تفسیر آزمایش hpv|نمونه برگه آزمایش hpv منفی|تشخیص hpv با آزمایش خون

تفسیر آزمایش hpv

زگیل تناسلی ضایعات پوستی و مخاطی است که روی اندام تناسلی و/یا اطراف مقعد ظاهر می‌شود، با ظاهری گوشتی و صورتی رنگ، با سطحی نامنظم

زگیل تناسلی توسط برخی از انواع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شود. عفونت زیربنای فرآیند پاتولوژیک از طریق تماس مستقیم، اغلب در طول مقاربت جنسی منتقل می شود.زگیل تناسلی می تواند جدا شده یا به هم پیوسته باشد و معمولاً دردناک نیست، اما آزاردهنده است، زیرا می تواند باعث خارش، سوزش و خونریزی شدید شود.

درمان های موجود برای از بین بردن زگیل تناسلی شامل استفاده از داروها (مصرف تعدیل کننده های پاسخ ایمنی و تحریک با اسیدها) یا تخریب درمانی با مداخلات سرپایی یا جراحی (کرایوتراپی، لیزر درمانی، الکتروکوتر و برداشتن جراحی) است.

علل زگیل تناسلی چیست؟

زگیل تناسلی توسط برخی از ژنوتیپ‌های ویروس پاپیلومای انسانی از جمله HPV  6و 11 ایجاد می‌شود که در معرض خطر انکوژنی کمی هستند. این بدان معنی است که اگرچه عامل ایجاد کننده HPV است، اما زیرگروه های مسئول زگیل تناسلی به ندرت یک تکامل نئوپلاستیک بالقوه را نشان می دهند.

 

زگیل تناسلی: چه مدت پس از عفونت ظاهر می شود؟

دوره کمون معمولا بین یک تا شش ماه است در پایان این دوره زگیل تناسلی خود را نشان می دهد. در بیشتر موارد، عفونت در مدت کوتاهی از بین می‌رود. در موارد دیگر، HPV برای مدت طولانی در سلول ها باقی می ماند.

لازم به ذکر است که برخی از افراد به عفونت ویروس پاپیلومای انسانی تناسلی مبتلا نمی شوند، احتمالاً به دلیل سیستم ایمنی بسیار مؤثر. احتمال انتقال زگیل تناسلی از شریک آلوده به شریک غیر عفونی به طور قطع مشخص نیست، همانطور که مدت زمان مسری بودن آن مشخص نیست.

 

عوامل خطر

عواملی که می توانند باعث شروع زگیل تناسلی شوند عبارتند از:

کمبودهای ایمنی: اگرچه آنها به نفع گروه خاصی از افراد نیستند، سرکوب سیستم ایمنی و حضور همزمان سایر آسیب شناسی هایی که قادر به تضعیف سیستم ایمنی هستند می تواند خطر ابتلا به زگیل تناسلی را افزایش دهد.

استفاده از کورتیزون، به ویژه موضعی؛

بارداری: این ضایعات می توانند به اندازه قابل توجه در دوران بارداری برسند

با توجه به اینکه زگیل تناسلی به خصوص مسری است، باید به پیشگیری بهداشتی توجه ویژه ای شود. ویروسها در شرایط رطوبت بالا راحت‌تر پخش می‌شوند و در صورت افزایش ترشحات واژن، مانند کاندیدیازیس واژینال، شایع‌تر می‌شوند.

از آنجایی که انتقال عمدتاً جنسی است، عوامل خطر مهم عبارتند از:

تعداد شرکای جنسی: بی بند و باری خطر ابتلا به زگیل تناسلی را افزایش می دهد. همچنین باید توجه داشت که بسیاری از افراد حتی بدون اینکه بدانند مسری هستند، زیرا ناقل ویروس هستند یا از یک نوع بدون علامت بیماری رنج می برند.

عدم استفاده از کاندوم در حین مقاربت (توجه داشته باشید: اگرچه قوانین رابطه جنسی ایمن همیشه معتبر است، اما اثربخشی کاندوم مطلق نیست، زیرا زگیل تناسلی نیز می تواند از طریق تماس با مناطقی که تحت پوشش قرار نمی گیرند، ایجاد شود)

 

 HPV، زگیل تناسلی و سرطان دهانه رحم: آیا همبستگی وجود دارد؟

عفونت دستگاه تناسلی توسط ویروس پاپیلومای انسانی به برخی از انواع نئوپلاسم ها مربوط می شود، به ویژه که عامل اصلی سرطان دهانه رحم است.

