت تحویل داده می شود.

بعد از حدود 12 تا 13 هفته، غده تیروئید کودک شما رشد می کند و مقداری هورمون تیروئید تولید می کند و همچنین به دریافت هورمون تیروئید از شما از طریق جفت ادامه می دهد. هنگامی که باردار هستید، افزایش تقاضا برای هورمون های تیروئید تا زمان تولد نوزاد ادامه می یابد.

تولید اضافی هورمون تیروئید اغلب باعث می شود غده تیروئید شما حدود 10 درصد رشد کند، اگرچه این معمولاً قابل توجه نیست. با این حال، در برخی موارد، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی می تواند این تورم را در تیروئید شما (گواتر) ببیند یا احساس کند.

از آنجایی که عملکرد طبیعی تیروئید در دوران بارداری متفاوت است، سطح TSH شما احتمالاً با پیشرفت از سه ماهه اول به سوم تغییر می کند، که یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی با آزمایش خون آن را بررسی می کند. اساسی ترین آنها آزمایش TSH است که مقدار هورمون محرک تیروئید را در خون شما سنجش می کند.

در حالت ایده آل، بیماری تیروئید باید قبل از بارداری تشخیص داده شود و به درستی درمان شود. و اگر برای کم کاری تیروئید تحت درمان هستید و قصد بارداری دارید، قبل از بارداری، شما و یک پزشک باید برنامه ای برای تایید بارداری خود در اسرع وقت و افزایش دوز جایگزینی هورمون تیروئید به محض بارداری داشته باشید.

مشکلات دوران بارداری

انواع مختلف بیماری‌های تیروئید در مورد مدیریت آن‌ها در بارداری بحث های متفاوتی دارند.

کم کاری تیروئید

هنگامی که تیروئید شما نمی تواند در دوران بارداری خود را حفظ کند، سطح TSH شما در شرایط کم کاری تیروئید بالا می رود که نشان دهنده وضعیت کم کاری تیروئید (کم کار) است. چنانچه کم کاری تیروئید شما درمان نشود و یا به اندازه کافی درمان نشود، می تواند علت سقط جنین، مرده زایی، زایمان زودرس و مشکلات رشدی و حرکتی در کودک شما بشود. توصیه انجمن تیروئید این است که، قبل از باردار شدن، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی باید دوز داروهای جایگزین هورمون تیروئید را به گونه ای تنظیم کند که TSH شما به کمتر از 2.5 mIU/L برسد تا احتمال خطر افزایش TSH در سه ماهه اول بارداری کاهش بیابد.

در واقع ممکن است نیاز داشته باشید که دوز داروی تیروئید خود را 40 تا 50 درصد در دوران بارداری افزایش دهید. در واقع، انجمن تیروئید می گوید که 50٪ تا 85٪ از افراد کم کاری تیروئید باید دوز خود را در دوران بارداری افزایش دهند، و این احتمال بیشتر است اگر شما درمان با ید رادیواکتیو یا جراحی تیروئید داشته باشید.

طبق دستورالعمل‌های انجمن تیروئید، افزایش جایگزینی هورمون تیروئید باید به محض اینکه فکر می‌کنید باردار هستید در خانه شروع شود (از ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود دستورالعمل‌های مربوط به این موضوع را بخواهید) و تا حدود هفته‌های 16 تا 20 ادامه یابد، پس از آن سطح هورمون تیروئید شما افزایش می‌یابد.

در نیمه اول بارداری، هر چهار هفته یکبار و سپس بین هفته های 26 تا 32 به آزمایش تیروئید احتیاج دارید تا مطمئن شوید TSH شما در رنج خوبی است. شش هفته پس از تاریخ زایمان، دوزهای دارویی شما باید با نظارت دقیق، به سطح قبل از بارداری کاهش یابد.

بیماری هاشیموتو

بیماری هاشیموتو که با نام تیروئیدیت هاشیموتو نیز شناخته شده است، یک بیماری خودایمنی می باشد که تیروئید شما را مورد حمله قرار داده و به تدریج از بین میبرد. کم کاری تیروئید یک پیامد شایع هاشیموتو است، بنابراین اگر کم کاری تیروئید دارید، به همان برنامه درمانی ذکر شده در بالا نیاز دارید.

با این حال، باید توجه بیشتری به نگه داشتن سطح TSH خود زیر 2.5 میلی لیتر U/L شود، به خصوص اگر آنتی بادی های تیروئیدی دارید که اغلب در بیماری هاشیموتو وجود دارد. هر چه سطح TSH شما بالاتر باشد، هنگامی که شما آنتی بادی تیروئید نیز دارید، خطر سقط جنین بیشتر می شود. تحقیقات منتشر شده در سال 2014 نشان می دهد که اگر سطح TSH شما بالاتر از 2.5 mIU/L.5 باشد، خطر سقط جنین به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.

پرکاری تیروئید

اگر در دوران بارداری سطح TSH شما کمتر از حد طبیعی است، این نشان می دهد که تیروئید شما بیش فعال است، بنابراین یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی باید از شما آزمایش کند تا علت پرکاری تیروئید شما را مشخص کند. این می تواند یک مورد موقتی باشد که با پرپرتیروئیدیسم (شرایط بارداری که باعث تهوع شدید صبحگاهی می شود)، بیماری گریوز (اختلال خودایمنی تیروئید که شایع ترین علت پرکاری تیروئید است) یا ندول تیروئید مرتبط است.

