بیماری های مقاربتی(STDs)
طبق تعریف، -STDs بیماری‌های مقاربتی گروه وسیعی از بیماری‌های مسری را تشکیل می‌دهند که در انتقال جنسی شایع و مشترک هستند. بیماری های مقاربتی بر همه افراد تأثیر می گذارد، به ویژه نوجوانان و جوانان. دلایل خطر بالای سرایت برای نوجوانان هر دو جنس را می توان در درصد بالایی از "آزمایش های جنسی"، عدم تمایل خاص به استفاده از کاندوم، و امتناع از این باور که آنها می توانند به این بیماری مبتلا شوند، بازمی گردد. اتفاقی که فقط شامل «دیگران» می شود. در واقع، نوجوانان در معرض خطر عفونت توسط باکتری ها، تک یاخته ها، ویروس ها و غیره هستند. کسانی هستند که فعالیت جنسی محافظت نشده انجام می دهند، چندین شریک جنسی دارند یا با افراد پرخطر رابطه جنسی دارند. بیماری های مقاربتی می توانند منشا باکتریایی، ویروسی، تک یاخته ای و قارچی داشته باشند. فهرست کوتاهشامل: سیفلیس، سوزاک، عفونت کلامیدیا تراکوماتیس، عفونت مایکوپلاسمای تناسلی، هرپس سیمپلکس تناسلی، ویروس پاپیلومای انسانی و عفونت های ویروس نقص ایمنی انسانی، هپاتیت B و C، تریکومونیازیس تناسلی، کاندیدیازیس. سیفلیس از باکتری ترپونما پالیدوم ناشی می شود و خود را با زخم در اندام تناسلی و غدد لنفاوی متورم نشان می دهد. تشخیص بر اساس داده‌های بالینی- آنامنستیک، شناسایی میکروسکوپی T. pallidum و نتایج تحقیقات سرولوژیکی خاص است. سوزاک که توسط گنوکوک های گرم منفی ایجاد می شود، ترشحات زرد رنگ و چرکی از مجرای ادرار ایجاد می کند و اغلب با فارنژیت همراه است.
تا به امروز، حدود سی بیماری مقاربتی مختلف وجود دارد که ممکن است با علائم همراه باشد یا نباشد. از جمله: تب، درد در ناحیه تحتانی شکم، ترشحات غیر طبیعی دستگاه تناسلی یا حتی قرمزی و بثورات در ناحیه تناسلی.
با این حال، اکثر بیماری های مقاربتی علائم قابل مشاهده ای ندارند. بنابراین می‌توانیم بدون اینکه بدانیم آلوده شویم، زیرا احساس "بیماری" نداریم. از این رو انجام آزمایش برای محافظت از خودتان بلکه از شرکای خود نیز اهمیت دارد .
پاپیلوما، هرپس :
باکتری های درون سلولی مانند کلامیدیا تراکوماتیس، اوره پلاسما اوره آلتیکوم و مایکوپلاسما هومینیس در ایجاد اورتریت، اپیدیدیمیت و اورکیت بسیار شایع هستند. تبخال تناسلی که بسیار شایع است، به صورت یک یا چند تاول روی واژن یا ناحیه فرج ظاهر می شود. روند عودکننده مزمن تظاهرات بالینی پس از اولین عفونت (عفونت اولیه) خاص این ویروس است. عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) می‌تواند خود را به 3 شکل بالینی نشان دهد: 1) زگیل‌های مسطح و دیسپلازی (که به شروع سرطان دهانه رحم و غده رحم کمک می‌کنند) 2) کندیلوماتا آکومیناتا. 3) اشکال نهفته بدون علامت فقط با بررسی های بیومولکولی و با ذره بین یافت می شود. عفونت های ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) در 80 درصد موارد از طریق جنسی منتقل می شود. خود را با تب، لنفادنوپاتی (غدد لنفاوی متورم) یا با یک عفونت فرصت طلب (مانند ذات الریه و غیره) نشان می دهد. هپاتیت B و C همچنین می توانند از طریق جنسی منتقل شوند و می توانند بدون علامت باشند یا با ایجاد خستگی، تب، یرقان و غیره خود را نشان دهند. .). تریکومونیازیس تناسلی شایع ترین در بین بیماری های مقاربتی است، این یک تک یاخته (انگل) است که باعث واژینیت و اورتریت و به ندرت پروستاتیت و اپیدیدیمیت میشود کاندیدیازیس لزوماً از طریق جنسی منتقل نمی شود، این یک قارچ بسیار شایع در زنان جوان است، اغلب به دلیل کاهش فلور باکتریایی رایج در واژن است، به عنوان مثال پس از درمان آنتی بیوتیکی به دلیل دیگری ظهور می یابد.