پس از عفونت، احتمال تکامل سرطان بستگی به نوع فرعی HPV مسئول بیماری دارد. عوامل ویروسی که در آغاز زگیل تناسلی دخیل می باشند HPV 6 و HPV 11 احتمال دژنراسیون بدخیم بسیار کمی دارند. خطر بالای تکامل نئوپلاستیک با ژنوم‌های 16 و 18 مرتبط است که انکوژن‌های "خطر بالا" در نظر گرفته می‌شوند، یعنی به شدت با کارسینوم‌های دهانه رحم مرتبط هستند.

 

چگونه به زگیل تناسلی مبتلا می شوید؟

زگیل تناسلی بسیار مسری است و در سطح تناسلی یکی از شایع ترین عفونت های ویروسی است. انتقال عفونت عمدتاً از طریق فعالیت جنسی (رابطه جنسی واژینال و مقعدی و رابطه جنسی دهانی)، رخ می دهد اما از طریق تماس صمیمی پوست به پوست (یعنی از طریق تماس مستقیم با پوست و غشاهای مخاطی که عامل ویروسی است) ممکن است اتفاق افتد. همچنین می‌تواند از طریق تماس طولانی مدت با دستگاه تناسلی یا تلقیح خود، به عنوان مثال در طی اقدامات بهداشتی ، گسترش یابد. در مورد دوم، خود شخص ویروس را در سایر قسمت های بدن پخش می کند، جایی که زگیل ایجاد می شود.

در برخی موارد، احتمال سرایت از طریق استفاده بی رویه از اشیاء مانند اسباب بازی های جنسی، لباس زیر یا مایو و مسواک وجود دارد. در نهایت، در زمان تولد، عفونت می تواند از مادر به نوزاد نیز منتقل شود. زگیل تناسلی می تواند پس از رابطه جنسی دهانی با فرد آلوده در دهان یا گلو ظاهر شود.

علائم و خطرات

زگیل تناسلی: چگونه شناسایی می شوند؟

زگیل اندام تناسلی شبیه به اندام هایی است که می توانند در سایر قسمت های بدن ظاهر شوند، بنابراین در اندازه ها و اشکال مختلف ظاهر می شوند. این ضایعات به صورت ضایعات نرم و گوشتی با سطحی نامنظم، نقطه‌دار و شکافدار ظاهر می‌شوند. قطر آنها متغیر است و می تواند از چند میلی متر تا چند سانتی متر متغیر باشد. در صورت عدم درمان، زگیل تناسلی می تواند به راش های خشن تبدیل شود و ممکن است توده هایی شبیه گل کلم ایجاد کند. از نقطه نظر علامتی، این نوع به طور قطع آزاردهنده تر است.

 

شایع ترین علائم زگیل تناسلی

شایع ترین علائم این زگیل تناسلی عبارتند از:

برجستگی هایی به صورت کوچک و پراکنده که می توانند به رنگ پوست یا کمی تیره تر باشند

خوشه ای از برجستگی که شبیه گل کلم است

رشد برجستگی در ناحیه تناسلی که ممکن است برجسته یا صاف و یا خشن باشد

علائم ویروس زگیل تناسلی (HPV) بسیار جدی نیستند، اگرچه این رشد زگیل در ناحیه تناسلی کاملاً مشخص است.زگیل ناخوشایند و آزاردهنده است ودر برخی موارد زگیل تناسلی حتی بدون علامت است و خودبه خود پسرفت می کند. با این حال، درمواقع دیگر، آنها می توانند با:

تحریکات موضعی همراه با تورم، قرمزی و خارش و سوزش می تواند در مردان و زنان ایجاد شود.

در هر دو جنس، محل معمول این ضایعات، غشاهای مخاطی و سطح پوست ناحیه تناسلی، داخل و اطراف مقعد است. زگیل تناسلی همچنین می تواند در اطراف یا داخل دهان (لب ها و لثه ها) ایجاد شود، در حالی که شروع آنها در دست ها، ملتحمه و سایر نواحی صورت نادر است.

 

زگیل تناسلی مردان

ناحیه اینگوینال-اسکروتال؛

رافه پرینه (بین مقعد و کیسه بیضه)؛

سطح و تاج غده؛

مجرای ادراری؛

در امتداد فرنولوم؛

ساقه آلت تناسلی.