در دوران بارداری، پرکاری تیروئید اغلب ناشی از بیماری گریوز یا پرکاری موقت بارداری است، بنابراین یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی باید بین این دو تفاوت قائل شود. این می تواند کمی مشکل باشد زیرا شما نمی توانید اسکن جذب ید رادیواکتیو تیروئید خود را در دوران بارداری انجام دهید زیرا خطر برای کودک شما ایجاد می کند. یک پزشک برای تعیین علت پرکاری تیروئید شما باید به سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی، علائم و علائم بالینی و آزمایش خون تکیه کند.

اگر استفراغ کرده‌اید، سابقه قبلی بیماری تیروئید نداشته‌اید، علائم پرکاری تیروئید شما عموماً خفیف است و هیچ شواهدی مبنی بر تورم تیروئید یا برآمدگی چشم‌ها که می‌تواند همراه با بیماری گریوز باشد، وجود ندارد، یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی احتمالاً پرکاری تیروئید و  پرکاری تیروئید بارداری موقت شما را بررسی می‌کند. آزمایش خون برای بررسی سطوح بالای هورمون بارداری گنادوتروپین جفتی انسانی (hCG) نیز ممکن است این تشخیص را تایید کند، زیرا سطوح بسیار بالای hCG اغلب با افزایش استفراغ بارداری مشاهده می شود و می تواند باعث پرکاری تیروئید موقت شود.

در مواردی که به وضوح مشخص نیستند، بسته به آنچه پزشک شما به دنبال آن است، ممکن است سطح تیروکسین کل (TT4)، تیروکسین آزاد (FT4)، تری یدوتیرونین کل (TT3) و/یا آنتی بادی گیرنده TSH TRAb)) بررسی شود. بوسیله این آزمایش‌های خون معمولاً می‌توانند علت پرکاری تیروئید شما را محدود کنند تا پزشک بتواند آن را به طور مناسب درمان کند.

 

اهمیت درمان

زمانی که باردار هستید و به دلیل بیماری گریوز یا گره های تیروئید دچار پرکاری تیروئید می شوید، باید بلافاصله درمان را شروع کنید. درمان نشدن پرکاری تیروئید می تواند باعث فشار خون بالا، طوفان تیروئید، نارسایی احتقانی قلب، سقط جنین، زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد یا حتی مرده زایی بشود. برای بیماران باردار و غیر باردار، درمان معمولاً با مصرف داروهای ضد تیروئید شروع می شود.

در مواردی که در حال حاضر تحت درمان با دوز پایین داروهای ضد تیروئید هستید و عملکرد تیروئید شما طبیعی است، پزشک ممکن است شما را حداقل در سه ماهه اول بارداری که بیشتر مستعد ابتلا به آن است، قطع کند. باید به دقت تحت نظر باشید، تا زمانی که عملکرد تیروئید شما نرمال باشد، هر یک تا دو هفته یک بار در سه ماهه اول و هر دو تا چهار هفته یک بار در سه ماهه دوم و سوم بارداری، TSH و FT4 یا TT4 خود را بررسی کنید.

در غیر این صورت، اگر به تازگی تشخیص داده شده باشد، برای مدت طولانی از داروهای ضد تیروئید استفاده نکرده‌اید، یا در معرض خطر بالای ابتلا به تیروتوکسیکوز (شرایطی که به علت وجود هورمون تیروئید بیش از اندازه در سیستم شما ایجاد شده است) هستید. درنتیجه دوز به گونه‌ای تنظیم می‌شود که کمترین حد دوز ممکن از داروهای ضد تیروئید را مصرف بکنید، در شرایطی که همچنین T4 آزاد خود را در بالای محدوده طبیعی یا کمی بالاتر از آن نگه دارید. این از کودک شما در برابر قرار گرفتن در معرض بیش از حد محافظت می کند زیرا این داروها برای کودک بیشتر از شما قوی هستند.

اگر با وجود درمان، پرکاری تیروئید شما کنترل نشده است، ممکن است تیروئیدکتومی (جراحی تیروئید) توصیه شود. مناسبترین زمان برای تیروئیدکتومی در سه ماهه دوم بارداری می باشد که احتمال بسیار کمی دارد که جنین شما را بتواند بخطر بیندازد.

اگر باردار هستید یا ممکن است به دلیل خطراتی که برای جنین شما دارد، هرگز نباید درمان با ید رادیواکتیو (RAI) انجام دهید. و اگر RAI داشته اید، باید بارداری را حداقل شش ماه پس از درمان به تعویق بیندازید.

بیماری گریوز

چه بیماری گریوز فعال داشته باشید و چه در گذشته به آن مبتلا بوده اید، کودک شما در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به پرکاری تیروئید یا کم کاری تیروئید، چه در رحم (جنین) و چه پس از تولد (نوزادی) است.