اورولوژیست به عنوان یک متخصص در حوزه جنسی و تولید مثل مردان می تواند در دو سطح در بیماری های مقاربتی مداخله کند: انجام یک مداخله پیشگیرانه و یک مداخله درمانی. مداخله پیشگیرانه با فراهم کردن وسایلی برای آگاهی از روش‌های تماس بین پاتوژن‌ها (باکتری‌ها، تک یاخته‌ها، ویروس‌ها و غیره) و سیستم تناسلی، یعنی مفاهیمی در مورد آناتومی دستگاه تناسلی، پویایی جنسی روش‌های پیشگیری از بارداری و آسیب‌شناسی دستگاه تناسلی به مردم ارائه میشود. . مداخله درمانی شامل تشخیص و درمان پزشکی و/یا جراحی تظاهرات متعدد دستگاه ادراری تناسلی است که همراه با این بیماری‌های عفونی است.
برای مبتلا نشدن به STD چه باید کرد؟
از روابط و اعمال جنسی خطرناک خودداری کنید
کاهش تعداد شرکا
استفاده از کاندوم
همیشه سعی کنید بعد از رابطه جنسی خود را بشویید.
در صورت عفونت، بلافاصله با متخصص تماس بگیرید و بدون تردید به پزشک اطلاع دهید.
در صورت عفونت، همیشه شریک زندگی خود را مطلع کنید و از او بخواهید ویزیت و درمان توصیه شده را انجام دهد.
کشت ادرار
این آزمایشی است که برای تشخیص عفونت های مجرای ادرار و مثانه استفاده می شود. معمولاً صبح ها انجام می شود و پس از شستشوی دقیق اندام تناسلی با مواد شوینده مناسب، ادرار را در یک ظرف استریل جمع آوری می کند. اولین جریان ادرار باید قبل از جمع آوری دور ریخته شود. معمولاً به دنبال میکروب ها و قارچ های رایج می گردند. برخی از مراکز نیز ازمایش اولین جریان ادرار را انجام می دهند که باید در یک ظرف جداگانه جمع آوری شود که در آن جستجو برای مایکوپلاسماهای دستگاه ادراری تناسلی و جستجو با روش PCR برای برخی پاتوژن های مهم مانند Chlamidya trachomatis. گونوکوک انجام میشود اگر نمونه مورد تجزیه و تحلیل را نمی توان ظرف چند ساعت به آزمایشگاه تحویل داد، توصیه می شود آن را در یخچال با دمای +5 درجه سانتیگراد، یعنی در پایین ترین محفظه ها نگهداری کنید.
مهم: توصیه می شود این آزمایش را حداقل 10 روز پس از آخرین آنتی بیوتیک درمانی انجام دهید.
کشت اسپرم
کشت اسپرم شامل تجزیه و تحلیل حضور احتمالی باکتری ها یا سایر میکروارگانیسم های بیماری زا در مایع منی است. به طور معمول، میکروب های رایج و مایکوپلاسماهای دستگاه ادراری تناسلی جستجو می شوند، اما برخی از مراکز نیز تحقیقاتی را با استفاده از روش PCR برای برخی از پاتوژن های مهم مانند Chlamidya trachomatis، Mycoplasma Hominis، Gonococcus، HPV و HSV انجام می دهند. اگر مثبت باشد، گزارش معمولاً با یک آنتی بیوگرام همراه است که نشان می دهد میکروارگانیسم مورد نظر به کدام آنتی بیوتیک حساس تر هستند. نتیجه منفی وجود عفونت را رد نمی کند زیرا موادی در مایع منی وجود دارد آنها می توانند رشد باکتری ها را در آزمایشگاه مسدود کنند.