 

زگیل تناسلی زنانه

دیواره های واژن (به خصوص در یک سوم پایین کانال واژن)؛

اندام تناسلی خارجی (روزنه واژن، لابیا ماژور و مینور و نواحی اطراف واژینال)؛

دهانه رحم؛

پرینه.

 

زگیل تناسلی: عوارض احتمالی

عارضه اصلی زگیل تناسلی عود است. در واقع، ضایعات کندیلوماتوز حتی پس از درمان مجدداً ظاهر می شوند. در دوران بارداری، سایز ویروسها تا حدی افزایش می‌یابد که اختلالات ادراری قابل توجهی ایجاد می‌کند.

 

تشخیص

روش تشخیص HPV به صورت  بالینی انجام می شود و بر حسب مشاهده اندام تناسلی در طول معاینه پزشکی می باشد، اما معمولاً بریا تأیید آزمایش بافت شناسی مورد نیاز هست.

زگیل تناسلی ممکن است با چشم غیرمسلح قابل مشاهده باشد، اما گاهی اوقات بدون علامت رخ می دهد، بنابراین یافته ممکن است علت باشد. برای واضح تر شدن آنها، پزشک می تواند محلول اسید استیک 3-5٪ را مستقیماً در محل استفاده کند.

 

بررسی بافت شناسی زگیل تناسلی

پس از بررسی بافت شناسی، زگیل تناسلی با برخی تغییرات معمولی مشخص می شود، مانند:

پاراکراتوزیس: اختلال کراتینه شدن، که در آن فرآیند طبیعی بلوغ اپیدرمی رخ می دهد. به طور خاص، افزایش در تکثیر کراتینوسیت ها وجود دارد.

آکانتوز: تظاهراتی که با هیپرپیگمانتاسیون برخی از نواحی پوست مشخص می شود که به خوبی مشخص نشده اند و به رنگ قهوه ای تیره و ضخیم به نظر می رسند.

پاپیلوماتوز: وضعیت پاتولوژیک که با وجود پاپیلوم های متعدد ناشی از تکثیر بیش از حد اپیتلیوم پوشاننده پوست یا مخاط در یک محل از ارگانیسم مشخص می شود.

زگیل تناسلی از راه مقاربت محافظت نشده منتقل می شود، به همین دلیل، در صورت مشاهده وجود زگیل تناسلی ، همسر هم باید بررسی شود و درمان شود.

 

زگیل تناسلی: تست پاپ و کولپوسکوپی

با در نظر گرفتن رابطه بین عفونت ها از HPV و سرطان دهانه رحم، زنان مبتلا به زگیل تناسلی که در دو تا سه سال گذشته آن را انجام نداده اند، توصیه می شود که آزمایش پاپ (یا تست پاپانیکولائو) انجام دهند.

 

تست پاپ تست: چیست و برای چیست

یک آزمایش زگیل تناسلی مدرن تر، به نام تست HPV، می تواند جایگزین تست پاپ از سن 30 تا 35 سالگی شود. این اجازه می دهد تا با شناسایی وجود DNA HPV در سلول های دهانه رحم، مشخص شود که آیا زن حتی قبل از ایجاد هر گونه ضایعه ای به یک ویروس انکوژن بالقوه مبتلا شده است یا خیر.

اگر یکی از این دو آزمایش مثبت باشد، یک روش تشخیصی به نام کولپوسکوپی برای تایید یا رد وجود احتمالی یک فرآیند توموری که دهانه رحم را تحت تاثیر قرار می دهد نشان داده می شود.

درمان و راه حل

زگیل تناسلی قابل درمان است با توجه به روش های مختلف

به طور کلی، ضایعات کوچکتر را می توان با کاربردهای موضعی داروها درمان کرد، در حالی که ضایعات بزرگتر نیاز به برداشتن جراحی یا تخریب درمانی با سایر روش های شیمیایی-فیزیکی دارند.

 

داروهایی برای درمان زگیل تناسلی

درمان دارویی زگیل تناسلی بر اساس استفاده موضعی از داروهایی با اثر مخرب (مانند اسید تری کلرواستیک و پودوفیلین) یا تجویز تعدیل کننده های پاسخ ایمنی (مانند ایمیکیمود، 5-فلوراوراسیل و غیره) است. تمام این پروتکل های درمانی باید توسط پزشک توصیه، تجویز و نظارت شود.