مواردی که می توانند بر این خطرات تأثیر گذار باشند عبارتند از:

• پرکاری تیروئید کنترل نشده در طول بارداری شما، که می تواند باعث کم کاری تیروئید مرکزی گذرا در کودک شما شود.
• استفاده از دوزهای بالای داروهای ضد تیروئید که می تواند باعث کم کاری تیروئید جنین و نوزاد بشود.
• داشتن مقادیر بالایی از آنتی بادی های گیرنده TSH (TRAB) در نیمه دوم بارداری که می تواند دلیل پرکاری تیروئید جنین یا نوزاد شود.

انجمن تیروئید آزمایش سطوح TRAb را در افراد باردار در این سناریوها توصیه می کند:

• شما تحت درمان با ید رادیواکتیو یا جراحی بعلت بیماری گریوز بوده اید
• زمانی که متوجه شدید باردار هستید، داروی ضد تیروئید مصرف می کردید
• اگر ضروری است که شما در طول بارداری خود از داروهای ضد تیروئید استفاده کنید، در این صورت سطح TRAb شما باید به صورت دوره ای مورد بررسی قرار گیرد.

هنگامی که شما TRAb دارید، همانطور که در 95 درصد از بیماران مبتلا به پرکاری تیروئید فعال از گریوز وجود دارد، این آنتی بادی ها می توانند از جفت عبور کنند و اگر سطح آن بیش از حد بالا برود، تیروئید کودک شما را تحت تاثیر قرار می دهد. مقدار TRAb که بیش از سه برابر بالاتر از حد طبیعی است، نشانگری برای پیگیری کودک شما در نظر گرفته می‌شود که در حالت ایده‌آل باید به یک پزشک متخصص برای مادر و جنین مراجعه شود.

در طول سه ماهه اول، اگر سطح TRAb شما بالا باشد، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی باید در طول بارداری شما را به دقت تحت نظر داشته باشد تا درمان شما به گونه ای تنظیم شود که خطر را برای شما و کودکتان به حداقل برساند.

در مواردی که سطح TRAb شما بالا می ماند و/یا پرکاری تیروئید شما به خوبی کنترل نمی شود، ممکن است چندین سونوگرافی انجام دهید. اینها باید به دنبال شواهدی از اختلال عملکرد تیروئید در کودک در حال رشد شما باشند، مانند رشد آهسته، ضربان قلب سریع، علائم نارسایی احتقانی قلب و بزرگ شدن تیروئید.

اگر شما به عنوان فردی با بیماری گریوز زایمان می کنید، نوزاد شما باید از نظر پرکاری تیروئید مادرزادی/نوزادی و کم کاری تیروئید که پیامدهای جدی برای نوزادان دارد، ارزیابی شود. در واقع، انجمن تیروئید توصیه می کند که همه نوزادان دو تا پنج روز پس از تولد از نظر اختلال عملکرد تیروئید غربالگری شوند.

ندول های تیروئید

خوشبختانه، اکثریت قریب به اتفاق گره های تیروئید سرطانی نیستند. انجمن تیروئید به افراد باردار با گره های تیروئید توصیه می کند که سطح TSH خود را اندازه گیری کنند و برای تعیین ویژگی های ندول و نظارت بر رشد آنها سونوگرافی انجام دهند.

اگر سابقه خانوادگی کارسینوم مدولاری تیروئید یا نئوپلازی غدد درون ریز متعدد (MEN) دارید، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است سطح کلسی تونین شما را نیز بررسی کند، اگرچه هیئت منصفه هنوز تا آنجا که واقعاً این اندازه گیری مفید است بررسی می کند.

همچنین ممکن است نمونه برداری از ندول (ها) با سوزن نازک آسپیراسیون (FNA) انجام دهید، به خصوص اگر سطح TSH شما کمتر از حد طبیعی نباشد. در مواردی که ندول دارید و TSH شما پایین‌تر از حد طبیعی است، پزشک ممکن است FNA را تا بعد از زایمان موکول کند، اما از آنجایی که در دوران بارداری بی‌خطر تلقی می‌شود، می‌توانید FNA را در هر زمانی انجام دهید.

هنگامی که گره یا ندول تیروئید شما باعث پرکاری تیروئید می شود، ممکن است نیاز به درمان با داروهای ضد تیروئید داشته باشید. این امر همانند سایر افراد مبتلا به پرکاری تیروئید انجام می شود: یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مصرف دارو شما را در کمترین دوز ممکن قرار می دهد تا FT4 یا TT4 خود را کمی بالاتر از محدوده طبیعی نگه داشته و خطرات احتمالی برای کودک شما به حداقل برسد.

سرطان تیروئید

هنگامی که ندول های سرطانی تیروئید در طول سه ماهه اول یا دوم کشف می شوند، به ویژه اگر مربوط به سرطان تیروئید پاپیلاری، شایع ترین نوع باشد، پزشک شما می خواهد با استفاده از سونوگرافی، سرطان را از نزدیک بررسی کند تا ببیند چگونه است و آیا رشد می کند یا خیر. اگر تا قبل از هفته های 24 تا 26 بارداری مقدار رشد مناسبی داشته باشید، احتمال دارد برای برداشتن آن نیاز به جراحی داشته باشید.