این آزمایش زمانی ضروری است که بیمار از درد و/یا سوزش در ناحیه پرینه، آلت تناسلی یا بیضه ها رنج می برد. جمع آوری نمونه باید با خودارضایی پس از پرهیز تقریباً 7-5 روزه انجام شود. قبل از جمع‌آوری اسپرم، بیمار باید ادرار کند، پس از آن باید دست‌ها و آلت تناسلی خود را با مواد شوینده بشویید تا صابون خارج شود. ظرف منی باید استریل باشد و می توان آن را در هر داروخانه ای خریداری کرد. فاصله بین جمع آوری اسپرم و تحویل نمونه نباید بیش از سه ساعت باشد.
مهم: توصیه می شود این آزمایش را حداقل 10 روز پس از آخرین آنتی بیوتیک درمانی انجام دهید.
سواب مجرای ادرار
این آزمایشی است که عفونت مجرای ادرار را برجسته می کند. معمولاً به دنبال میکروب‌های رایج، مایکوپلاسماهای دستگاه ادراری تناسلی و کلامیدیا می‌گردند این ازمایش با تکنیک های مختلف، که بدون شک پیچیده ترین آنها تکنیک PCR است انجام میشود. هر نوع میکروب به سواب مخصوص به خود نیاز دارد، بنابراین به طور معمول دو یا سه سواب مختلف به مجرای ادرار وارد می‌شوند که در نتیجه نمونه‌های مجزا مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد. آزمایش باید صبح قبل از ادرار یا چند ساعت پس از آخرین ادرار انجام شود و ممکن است کمی آزاردهنده باشد. استفاده از سواب ها توسط خودتان توصیه نمی شود، بهتر است با آزمایشگاه مجهز به پرسنل مسئول نمونه گیری تماس بگیرید.
مهم: توصیه می شود این آزمایش را حداقل 10 روز پس از آخرین آنتی بیوتیک درمانی انجام دهید.
تست میرز و استمی
تست Meares and Stamey یک تست تشخیصی دقیق است که برای برجسته کردن و محلی‌سازی عفونت دستگاه ادراری تحتانی استفاده میشود.
این تکنیک بر اساس مجموعه ای از چهار نمونه مختلف است:
اولین جریان ادرار (VB1)
جریان متوسط ادرار (VB2)
ترشح پروستات با ماساژ (EPS)
نمونه ادرار پس از ماساژ (VB3)
سپس نمونه های مختلف روی محیط های کشت مختلف قرار می گیرند. وجود باکتری یا لکوسیتوز در VB1 نشان دهنده یورتریت است، در VB2 سیستیت را برجسته می کند، در حالی که در EPS منجر به تشخیص پروستاتیت می شود. اگر در EPS و VB3 وجود باکتری وجود نداشته باشد اما تعداد لکوسیت‌ها زیاد باشد، احتمال التهاب پروستات یا پروستاتیت باکتریایی وجود دارد.
همیشه آسان نیست که دست به کار شوید و از پزشک خود برای غربالگری درخواست کنید. با این حال، مهم است که برای محافظت از خود و جلوگیری از انتقال بیماری آزمایش شوید.
شایع ترین بیماری های مقاربتی کدامند؟
از بین سی بیماری مقاربتی موجود، هشت مورد به عنوان شایع‌تر شناخته شده‌اند و چهار مورد از آنها عفونت‌هایی با منشا باکتریایی یا انگلی هستند:
سیفلیس
کلامیدیا
سوزاک
تریکومونیازیس
اگر به سرعت تشخیص داده شوند، این چهار عفونت به راحتی و به سرعت قابل درمان هستند. چهار بیماری مقاربتی باقیمانده منشا ویروسی دارند:
هپاتیت B
ویروس پاپیلوم انسانی
اچ‌آی‌وی
تب خال ناحیه تناسلی
درمان اینها معمولاً دشوارتر است (یا حتی در برخی موارد غیرممکن)
چگونه می توانید STD را تشخیص دهید؟
از آنجایی که اکثر بیماری های مقاربتی علائم قابل مشاهده ای ندارند، می توانید بدون اینکه بدانید ویروس، باکتری یا انگل را حمل کنید. بنابراین غربالگری به شما امکان می دهد وضعیت خود را بدانید، در صورت لزوم از مراقبت مناسب بهره مند شوید و از انتقال جلوگیری کنید.
