آزمایش ادرار در منزل،کدام روش جمع آوری ادرار برای آزمایش ادرار بهتر است؟آزمایش ادرار در آزمایشات آزمایشگاهی برای تشخیص بیماری و مدیریت شرایط مختلف سلامت استفاده می شود. اینها عبارتند از بیماری کبد، بیماری کلیوی، دیابت و UTIs (عفونت مجاری ادرار). برخی از کارفرمایان همچنین از کارمندان و نامزدهای شغلی خود درخواست می کنند که برای آزمایش مصرف مواد مخدر با آزمایش ادرار، جمع آوری ادرار انجام دهند.
بسیاری از برنامه‌های درمان اعتیاد و بهبودی نیاز به آزمایش معمول ادرار برای غربالگری مصرف الکل و مواد مخدر دارند، که می‌تواند به شناسایی عود در حین بهبودی کمک کند. آزمایش ادرار نیز برای تشخیص مصرف دارو در ورزشکاران حرفه ای استفاده می شود. این در تحقق محدودیت های ضد دوپینگ اعمال شده توسط WADA (آژانس جهانی ضد دوپینگ) و دیگران است.
چگونه باید نمونه ادرار (ادرار) را جمع آوری و ذخیره کنم؟
شما باید:
نمونه ادرار (ادرار) خود را در یک ظرف کاملاً تمیز (استریل) جمع آوری کنید
اگر نمی توانید بلافاصله آن را تحویل دهید، آن را در یک کیسه پلاستیکی در بسته در یخچال نگهداری کنید
جمع آوری نمونه ادرار
پزشک یا متخصص باید ظرفی به شما بدهد و نحوه جمع آوری نمونه ادرار را توضیح دهد.
شما می توانید در هر زمانی از روز نمونه ادرار جمع آوری کنید، مگر اینکه پزشک عمومی یا پرستار شما توصیه دیگری به شما بدهد.
انواع نمونه ادراری که ممکن است از شما خواسته شود شامل یک نمونه تصادفی، نمونه اول صبح یا جمع آوری زمان بندی شده است.
برای جمع آوری نمونه ادرار باید:
نام، تاریخ تولد و تاریخ را روی ظرف استریل و پیچ دار برچسب بزنید
دست های خود را بشویید (و در صورت امکان اندام تناسلی)
شروع به ادرار کردن و جمع‌آوری یک نمونه ادرار "اول ادرار" یا "وسط ادرار" در ظرف - به شما گفته می‌شود که کدام نوع را جمع آوری کنید.
درب ظرف را ببندید
دست های خود را کاملا بشویید
نمونه ادرار وسط جریان چیست؟
نمونه ادرار اواسط جریان به این معنی است که شما اولین یا آخرین قسمت ادراری را که خارج می شود جمع آوری نمی کنید. این امر خطر آلوده شدن نمونه با باکتری های زیر را کاهش می دهد:
دست های تو
پوست اطراف مجرای ادرار، لوله ای که ادرار را از بدن خارج می کند
اولین نمونه ادرار چیست؟
اولین نمونه ادرار به این معنی است که اولین قسمت ادراری را که خارج می شود می گیرید.
نگهداری نمونه ادرار
اگر نتوانید نمونه ادرار خود را در مدت 1 ساعت تحویل دهید، باید ظرف را در یک کیسه پلاستیکی در بسته قرار دهید و سپس آن را در یخچال با دمای حدود 4 درجه سانتیگراد نگهداری کنید. آن را بیش از 24 ساعت نگه ندارید.
باکتری های موجود در نمونه ادرار اگر در یخچال نگهداری نشود، می توانند تکثیر شوند. اگر این اتفاق بیفتد، می تواند بر نتایج آزمایش تأثیر بگذارد.
برخی از ظروف نمونه حاوی مواد نگهدارنده هستند به طوری که ادرار را می توان برای مدت طولانی تری در دمای اتاق نگهداری کرد. اگر نمی توانید آن را مستقیم تحویل دهید، باید به شما گفته شود که چگونه نمونه ادرار خود را ذخیره کنید.
نمونه ادرار برای چه مواردی استفاده می شود
پزشک عمومی شما یا سایر متخصصان ممکن است برای کمک به تشخیص یا رد برخی شرایط سلامتی، از شما نمونه ادرار بخواهد.