اگر سرطان ثابت بماند یا در نیمه دوم بارداری شما کشف شود، پزشک شما احتمالاً توصیه می‌کند تا پس از تولد نوزاد برای انجام عمل جراحی صبر کنید.

در مورد سرطان آناپلاستیک یا مدولاری تیروئید، انجمن تیروئید توصیه می کند که جراحی فوری به طور جدی در نظر گرفته شود.

با هر نوع سرطان تیروئید، پزشک شما از داروهای جایگزین هورمون تیروئید استفاده می‌کند اگر قبلاً آن را مصرف نمی کردید، و شما را از نزدیک تحت نظر دارد تا TSH شما در همان محدوده هدف قبل از بارداری باشد.

نیاز به ید

ید رژیم غذایی عامل اصلی سازنده برای تولید هورمون تیروئید در بدن شما می باشد. همانطور که قبلاً گفته شد، وقتی باردار هستید، اندازه تیروئید شما افزایش می‌یابد و شروع به تولید هورمون‌های تیروئید بیشتری می‌کند تا نیازهای والدین و نوزاد را برآورده کند. تحقیقات انجام شده در سال 2009 نشان می دهد که برای افزایش تولید هورمون تیروئید به 50 درصد بیشتر ید روزانه در دوران بارداری نیز نیاز دارید.

افراد باردار باید روزانه 250 میکروگرم ید دریافت کنند. در حالی که اکثر افرادی که توانایی باردار شدن در ایالات متحده را دارند کمبود ید ندارند، این گروه نیز بیشترین احتمال ابتلا به کمبود ید خفیف تا متوسط ​​را دارد.

از آنجایی که تعیین دقیق افرادی که ممکن است در معرض کمبود ید باشند دشوار است، انجمن تیروئید، انجمن غدد درون ریز، انجمن تراتولوژی و انجمن اطفال، همگی توصیه می کنند که افراد باردار روزانه 150 میکروگرم مکمل یدید پتاسیم مصرف کنند. در حالت ایده آل، این باید سه ماه قبل از لقاح شروع شود و تا شیردهی ادامه یابد.

استثنا: اگر برای کم کاری تیروئید از لووتیروکسین استفاده می کنید، نیازی به مکمل های ید ندارید.

به طور غیرقابل توضیحی، تعداد زیادی از ویتامین های دوران بارداری بدون نسخه حاوی ید نیستند، بنابراین حتما برچسب ها را به دقت بررسی کنید. در آنهایی که این کار را انجام می دهند، ید معمولاً از یدید پتاسیم است.

در حالی که بیماری تیروئید می تواند بر توانایی شما برای باردار شدن و خود بارداری شما تأثیر بگذارد، داشتن فرزند نیز می تواند باعث تیروئیدیت پس از زایمان شود. مهم است که پس از بارداری به نظارت دقیق تیروئید خود ادامه دهید تا اطمینان حاصل شود که به درستی مدیریت می شوید.

سوالات متداول

چه مشکلاتی از کم کاری تیروئید در دوران بارداری ممکن است رخ دهد؟

خطرات ناشی از کم کاری تیروئید درمان نشده در بارداری شامل احتمال سقط جنین، مرده زایی، زایمان زودرس و مشکلات رشدی می باشد که بر کودک تاثیر گذار است.

علت اختلال در عملکرد تیروئید چیست؟

اختلال عملکرد تیروئید یا بیماری تیروئید می تواند ناشی از تعدادی بیماری یا شرایط دیگر باشد که بر غده تیروئید و توانایی آن در ساخت هورمون تأثیر می گذارد.

عوامل دخیل در کم کاری تیروئید (تیروئید کم کار) می تواند شامل بیماری هاشیموتو، پرتودرمانی، یک مشکل مادرزادی، تیروئیدیت (التهاب غده تیروئید)، برخی داروها، کمبود ید و غیره باشد.

پرکاری تیروئید (تیروئید پرکار) می تواند ناشی از بیماری گریوز، ندول ها (ندول های پرکار در تیروئید)، تیروئیدیت و ید بیش از حد باشد.

شرایط و زمان آزمایش تیروئید در بارداری به چه صورت است؟

آزمایش تیروئید احتیاج  به ناشتا بودن ندارد؛ اما معمولا چون پزشکان همراه با این آزمایش، آزمایشی مثل قند خون را هم تجویز کند. آزمایش قند خون نیاز یه ناشنایی دارد؛ بنابراین بهتر این است که قبل از انجام آزمایش از پزشکتان یا مسئول آزمایشگاه در مورد الزام آزمایشتان به ناشتایی سوال کنید.

برای داشتن نتایجی دقیق بهتر است شب قبل از آزمایش، خوابی مفید حداقل ۹ ساعت داشته باشید و در حین انجام آزمایش هم سعی کنید استرسی نداشته باشید زیرا روی آزمایشتان تاثیر میگذارد.

درنتیجه شما می‌توانید برای انجام این تست هر زمان از روز به آزمایشگاه بروید؛ اما بهترین زمان انجام آن هنگام صبح است.