بنابراین بسته به STD مشکوک می‌توان آزمایش‌های غربالگری متفاوتی ارائه کرد: آزمایش خون، معاینه بالینی اندام تناسلی، تجزیه و تحلیل ادرار یا حتی نمونه‌های محلی با استفاده از سواب پنبه. همه این آزمایشات بدون درد هستند و امکان تشخیص سریع را فراهم می کنند.
در پایان این آزمایش‌ها و بسته به نتایج به‌دست‌آمده، بیمار می‌تواند از مراقبت‌های بهینه بهره‌مند شود و در نتیجه خطر انتقال به شرکای خود را کاهش دهد. آزمایش STD می تواند برای بسیاری از افراد ناراحت کننده باشد. اگر احساس خجالت یا شرم دارید، بدانید که جای نگرانی نیست: پزشکانی که این معاینات را انجام می دهند، با تجربه هستند و به نیازهای هر بیمار توجه دارند.
برای بیماری های مقاربتی مختلف چه آزمایشی باید انجام شود؟
عفونت های مقاربتی هر کدام نیاز به آزمایش های متفاوتی برای تشخیص آنها دارند. همچنین مهم است که پس از گزارش مخاطره آمیز مدت زمان مشخصی منتظر بمانید تا آزمایش قطعی شود. در اینجا تست های مختلف و زمان انجام آنها آورده شده است:
HIV: آزمایش خون از هفته ششم پس از رابطه پرخطر، آزمایش سریع یا خودآزمایی از ماه سوم پس از رابطه پرخطر.
سیفلیس: نمونه خون از هفته ششم پس از مواجهه.
سوزاک: آزمایش ادرار یا نمونه برداری از نوک آلت تناسلی در مردان و نمونه از ورودی واژن برای زنان. احتمالا نمونه های رکتوم و گلو. این آزمایشات را می توان از یک هفته پس از گزارش ریسک انجام داد.
هپاتیت :B آزمایش خون 8 هفته پس از رابطه جنسی.
کلامیدیا: آزمایش ادرار یا نمونه برداری از نوک آلت تناسلی مردانه و نمونه از ورودی واژن برای زنان. احتمالا نمونه های رکتوم و گلو توصیه می شود برای گرفتن این نمونه ها 2 هفته پس از مواجهه صبر کنید.
تبخال: معاینه بالینی ضایعات و نمونه برداری از پوست در صورت شک تشخیصی.
HPV: معاینه بالینی (در صورت وجود کندیلوم) یا اسمیر سرویکو واژینال.
واژینیت: سواب واژن. توصیه می شود برای تکمیل آن 6 هفته صبر کنید.
از کجا می توان آزمایش غربالگری دریافت کرد؟
آزمایش‌های غربالگری در بیشتر مواقع توسط پزشک عمومی یا متخصص (متخصص زنان، اورولوژیست) تجویز میشود. ماماها همچنین می توانند آزمایش های غربالگری STD را تجویز کنند.
اگر علائمی ندارید اما فکر می کنید که رابطه جنسی خطرناکی داشته اید، در اسرع وقت با پزشک خود مشورت کنید.
چه زمانی باید آزمایش بدهید؟
در حالی که انجام غربالگری های منظم برای جلوگیری از هرگونه خطر عوارض مهم است و/یا انتقال، شرایط خاص به طور سیستماتیک به آن نیاز دارند:
در صورت برقراری رابطه جنسی محافظت نشده
در شروع بارداری: آزمایش HIV و سیفلیس به شدت توصیه می شود زیرا خطر انتقال بین مادر و فرزندش وجود دارد.
در صورت شک، به یاد داشته باشید که تعداد زیادی از بیماری های مقاربتی به راحتی و به سرعت درمان می شوند. از این رو علاقه به استفاده از تست غربالگری زمانی که شرایط آن را ایجاب می کند، وجود دارد.
به طور کلی، در صورت کوچکترین شک یا علامت هشدار دهنده (درد، خارش، قرمزی) به شدت توصیه می شود با پزشک تماس بگیرید
آیا می توانیم غربالگری را بدون نسخه انجام دهیم؟
غربالگری بدون نسخه پزشکی فقط برای برخی از عفونت ها و بیماری های مقاربتی امکان پذیر است که HIV یکی از آنهاست.
اما باید بدانید که بدون نسخه، امکان استفاده از بازپرداخت توسط بیمه سلامت برای برخی از بیماری های مقاربتی غیرممکن خواهد بود. در صورت مثبت بودن تست، باید به پزشک مراجعه کنید تا بتوانید درمان شوید.