ادرار حاوی مواد زائد است که از بدن فیلتر می شوند. اگر نمونه حاوی موارد غیرعادی باشد، ممکن است نشان دهنده یک مشکل اساسی سلامتی باشد.
آزمایش ادرار معمولاً برای بررسی موارد زیر انجام می شود:
برای عفونت ها - مانند عفونت دستگاه ادراری (UTI) یا برخی از عفونت های مقاربتی (STIs) مانند کلامیدیا در مردان
اگر پروتئینی در ادرارتان در نتیجه آسیب کلیه دفع می‌شود – این آزمایش به عنوان آزمایش ACR شناخته می‌شود.
تجزیه و تحلیل ادرار مایع چگونه انجام می شود؟
در تجزیه و تحلیل ادرار مایع از سه روش آزمایشگاهی استفاده می شود. یکی معاینه بصری است که ادرار را از نظر رنگ و شفافیت بررسی می کند. آزمایش دوم یک آزمایش میکروسکوپی است که وجود خون یا سلول های تومور را بررسی می کند. انگل‌ها و غیره. سومین آزمایش یک نوار پلاستیکی نازک که حاوی مواد شیمیایی است در ادرار فرو می‌رود. اگر چیزی غیر طبیعی باشد، مواد شیمیایی واکنش نشان می دهند و تغییر رنگ می دهند.
چگونه ادرار برای تجزیه و تحلیل جمع آوری می شود؟
به‌طور سنتی، به فرد ظرفی داده می شود که او از آن برای جمع‌آوری ادرار میانی خود استفاده می‌کند. این شامل قرار دادن ظرف نمونه در زیر جریان ادرار برای گرفتن نمونه طبق دستورالعمل است.
این روش جمع آوری ادرار علاوه بر نامرتب بودن، چالش های مختلفی را نیز به همراه دارد. نمونه های مایع در برابر آلودگی و تقلب آسیب پذیر هستند که می تواند نتایج را با تولید منفی کاذب یا مثبت کاذب تحت تأثیر قرار دهد. همچنین، نمونه‌های ادرار مایع برای حفظ ثبات در حین حمل و نقل نیاز به یخچال گران قیمت بین ۲ تا ۸ درجه سانتیگراد دارند.
در محیط‌های بیمارستانی، روش‌های جمع‌آوری ادرار نمونه‌های استریل‌تر را هدف قرار می‌دهند. چهار روش رایج بیمارستانی عبارتند از:
تمیز کردن (CC)
کیسه ادرار استریل
آسپیراسیون سوپراپوبیک (SPA)
کاتتریزاسیون مجرای ادرار (Cath)
اعتقاد بر این است که کاتتریزاسیون (Cath) و آسپیراسیون سوپراپوبیک (SPA) قابل اطمینان ترین نتایج را ارائه می دهند، زیرا آنها مثبت کاذب را به حداقل می رساند. با این حال، آنها تهاجمی و دردناک هستند. روش کیسه ادرار یک جایگزین آسان است، اما میزان تولید مثبت کاذب بالاتری دارد. روش تمیز کردن (CC) یک رویکرد اصلاح شده برای روش ادرار کردن در ظرف است که در بالا توضیح داده شد، به موجب آن بیمار قبل از جمع‌آوری نمونه وسط ادرار ، ناحیه را تمیز می‌کند. اگرچه غیر تهاجمی است، حداقل یک مطالعه نشان داد که روش تمیز کردن ممکن است میزان آلودگی را کاهش ندهد.
ویژگی های ادرار به ما چه می گوید؟
دفع ادرار برای عملکردهای مختلف بدن بسیار مهم است. به عنوان مثال تعادل آب را در بدن تنظیم می کند و همچنین موادی را که در طی فرآیندهای متابولیک تولید می شوند و دیگر مورد نیاز بدن نیستند خلاص می کند. اینها شامل مواد سمی در غذا یا داروها می شود. آزمایش ادرار می تواند به تشخیص بیماری های سیستم ادراری و همچنین بیماری های متابولیک مانند دیابت یا بیماری کبد کمک کند.
رنگ، بو و مقدار ادرار می تواند نشان دهد که آیا چیزی اشتباه است یا خیر. برای مثال، اگر فردی فقط کمی ادرار تیره دفع کند، می‌تواند نشانه آن باشد که به اندازه کافی مایعات ننوشیده است - یا اینکه کلیه‌هایش دیگر درست کار نمی‌کنند. ادرار کدر یا پوسته پوسته می تواند نشانه عفونت دستگاه ادراری باشد. اگر رنگ ادرار قرمز باشد، ممکن است خون در آن وجود داشته باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر، ادرار باید با استفاده از نوار تست یا در آزمایشگاه آزمایش شود.