آیا دوز مصرفی لووتیروکسین در دوران بارداری نیازی به تنظیم دارد؟

در بیشتر موارد، بله. مطالعه ای بر روی 81 زن باردار مبتلا به کم کاری تیروئید به خوبی کنترل شده، نشان داد که 84 درصد نیاز به افزایش دوز مصرفی خود دارند، معمولاً در سه ماهه اول بارداری. انجمن تیروئید توصیه می کند که افراد مبتلا به کم کاری تیروئید باید قبل از بارداری دوز تنظیم شده ای از داروهای جایگزین هورمون تیروئید را از یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی دریافت کنند.

آزمایش تیروئید در بارداری باید چه رنجی باشد؟

مقدار طبیعی هورمون‌های تیروئید در سه ماهه‌های مختلف بارداری متغیر است و در سه ماهه اول افزایش پیدا می‌کنند و پس از این دوره مقدارشان کمتر می‌شود.

آزمایش تیروئید در بارداری به چه صورت انجام میشود؟

آزمایش تیروئید در  بارداری باید هر سه ماه یک بار تکرار شود و انجام این آزمایش به این صورت است که مقداری خون از رگ‌های شما گرفته می شود.

شما میتوانید برای تست های چکاپ تخصصی تیروئید خود به آزمایشگاه بیمارستان رسالت(رویال تهران) واقع در ضلع شرقی پل سیدخندان مراجعه فرمایید. ما مفتخریم تا با بروزترین تجهیزات، کارشناسان متخصص و با تجربه، بالاترین دقت و صحت جوابدهی آماده  خدمتگذاری به شما عزیزان باشیم.

 

مطالب مرتبط :

عوارض تیروئید کم کار | قیمت آزمایش تیروئید

آزمایش تیروئید در منزل | غذای بیماران تیروئیدی

بهترین زمان انجام آزمایش تیروئید | عوارض تیروئید

عوارض تیروئید کم کار

کم کاری تیروئید (اختلال متابولیک) و یا عوارض کم کاری تیروئید

کم کاری تیروئید که به آن میکسدما نیز می گویند، کمبود تولید هورمون توسط غده تیروئید است.

علل کم کاری تیروئید

کم کاری تیروئید معمولاً ناشی از اختلال در غده تیروئید است که در این مورد به عنوان کم کاری تیروئید اولیه توصیف می شود. کم کاری تیروئید اولیه مادرزادی، به دلیل فقدان یا رشد غیرطبیعی تیروئید در رحم و نقص های ارثی در سنتز هورمون تیروئید ایجاد می شود. علت اصلی کم کاری تیروئید اولیه اکتسابی، تیروئیدیت خودایمنی مزمن (التهاب تیروئید) است. این بیماری دو شکل دارد: تیروئیدیت هاشیموتو (بیماری هاشیموتو) که با گواتر (بزرگ شدن تیروئید) مشخص می شود و تیروئیدیت آتروفیک که با کوچک شدن غده تیروئید مشخص می شود. همچنین نوعی کم کاری تیروئید به نام کم کاری تیروئید مرکزی وجود دارد که در آن کمبود تیروتروپین (هورمون محرک تیروئید؛ TSH)، هورمون غده هیپوفیز قدامی که تیروئید را کنترل می کند، وجود دارد. کم کاری تیروئید مرکزی ممکن است به دلیل بیماری هیپوفیز یا کمبود هورمون آزاد کننده تیروتروپین، هورمون هیپوتالاموس که ترشح تیروتروپین را حفظ می کند، ایجاد شود.

کم کاری تیروئید همچنین ممکن است در اثر درمان های پرکاری تیروئید، مانند درمان با رادیو ید یا جراحی ایجاد شود. علاوه بر این، درمان برخی سرطان‌ها، مانند جراحی سرطان تیروئید و پرتودرمانی با پرتو خارجی به گردن به منظور درمان بیماران مبتلا به تومورهای غدد لنفاوی گردن (بیماری هوچکین) یا حنجره نیز ممکن است باعث کم کاری تیروئید شود. علل دیگر عبارتند از بیماری های نفوذی تیروئید، کمبود شدید ید (ید جزء ضروری هورمون تیروئید است و فقط از طریق رژیم غذایی در دسترس است)، و برخی داروها (مانند کربنات لیتیوم، ید و داروهای حاوی ید).

تظاهرات بالینی کم کاری تیروئید

مانند سایر بیماری های تیروئید، کم کاری تیروئید در زنان بیشتر از مردان است. شروع معمولاً تدریجی است و چندین سال طول می‌کشد تا علائم و نشانه‌های قابل توجه ایجاد شود. با این حال، ممکن است ناگهانی باشد و فقط چند ماه طول بکشد تا ایجاد شود. شروع ناگهانی کم کاری تیروئید بیشتر پس از درمان پرکاری تیروئید با ید رادیویی رخ می دهد. در برخی موارد، کم کاری تیروئید بسیار خفیف است و تشخیص آن دشوار است، زیرا علائم کمی ایجاد می کند. در این بیماران، این وضعیت ممکن است به افزایش سن نسبت داده شود. در موارد دیگر، کم کاری تیروئید می تواند بسیار شدید باشد، به خصوص اگر اجازه داده شود ماه ها یا سال ها بدون درمان پیشرفت کند.