عوارض:
غربالگری STD شامل جستجوی بیماری های مقاربتی (STDs) است که امروزه STI عفونت های مقاربتی نامیده می شود. در میان ده ها بیماری مقاربتی موجود، برخی علائم ایجاد می کنند، برخی دیگر اینگونه نیستند. از این رو اهمیت شناسایی آنها به منظور درمان آنها و جلوگیری از عوارض جدی برای برخی از آنهاست.
آزمایش STD بسیار مهم است. اغلب بدون علامت هستند، آنها می توانند علت عوارض مختلفی داشته باشند:
به طور کلی ممکن است درگیری های خاصی ایجاد شود از جمله: درگیری چشم ها، مغز، اعصاب، قلب برای سیفلیس. سیروز یا سرطان کبد برای هپاتیت B؛ پیشرفت به سمت ایدز برای HIV؛
خطر پیشرفت به سمت یک ضایعه پیش سرطانی یا سرطانی برای HPV خاص؛
آسیب لوله، تخمدان یا لگن که ممکن است منجر به عقیمی لوله (به دنبال سالپنژیت) یا حاملگی خارج رحمی (کلامیدیا، گونوکوکی) شود.
انتقال مادر به جنین با آسیب به نوزاد (کلامیدیا، سوزاک، HPV، هپاتیت، HIV)
در نهایت، توجه داشته باشید که تمام بیماری های مقاربتی غشاهای مخاطی را ضعیف می کنند و خطر ابتلا به ویروس ایدز را به میزان قابل توجهی افزایش می دهند.
مقالات بیشتر
غربالگری STD چگونه انجام می شود؟
معاینه بالینی می‌تواند به برخی از بیماری‌های مقاربتی اشاره کند، اما تشخیص نیاز به آزمایش‌های بیولوژیکی دارد: سرولوژی از طریق آنالیز خون یا نمونه‌برداری باکتریولوژیک بسته به STI.
غربالگری HIV با آزمایش خون، حداقل 3 ماه پس از رابطه پرخطر در صورت وجود انجام می شود. از تست ترکیبی الایزا استفاده می شود. این شامل جستجوی آنتی بادی های تولید شده در حضور HIV است، و همچنین جستجو برای ذره ای از ویروس، آنتی ژن p24، که زودتر از آنتی بادی ها قابل تشخیص است. اگر این آزمایش مثبت باشد، باید آزمایش دومی به نام وسترن بلات انجام شود تا مشخص شود که آیا ویروس واقعاً وجود دارد یا خیر. فقط این آزمایش تاییدیه می تواند تشخیص دهد که آیا یک فرد واقعاً HIVمثبت است یا خیر. سوزاک گنوکوکی با استفاده از یک نمونه در ورودی واژن برای زنان و در نوک آلت تناسلی مردانه تشخیص داده می شود. ممکن است آزمایش ادرار کافی باشد.
تشخیص کلامیدیا بر اساس نمونه در ورودی واژن در زنان و در مردان، جمع آوری ادرار یا نمونه در ورودی مجرای ادرار است.
غربالگری هپاتیت B نیاز به آزمایش خون جهت انجام سرولوژی می باشد.
تشخیص دادن تبخال با معاینه های بالینی ضایعات معمولی شروع می شود. برای تایید تشخیص، نمونه های سلولی از ضایعات را می توان در آزمایشگاه کشت داد.
ویروس های پاپیلوم (HPV) را می توان در طول معاینه بالینی (در صورت وجود کندیلوم) یا در طی یک اسمیر تشخیص داد. در صورت مثبت بودن، کولپوسکوپی (معاینه دهانه رحم با استفاده از ذره بین بزرگ) با نمونه بیوپسی در صورت شناسایی ناهنجاری توصیه می شود.
واژینیت تریکوموناس به راحتی در معاینه زنان به دلیل علائم مختلف (احساس سوزش فرج، خارش، درد در حین رابطه جنسی) و ظاهر مشخص ترشحات واژن ( فراوان، بدبو، سبز مایل به کف) تشخیص داده می شود. در صورت شک می توان نمونه واژینال گرفت.
تشخیص لنفوگرانولوماتوز ونرئوم نیاز به نمونه برداری از ضایعات دارد.