آزمایش ادرار یا Urinalysis چیست؟
آزمایش ادرار یک آزمایش اولیه از ویژگی های اصلی خون است. اغلب بخشی از یک معاینه معمولی است و اغلب هنگام بستری شدن افراد در بیمارستان و قبل از جراحی انجام می شود. همچنین می توان از آن برای بررسی نتایج غیرطبیعی از آزمایش سریع ادرار استفاده کرد. آزمایش کامل ادرار در آزمایشگاه انجام می شود. معمولاً شامل سه مرحله است:
ارزیابی رنگ، کدر بودن و غلظت ادرار
بررسی ترکیب شیمیایی ادرار با استفاده از نوار تست
بررسی ادرار در زیر میکروسکوپ برای جستجوی باکتری‌ها، سلول‌ها و بخش‌هایی از سلول‌ها
آزمایش ادرار برای یافتن علت - یا نظارت - عفونت های دستگاه ادراری، خونریزی در سیستم ادراری یا بیماری کلیوی یا کبدی استفاده می شود. همچنین می توان از آن برای بررسی دیابت، برخی بیماری های خونی، و سنگ مثانه استفاده کرد.
آزمایش ادرار برای چیست؟
علاوه بر موادی که می توان با استفاده از آزمایش سریع تشخیص داد، آزمایش ادرار نیز می تواند موارد زیر را آزمایش کند:
کراتینین (محصول تجزیه متابولیسم عضلات، شاخص عملکرد کلیه)
باکتری (معمولاً در ادرار یافت نمی شود)
گچ های ادراری (ساختارهای استوانه ای به هم چسبیده که در لوله های کلیوی تشکیل می شوند و معمولاً در ادرار یافت نمی شوند)
کریستال ها (در صورت وجود غلظت بالایی از مواد خاص در ادرار، که معمولاً در ادرار یافت نمی شوند)
سلول های اپیتلیال (سلول هایی که حالب، مثانه و مجرای ادرار را می پوشانند)
نتایج به ما چه می گوید؟
با کمک این مقادیر، آزمایشگاه ها همچنین می توانند از آزمایش ادرار برای تشخیص علائم مشکلات دیگر استفاده کنند:
برای مثال، کریستال‌های کلسترول می‌توانند به دلیل سطوح بالای کلسترول در ادرار ایجاد شوند.
گچ گرفتن ادرار معمولاً نشانه بیماری کلیوی مانند التهاب لگن کلیه است.
نتایج غیرطبیعی را می توان با پزشک در میان گذاشت و ممکن است با آزمایش های دقیق تری دنبال شود. مانند آزمایش خون
کشت ادرار
کشت ادرار چیست؟
کشت ادرار آزمایشی است که در آزمایشگاه برای بررسی وجود میکروب در ادرار انجام می شود. نمونه ای از ادرار میانی در یک ظرف قرار داده می شود. سپس بشقاب های کوچک با محیط رشدی که میکروب ها می توانند روی آن رشد کنند داخل نمونه گذاشته و در ظرف را محکم می بندند. سپس کشت ادرار به مدت یک تا دو روز در انکوباتور قرار می گیرد. اگر باکتری یا قارچ در ادرار وجود داشته باشد، کلنی های قابل مشاهده می توانند رشد کنند.
ظرف پتری گرد با باکتری یا قارچ که از ادرار گرفته شده است. اینها پس از دو تا چهار روز در انکوباتور قابل مشاهده هستند.
کشت ادرار چه چیزی را می تواند آزمایش کند؟
برای بررسی وجود باکتری یا قارچ در ادرار می توان کشت ادرار انجام داد. اگر این مورد است، شما اغلب می توانید نوع باکتری یا قارچ را بر اساس اندازه، شکل و رنگ کلنی ها ببینید.
نتایج به ما چه می گوید؟
کشت ادرار معمولاً برای شناسایی باکتری ها و قارچ ها در ادرار هنگام آزمایش عفونت دستگاه ادراری انجام می شود. اگر باکتری ها در طول آزمایش های آزمایشگاهی یافت شوند، سپس نوع آنتی بیوتیک مورد نیاز معمولاً در همان زمان تعیین می شود.