تظاهرات بالینی کم کاری تیروئید با کند شدن بیشتر عملکردهای بدن مشخص می شود. علائم عصبی عضلانی شامل: کند شدن فکر، گفتار و عمل است؛ بی حالی و خستگی، خواب آلودگی، درد و ضعف عضلانی و رفلکس های آهسته؛ سایر علائم رایج: خشکی پوست و مو، کاهش تعریق، پف چشم، عدم تحمل سرما، عمیق شدن صدا، کاهش اشتها اما تمایل به افزایش وزن، یبوست، دوره های قاعدگی نامنظم و افزایش جریان خون قاعدگی در زنان است. انقباض قلب و ضربان قلب در نتیجه کم کاری تیروئید کاهش می یابد. در مراحل بعدی کمبود تیروئید، ممکن است مایع در اطراف قلب جمع شود و باعث ایجاد وضعیتی به نام افیوژن پریکارد شود. کم کاری تیروئید همچنین غلظت کلسترول سرم را افزایش می دهد. کم کاری تیروئید در کودکان بسیار کوچک باعث ناتوانی ذهنی و در کودکان در هر سنی باعث کندی رشد می شود. در موارد نادر، کم کاری تیروئید تهدید کننده زندگی است، به این میکسدما کما می گویند. اصطلاح میکسدما به ضخیم شدن پوست و سایر اندام ها به دلیل تجمع گلیکوزآمینوگلیکان ها (کربوهیدرات ها و پروتئین های بزرگ) مرتبط با غلظت کم هورمون تیروئید در سرم اشاره دارد. کما میکسدما با عدم پاسخگویی، دمای پایین بدن (هیپوترمی) و افسردگی تنفسی مشخص می شود. این وضعیت معمولاً با مصرف داروهای آرام بخش، قرار گرفتن در معرض سرما یا عفونت ایجاد می شود و اغلب در زنان مسن رخ می دهد.

کرتینیسم

کم کاری تیروئید در نوزادان، اگرچه قابل درمان است، اما گاهی اوقات می تواند منجر به ناتوانی ذهنی شدید و عقب ماندگی رشد و کوتولگی شود. رشد طبیعی جنین نیاز به هورمون تیروئید تولید شده توسط مادر و جنین دارد. در 12 هفته اول بارداری، جنین به هورمون تیروئید مادر وابسته است. در حدود 12 هفتگی غده تیروئید جنین شروع به کار می کند، اگرچه مقداری از هورمون تیروئید مادر از جفت عبور می کند تا به گردش خون جنین برسد. شدیدترین اختلال در رشد ذهنی و اسکلتی جنین که به عنوان کرتینیسم شناخته می شود، زمانی رخ می دهد که مادر و جنین هر دو دچار کمبود تیروئید باشند. این معمولاً در مناطقی از جهان که کمبود شدید ید یک مشکل است، بیشتر اتفاق می‌افتد. کرتینیسم همچنین در نوزادانی که بافت تیروئید کمی دارند یا اصلاً بافت ندارند رخ می دهد، به خصوص اگر کم کاری تیروئید خیلی زود پس از تولد تشخیص داده نشود. توانایی پیشگیری از کرتینیسم با درمان سریع، منجر به غربالگری معمول برای کم کاری تیروئید در نوزادان شده است.

تشخیص و درمان کم کاری تیروئید

تشخیص کم کاری تیروئید با اندازه گیری تیروکسین سرم (هورمون تیروئید تولید شده در بیشترین مقدار) و تیروتروپین تایید می شود. اندازه گیری هورمون سرم آزاد، هورمون هایی را شناسایی می کند که به پروتئین های خون متصل نیستند و بنابراین آزادانه در بدن گردش می کنند. اندازه‌گیری کل هورمون سرم، هورمون‌هایی را شناسایی می‌کند که به پروتئین در خون و هورمون‌های آزاد متصل هستند. این اندازه گیری ها مهم هستند زیرا هورمون های تیروئید آزاد از نظر متابولیکی فعال هستند، در حالی که هورمون های متصل به پروتئین ها فعال نیستند. در کم کاری تیروئید، یافته های معمول عبارتند از غلظت کم تیروکسین تام و آزاد سرم و غلظت بالای تیروتروپین سرم. یک استثنا این است که غلظت تیروتروپین سرم در بیماران مبتلا به کم کاری تیروئید ناشی از بیماری هیپوتالاموس یا هیپوفیز، نرمال یا کم است. برخی از بیماران غلظت سرمی تیروتروپین بالایی دارند اما غلظت سرمی تیروکسین و تری یدوتیرونین طبیعی است (هورمون تیروئیدی که معمولاً در کمترین مقدار تولید می شود). این به عنوان کم کاری تیروئید تحت بالینی شناخته می شود و این بیماران علائم و نشانه های کم کاری تیروئید، کم یا بدون آن هستند.

بیماران مبتلا به کم کاری تیروئید باید با تیروکسین در دوزهای کافی برای افزایش غلظت تیروکسین سرم و کاهش غلظت تیروتروپین سرم درمان شوند. این درمان غلظت تیروکسین و تیروتروپین سرم را عادی می کند و معمولاً برای معکوس کردن علائم و نشانه های کم کاری تیروئید در بیماران در تمام سنین کافی است. در نوزادان تازه متولد شده، درمان با تیروکسین بر اساس اندازه گیری تیروتروپین و تیروکسین در خون که چند روز پس از تولد از نوزاد گرفته می شود، آغاز می شود. درمان سریع منجر به رشد طبیعی می شود.