عفونت های مایکوپلاسما را می توان با استفاده از نمونه موضعی تشخیص داد.
این آزمایش‌های بیولوژیکی مختلف را می‌توان توسط پزشک معالج یا متخصص (متخصص زنان، اورولوژیست) تجویز کرد.
چه زمانی باید آزمایش STD بدهید؟
غربالگری STD ممکن است برای علائم مختلف تجویز شود:
ترشحات واژن غیرمعمول در رنگ، بو، مقدار؛
سوزش و التهاب در ناحیه تناسلی؛
اختلالات ادراری: مشکل در ادرار کردن، درد هنگام ادرار کردن، میل مکرر به ادرار کردن.
درد هنگام مقاربت جنسی؛
ظاهر زگیل های کوچک (HPV)، شانکر (زخم کوچک بدون درد مشخصه سیفلیس)، تاول (تبخال تناسلی) روی اندام تناسلی؛
درد لگن؛
متروراژی؛
خستگی، حالت تهوع، زردی؛
سوزش و/یا ترشحات زرد از آلت تناسلی
ترشحات تناسلی به شکل قطره صبحگاهی یا تراوش خفیف و شفاف (کلامیدیا)
غربالگری همچنین می تواند توسط بیمار درخواست شود یا پس از مقاربت جنسی پرخطر (آمیزش جنسی محافظت نشده، آمیزش با فرد مشکوک به وفاداری و غیره) توسط پزشک تجویز شود.
برخی از بیماری های مقاربتی خاموش می مانند، غربالگری STD نیز می تواند به طور معمول به عنوان بخشی از پیگیری زنان انجام شود. به عنوان بخشی از پیشگیری از سرطان دهانه رحم توصیه میشود که هر 3 سال یک‌بار از 25 تا 65 سالگی پس از دو اسمیر متوالی معمولی که با فاصله یک سال از یکدیگر گرفته می‌شوند، اسمیر انجام شود. WHO همچنین غربالگری سیستماتیک عفونت کلامیدیا را در زنان فعال جنسی 15 تا 25 ساله و همچنین غربالگری هدفمند در شرایط خاص توصیه می کند: چند شراکتی (حداقل دو شریک در طول سال)، تغییر اخیر شریک زندگی فردیا شرکای آنها با یک بیماری مقاربتی دیگر، سابقه بیماری های مقاربتی، مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند (MSM)، افرادی که در حال تن فروشی یا پس از تجاوز جنسی هستند، افراد در معرض خطر تشخیص داده شده اند.
نتایج
در صورت نتایج مثبت، درمان البته بستگی به عفونت دارد
ویروس HIV را نمی توان از بین برد، اما ترکیبی از درمان ها (سه گانه درمانی) مادام العمر، به جلوگیری از پیشرفت آن کمک می کند.
تریکوموناس واژینیت، سوزاک، عفونت های مایکوپلاسما به راحتی و به طور موثر با آنتی بیوتیک درمان می شوند،
لنفوگرانولوماتوز مقاربتی به 3 هفته درمان آنتی بیوتیکی نیاز دارد.
سیفلیس نیاز به درمان با آنتی بیوتیک (تزریق یا خوراکی) دارد.
عفونت HPV بسته به ایجاد یا نبودن ضایعات و شدت این ضایعات، درمان متفاوتی دارد. دامنه درمان از نظارت ساده تا کانیزاسیون در صورت بروز ضایعات با درجه بالا، از جمله درمان موضعی زگیل یا لیزر درمانی ضایعات است.
ویروس تبخال تناسلی را نمی توان از بین برد. این درمان به مبارزه با درد کمک می کند و مدت و شدت تبخال را در صورت حمله محدود می کند.
در اکثر موارد، هپاتیت B خود به خود برطرف می شود، اما در برخی موارد می تواند پیشرفت کند. به سمت مزمن شدن برود.
همچنین برای جلوگیری از پدیده آلودگی مجدد، شریک زندگی باید تحت درمان قرار گیرد.
مقالات بیشتر
انواع مختلف دستورات تست STD/STI
قبل از همه موارد، یک پرسش برای توصیف علائم شما انجام می شود، اگر این دلیلی است که می خواهید آزمایش شوید، انواع مختلفی از معاینات وجود دارد که غربالگری STDs/STIs را هدایت می کند:
معاینه بالینی اندام تناسلی؛
تجزیه و تحلیل ادرار یا نمونه موضعی؛
آزمایش خون.