جمع آوری ادرار 24 ساعته
جمع آوری ادرار 24 ساعته چیست؟
این آزمایش شامل جمع آوری ادرار در مدت 24 ساعت است: اولین نمونه ادرار پس از بیدار شدن از خواب استفاده نمی شود، اما زمان دفع ادرار ذکر می شود. از آن به بعد، برای 24 ساعت آینده، هر قطره ادرار در یک ظرف جمع آوری می شود. پس از اتمام 24 ساعت، مثانه خود را برای آخرین بار تخلیه می کنید و ادرار به نمونه جمع آوری شده اضافه می شود. پزشک ظرف نمونه ادرار را به شما می دهد. این ظرف معمولاً دارای ماده ای است که از رشد باکتری ها در زمانی که ادرار هنوز در حال جمع آوری است جلوگیری می کند. ادرار باید در تمام مدت 24 ساعت در یخچال نگهداری شود. سپس در آزمایشگاه آزمایش می شود.
چه چیزی را می توان با نمونه ادرار 24 ساعته آزمایش کرد؟
از نمونه ادرار 24 ساعته می توان برای یافتن مقادیری از مواد خاص (مانند پروتئین ها، هورمون ها، نمک ها و محصولات متابولیک) که از بدن دفع می شوند استفاده کرد.
نتایج به ما چه می گوید؟
به عنوان مثال، نتایج آزمایش می تواند به ما بگوید که چه مقدار پروتئین و کراتینین در ادرار وجود دارد. اگر مقدار بسیار کمی از کراتینین محصول متابولیک توسط کلیه ها از خون فیلتر شود، ممکن است کلیه ها به درستی کار نکنند. سطوح بالای پروتئین در ادرار که پروتئینوری نامیده می شود، می تواند ناشی از بیماری هایی مانند نارسایی قلبی، دیابت، التهاب لگن کلیه، عفونت های دستگاه ادراری، بیماری کلیوی یا سرطان کلیه باشد.
برخی از اختلالات سیستم غدد درون ریز (هورمونی) باعث افزایش میزان هورمون ها و محصولات متابولیک آنها در ادرار می شود. به منظور شناسایی این اختلالات، ادرار اغلب در یک دوره 24 ساعته در چند روز جمع آوری می شود و سپس آزمایش می شود.
تست های بارداری
تست بارداری چیست؟
اگر قاعدگی شما دیر است، آزمایش‌های مختلفی برای تشخیص بارداری وجود دارد. اما آنها کاملاً قابل اعتماد نیستند. اکثر تست ها می توانند از قبل تعیین کنید که آیا یک زن هشت تا ده روز پس از پریود بودن باردار است یا خیر. آنها معمولاً مانند آزمایش ادرار سریع، با استفاده از نمونه ادرار در صبح بعد از بیدار شدن انجام می شوند. می توانید دستورالعمل های دقیق را در بروشور بسته پیدا کنید. تست های بارداری را می توان در داروخانه ها، فروشگاه های بزرگ و از طریق اینترنت خریداری کرد.
چه چیزی را می توان با آزمایش بارداری بررسی کرد؟
ادرار زنان باردار حاوی هورمون خاصی به نام گنادوتروپین جفتی انسانی (hCG) است که در جفت تولید می شود.
نتایج به ما چه می گوید؟
بسیاری از زنانی که می خواهند بدانند باردار هستند یا نه، ابتدا آزمایش بارداری انجام می دهند. اگر زنی آزمایش را خیلی زود انجام دهد، دارو مصرف کند یا مایعات زیادی قبل از انجام آزمایش بنوشد، ممکن است نتایج نادرست باشد. فقط پزشک می تواند با اطمینان بگوید که باردار هستید یا نه.
سایر آزمایشات ادرار
داروها همچنین می توانند برای مدتی پس از مصرف در ادرار شناسایی شوند. بسته به نوع آزمایش، مصرف داروهایی مانند کوکائین، اکستازی یا هروئین می توانند تا پنج روز در نتایج آزمایش ظاهر شوند. انواع مختلفی از آزمایش‌ها را می‌توان در اینجا نیز مورد استفاده قرار داد: آزمایش‌های سریع به پلیس کمک می‌کند تا نتایج سریع در محل ارائه کند، در حالی که سایر آزمایش‌های دارویی باید به آزمایشگاه ارسال شوند.
مطالب مرتبط :