 

مطالب مرتبط :

قیمت آزمایش تیروئید | عوارض تیروئید

غذای بیماران تیروئیدی | تیروئید عصبی

علائم پرکاری تیروئید | تفسیر آزمایش تیروئید

آزمایش تیروئید در بارداری |  آزمایش تیروئید در منزل

قیمت آزمایش تیروئید

قیمت آزمایش تیروئید را می توانید از طریق خود آزمایشگاه های مخصوص آزمایش تیروئید مطلع شوید، چون هر آزمایشگاهی مخصوص یک یا چند نوع آزمایش می باشد و آزمایش تیروئید در بهترین آزمایشگاه های کشور انجام می پذیرد. آزمایش تیروئید را میتونید در آزمایشگاه بیمارستان رسالت تهران، با قیمت های بسیار به صرفه ای انجام دهید. این آزمایش را میتوانید به صورت غیر حضوری در منزل و بصورت حضوری در آزمایشگاه بیمارستان رسالت ( رویال تهران ) واقع در جنب پل سید خندان تهران که توسط بهترین متخصصان و بروزترین تجهیزات انجام می شود، انجام دهید.

برخی از آزمایشگاه ها در سایت های مخصوص به خود، تمام اطلاعات، امکانات، نوبت دهی و دیگر خدمات را از طریق سایت آنلاین دردسترس عموم قرار می دهند همچنین حدود هزینه آزمایش تیروئید را در سایت شخصی خود قرار می دهند. شما میتونید با مراجعه به سایت آزمایشگاه بیمارستان رسالت تهران و یا تماس با شماره های درج شده در سایت تمام این خدمات را دریافت کنید.

22852658-021

09198042925

قیمت آزمایش تیروئید در آزمایشگاه بیمارستان رسالت تهران طبق تعرفه مصوب وزارت بهداشت و مورد تایید وزارت بهداشت می باشد و همچنین طرف قرارداد با اکثر بیمه های درمانی است لذا شما میتوانید در این مجموعه با قیمت های کاملا منصفانه و مناسب، براحتی از خدمات ما بهره مند شوید.  به امید دیدار شما

 

برای اطلاعات بیشتر درباره این تست با ما همراه باشد:

اولین سوالی که برای بسیاری از مراجعان آزمایش تیروئید مطرح می شود، ناشتا بودن و یا نبودن هنگام آزمایش است؛ سطح هورمون تحریک کننده TSH در طول روز و احتمالا بر اساس غذای مصرفی متفاوت است، در یک سری تحقیقات انجام شده تاثیر مواد غذایی و زمان مصرف آن بر روی جواب آزمایش بررسی شده و نتایج این تحقیقات در این‌جا مطرح شده است.

در یک تحقیق، افرادی را  که جهت کیس های آزمایش تیروئید مطرح شده بودند مد نظر قرار گرفته شد، این افراد به سه گروه A، B،C  تقسیم شدند:  

• گروه A: با سطح TSH و T4 نرمال
• گروه B: افرادی با کم کاری تیروئید ساب کلینیکال TSH بالا و T4 نرمال
• گروه C: افراد با کم کاری تیروئید با سطح T4 کم و سطحTSH  کم

این افراد آزمایش تیروئید ناشتا انجام دادند و  همچنین آزمایش تیروئید را با فاصله دو ساعت بعد از غذا نیز انجام دادند.

 

نتایج نشان داد مقدار TSH بعد از مصرف غذا در تمامی کیس ها کمتر شده بود ولی مقدار T4 تغییر خاصی نکرده بود، این نتایج باعث طبقه بندی ۱۵ درصد از ۲۰ به عنوان کم کاری تیروئید ساب کلینیکال در بین افرادی که به صورت ناشتا آزمایش داده بودند شد، این نتایج در مواردی که سطوح TSH اهمیت خاصی دارد مثلا در بارداریها و یا سطوح TSH در کم کاری ساب کلینیکال مهم محسوب می شود.

کاهش مقدار TSH در همه گروه هایی که دو ساعت بعد از مصرف غذا آزمایش انجام داده بودند نسبت به افرادی که ناشتا بودند، نشان دهنده اهمیت این موضوع در نتایج مورد حساسیت است، جدول زیر نشان دهنده نتایج آزمایشات مد نظر در تحقیقات را نشان می دهد.

 

در نتیجه آنچه نتایج به ما نشان داد در مورد آزمایش تیروئید ناشتا بودن لازم نیست ولی به این دلیل که برخی از غذاها و مواد خوراکی (چربی ها و افزایش چربی خون) می توانند بر روی جواب آزمایش تیروئید شما تاثیر گذار باشند بهتر است حداقل دو، سه ساعت قبل از آزمایش چیزی نخورید،همچنین به دلیل اینکه گرسنگی نیز بر روی پاسخ آزمایش تیروئید تاثیرگذار است حداکثر ۱۶ ساعت قبل باید غذا میل کرده باشید.

اگر به صورت ناشتا برای آزمایش می روید از ورزش کردن، سیگار کشیدن،آدامس جویدن و غیره خودداری کنید.

دارو ها و اثرگذاری آن ها بر روی جواب آزمایش

اگر از دارویی استفاده می کنید، قبل از انجام آزمایش حتما با پزشک‌ خود مطرح کنید، تا چناچه لازم است مصرف دارو را قطع کنید ولی اگر پزشک در این مورد نیازی به قطع مصرف نداد پس مصرف دارو را به شکل قبل ادامه دهید.

یک نکته مهم

اگر دچار بیماری خاص هستید و یا در گذشته تجربه ای داشته اید که لازم است متصدی آزمایشگاه از آن آگاه باشد حتما به مسئول مربوطه اعلام کرده تا اگر نیازمند پیش بینی خاصی هست اعمال گردد.

در ادامه، دیگر هورمون هایی را که در آزمایش تیروئید مطرح هستند آورده ایم:

 

دیگر هورمون‌های مطرح تیروئید:

آزمایش RT3 : معکوس T3 / معکوس تيرودوتیروئین

از این آزمایش معمولا برای تشخیص سندروم یوتیروئید بیمار استفاده می شود، این سندروم شرایطی است که در آن بیمار با اینکه به ظاهر عملکرد غده تیروئید نرمالی دارد ولی با کمبود سطوح هورمون های T3 و T4 مواجه است، بیماری اغلب در بیمارانی با شرایط بحرانی، مراقبت های ویژه و یا در حالت قحطی زدگی دیده می شود.

سطح  Tg: تيروگلوبولين

بررسی سطح تیروگلوبولین علاوه بر اینکه می تواند در تشخیص عود سرطان  تیروئید کمک کننده باشد، به پیش بینی نتایج درازمدت درمان نیز کمک می کند، بر اساس نتایجی که در تحقیقات به دست آمده است، نتایجی که در نشریه تیروئید منتشر شد تنها ۴ درصد از بیماران با سطح تیروگلوبولین زیر ۱ در جواب آزمایش تیروئید، پس از ۵ سال عود سرطان را تجربه می کنند.

آزمایشات  TPOAb: آنتی بادی های تیروئید پراکسیداز

آنتی بادی TPO در جواب آزمایش تیروئید بیانگر بیماری های خودایمنی گریوز و یا هاشیموتو می باشد، در بیماری هاشیموتو سطحTSH  بالا و سطح T4 پایین بوده و در بیماری گریوز سطحTSH  پائین و سطح T4 بالا می باشد.

آزمایش  TRAb: تایروتروپین رسپتور آنتی بادی

آزمایش آنتی بادی TR علاوه بر اینکه به شناسایی بیماری گریوز کمک می کند، می تواند برای تشخیص گواتر مولتی ندولار نیز استفاده شود، این آزمایش معمولا در آخرین سه ماه بارداری گرفته می شود تا بیماری گریوز و یا پرکاری تیروئید (هایپرتیروئیدی) در جنین بررسی شود.

بررسی سطح  TgAb: آنتی بادی های تیروگلوبولین

نتایج این آنتی بادی در جواب آزمایش تیروئید به تشخیص روند درمان سرطان تیروئید کمک می کند، همچنین در تشخیص بیماری‌های خودایمنی کمک می کند.

 

آزمایش  TBG: تیروکسین بایندینگ گلوبولین

تیروکسین بایندینگ گلوبولین یک پروتئین از گروه پروتئین‌های گلوبولین است که در کبد تولید می شود، این پروتئین به بخش مهمی از هورمون تیروئید در خون متصل می شود.

بخش اعظم هورمون‌های تیروئید به شکل متصل به این پروتئین ها و یا پروتئین دیگری به نام پره آلبومین متصل شونده به تیروکسین هستند و این هورمون‌ها مسئول کنترل وظایف هورمون‌ها نبوده و تنها هورمون‌هایی در این بین مسئول هستند که به صورت آزادانه در خون جا به جا می شوند، بنابراین افزایش مقدار این پروتئین در مواردی از جمله حاملگی باعث افزایش سطح هورمون تیروئید می شود ولیکن در واقع باید گفت چون میزان هورمون آزاد تغییری نکرده پرکاری تیروئید نداریم.

مقدار  T3RU:

هنگامی که مقدار TBG پائین بیاید سطح این فاکتور افزایش می یابد، در واقع از این نوع تست برای سنجش میزان TBG استفاده می شود.

آیا آزمایش تیروئید می تواند به تنهایی بیماری را مشخص کند؟

جواب آزمایش تیروئید ممکن است به تنهایی کافی نباشد و احتمال دارد پزشک نیازمند انجام آزمایش های تکمیلی،شامل تصویربرداری، سونوگرافی،در مواردی بیوپسی و FNA (نمونه برداری از ندول غده تیروئید) باشد تا بتواند به شرایط بیمار اشراف کامل داشته باشد.

 

مطالب مرتبط :

آزمایش تیروئید در بارداری | عوارض تیروئید کم کار

غذای بیماران تیروئیدی | علائم پرکاری تیروئید

عوارض تیروئید | تیروئید عصبی

آزمایش تیروئید در منزل  | بهترین زمان انجام آزمایش تیروئید