 

روش های تخریبی و درمان جراحی

معمولاً برداشتن زگیل تناسلی یا روش های "مخرب" به سوزاندن با اسیدها ترجیح داده می شود. این مداخلات می تواند سرپایی یا جراحی باشد و شامل موارد زیر است:

کرایوسرجری: زگیل تناسلی را می توان با استفاده از سواب آغشته به نیتروژن مایع منجمد کرد این درمان سرد به شما امکان می دهد ضایعات را از بین ببرید و از خونریزی جلوگیری کنید.

لیزردرمانی: در موارد جدی تحت بیهوشی موضعی یا عمومی انجام شود، لیز سلول ها و مرگ ویروس های موجود در آنها را تعیین می کند. پرتو لیزر را می توان با دقت بسیار زیاد روی زگیل تناسلی هدف قرار داد و گسترش اسکارهای پس از درمان را به حداقل رساند.

همین نتیجه را می توان از طریق کوتریزاسیون زگیل تناسلی به دست آورد.

در موارد دیگر، ترجیحاً برداشتن جراحی را انتخاب کنید که برای زگیلهایی که به ویژه آزاردهنده و مقاوم به درمان پزشکی هستند توصیه می شود.

 

پس از درمان: پیگیری و اقدامات احتیاطی

پس از برداشتن زگیل تناسلی، همیشه توصیه می شود که یک معاینه بافت شناسی برای تعیین ویژگی های آنها انجام شود و با توجه به خطر عود، برنامه ای برای نظارت بر آن تنظیم شود.

از آنجایی که زگیل تناسلی جزو بیماری های مقاربتی است، توصیه می شود رفتارهای جنسی مسئولانه داشته باشید و همیشه از کاندوم استفاده کنید، مخصوصاً در افراد در معرض خطر.

کنترل و درمان احتمالی زگیل تناسلی باید به شرکای جنسی نیز تعمیم یابد (حتی اگر زگیل مشهود با چشم غیرمسلح نداشته باشند) که در سه ماه گذشته با آنها رابطه جنسی برقرار شده است.

علاوه بر این، خطر عود باید در نظر گرفته شود.

برای جلوگیری از ظهور مجدد زگیل تناسلی، توصیه می شود اقدامات ساده ای را انجام دهید:

تا پایان درمان از رابطه جنسی خودداری کنید.

از تعویض لباس زیر یا لباس شنا، اسباب بازی های جنسی و مسواک خودداری کنید.

دست های خود را قبل و بعد از استفاده از توالت بشویید؛

از محصولات بهداشتی خاص و ظریف استفاده کنید ، به طوری که تعادل غشاهای مخاطی را تغییر ندهد.

از لباس‌های زیر ساخته شده از الیاف طبیعی مانند پنبه استفاده کنید و از نایلون، میکروفیبر و لباس‌های خیلی تنگ که می‌توانند مانع تعرق طبیعی پوست شوند، خودداری کنید.

 

زگیل تناسلی: کارهایی که نباید انجام داد

از داروها یا وسایل پزشکی که برای درمان انواع دیگر زگیل ها در نظر گرفته شده اند استفاده نکنید. سایر داروها برای درمان زگیل های شایع و زگیل پا مفید هستند، اما برای زگیل تناسلی مفید نیستند. جهت درمان زگیل تناسلی حتما با یک متخصص پوست مشورت کنید.

 

پیشگیری از زگیل تناسلی

کاهش خطر ابتلا به HPV و زگیل تناسلی با انجام موارد زیر امکان پذیر است:

تست پاپ و واکسن HPV بگیرید.

استفاده از کاندوم در حین رابطه جنسی: کاندوم لاتکس می تواند به کاهش خطر گسترش زگیل تناسلی کمک کند. استفاده از کاندوم تمام قسمت پوست ناحیه تناسلی را نمی پوشاند. این بدان معناست که کاندوم همیشه از انتشار HPV توسط یک فرد آلوده جلوگیری نمی کند .

 

مقالات مرتبط:

قیمت آزمایش زگیل تناسلی

هزینه ازمایش زگیل برای مردان

علائم hpv در مردان

تشخیص HPV با ازمایش ادرار

مراکز انجام HPV در تهران