اگر نیاز به آزمایش برای بیماری های مقاربتی مانند هپاتیت B در آزمایشگاه دارید، پزشک نسخه ای را برای انجام آزمایش خون به شما می دهد، اما برای HIV به آن نیازی نخواهید داشت زیرا بدون نسخه قابل انجام است. شما می‌توانید سایر آزمایش‌های سرولوژی را با نسخه در آزمایشگاه و همچنین در یک مرکز غربالگری رایگان STI انجام دهید. برای تشخیص بیماری های مقاربتی مانند سوزاک یا کلامیدیا، پزشک برای شما نسخه آزمایش ادرار یا نمونه محلی (واژن، مقعد، مجرای ادرار، گلو و غیره) را برای شما تجویز می کند.
خوب است بدانید: زنان باید به طور منظم از نظر بیماری های مقاربتی ، به ویژه از طریق معاینه زنان، غربالگری شوند و می توانند برای این کار از پزشک عمومی یا متخصص زنان خود نسخه دریافت کنند. مردان نیز باید به طور منظم برای دریافت نسخه آزمایش STI مراجعه کنند. در واقع، آنها می توانند بیماری های خاصی را که در خانه نامرئی هستند به شریک زندگی خود منتقل کنند (به ویژه Chlamydiae trachomatis)
چگونه یک غربالگری کامل انجام دهیم؟
دلایل مختلفی وجود دارد که چرا ممکن است بخواهید آزمایش STI را انجام دهید. اگر مایل به انجام یک معاینه کامل معمول بیماری های مقاربتی هستید، پزشک عمومی یا متخصص زنان می تواند به شما نسخه ای برای آزمایش های آزمایشگاهی مختلف بدهد.
همچنین می توانید به یک مرکز آزمایش STI مراجعه کنید. اگر تصمیم به انجام آزمایش به دنبال یک گزارش خطرناک دارید، پزشک حاضر همچنین تعیین می کند که چه نوع عفونت هایی باید مورد آزمایش قرار بگیرید.
چه زمانی باید برای STDs/STI آزمایش شود؟
در طول زندگی، چند لحظه می تواند برای غربالگری بیماری های مقاربتی مفید باشد:
پس از رابطه جنسی خطرناک محافظت نشده؛
پس از تماس با فردی که مشخص شد مبتلا به STI است.
قبل از قطع استفاده از کاندوم با همسرتان؛
حداقل یک بار در سال اگر روابط شما همیشه محافظت نمی شود.
در صورت مشاهده علائم قابل مشاهده، مانند زگیل تناسلی
اگر مصرف کننده مواد مخدر داخل وریدی هستید یا بوده اید و تجهیزات تزریقی را تعویض کرده اید.
چه مدت بعد از رابطه جنسی باید آزمایش STD/STI انجام دهید؟
زمان مناسب برای انجام آزمایش بستگی به نوع STI شما دارد. اگر شریک زندگی شما به بیماری خاصی مبتلا شده است، می توانید فقط برای آن بیماری آزمایش دهید. در غیر این صورت، پزشک می تواند یک معاینه کامل را تجویز کند. در اینجا مهلت هایی برای رعایت پس از گزارش خطر بسته به بیماری مورد نظر وجود دارد:
سوزاک: 1 هفته
هپاتیت B 8 هفته
هپاتیت C8 هفته
عفونت کلامیدیا: 2 هفته
سیفلیس: 4 هفته
تریکومونیازیس: 4 هفته
HIV-ویروس ایدز: 6 هفته برای آزمایش الایزا و 12 هفته برای آزمایش TROD (تست تشخیصی سریع).
بارداری: چه آزمایش های غربالگری انجام دهیم؟
بارداری همچنین دوره ای است که در طی آن به دلیل خطر انتقال به جنین توصیه می شود برای برخی از بیماری های مقاربتی آزمایش شوید. در شروع بارداری، غربالگری برای سیفلیس اجباری است. همچنین غربالگری برای موارد زیر توصیه می شود:
هپاتیت B؛
استرپتوکوک گروه B؛
کلامیدیا تراکوماتیس؛
گونوکوک؛
اچ‌آی‌وی.
مقالات مرتبط:
