تست های تشخیصی آلرژی: این آزمایش‌ها به شما یا متخصص آلرژی‌تان کمک می‌کند تا بدانید چه موادی باعث علائم آلرژی شما می‌شوند. تست های تشخیصی برای آلرژی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تست های پوستی:
اینها رایج ترین تست های آلرژی هستند. آزمایشات پوستی نشان می دهد که آیا آنتی بادی IgE نسبت به برخی آلرژن ها مانند غذاها، گرده ها یا شوره حیوانات دارید یا خیر. مقدار کمی آلرژن روی پوست قرار می گیرد. سپس ناحیه مورد نظر خارش یا خراشیده می شود. اگر به ماده حساسیت زا حساسیت دارید، پس از حدود 15 دقیقه یک برآمدگی کوچک مانند نیش پشه ظاهر می شود. آزمایش برای بسیاری از آلرژن ها ممکن است همزمان انجام شود. یک متخصص آلرژی ممکن است یک آزمایش داخل پوستی نیز انجام دهد. در این آزمایش، مقدار کمی آلرژن دقیقاً زیر پوست به شما تزریق می شود. این نوع تست پوست نسبت به تست خراش یا خراش حساس تر است. نتایج تست پوست بلافاصله پس از انجام آزمایش در دسترس است.
آزمایشات خون:
آزمایش خون برای آلرژی، آنتی بادی های IgE را نسبت به برخی آلرژن های موجود در خون اندازه گیری می کند. این آزمایشی که بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد RAST )تست) نامیده می‌شود. یا ممکن است آزمایش خون جدیدتری به نام ELISA )آزمایش ایمونوسوربنت مرتبط با آنزیم) داشته باشید. در مواقعی که نمی توان آزمایش های پوستی را انجام داد، ممکن است از آزمایش خون استفاده شود. به عنوان مثال، اگر شرایط پوستی خاصی دارید یا یک واکنش آلرژیک شدید اخیر دارید، ممکن است آزمایش خون بدهید. مثبت بودن آزمایش خون همیشه به این معنی نیست که شما حساسیت خاصی دارید. این آزمایش ها برای به دست آوردن نتایج بیشتر طول می کشد و ممکن است هزینه بیشتری نسبت به آزمایش پوست داشته باشند.
تست چالش:
این آزمایش همیشه تحت نظارت یک متخصص آلرژی انجام می شود. مقدار بسیار کمی از یک آلرژن را می‌خورید یا تنفس می کنید (استنشاق می‌کنید). سپس شما از نزدیک برای یک واکنش آلرژیک تحت نظر هستید. آزمایش چالش اغلب برای آزمایش آلرژی غذایی یا دارویی انجام می شود، زمانی که یک متخصص آلرژی فکر می کند خطر واکنش پایینی دارید. این را در خانه امتحان نکنید.
تست آلرژی پوستی:
از تست های پوستی آلرژی استفاده می شود تا مشخص شود کدام مواد باعث بروز واکنش آلرژیک در فرد می شود. به این مواد آلرژن می گویند.
هر بار که وارد حیاط خلوت خود می شوید، شروع به عطسه کردن، بوییدن می کنید و احساس می کنید که می خواهید به داخل خانه برگردید. شما کاملا مطمئن هستید که آلرژی دارید، اما به چه چیزی حساسیت دارید؟ گرده؟ چمن؟ گلدن رتریور همسایه شما؟ تنها راه برای اینکه مطمئن شوید چه چیزی باعث عطسه شما می شود، انجام آزمایش های آلرژی است. بیایید در مورد تست آلرژی صحبت کنیم. پزشک شما ممکن است یک یا چند مورد از چندین نوع مختلف تست آلرژی را انجام دهد تا ببیند چه چیزی باعث آلرژی شما می شود. یکی آزمایش پوست است. می تواند حساسیت به چیزهایی مانند کپک را تشخیص دهد، گرده، خز حیوانات، نیش حشرات و غذاها. با آزمایش پوست، پزشک مقدار کمی از یک ماده یا چند ماده مختلف را درست زیر سطح پوست روی بازو یا پشت شما قرار می دهد. وقتی مواد زیر پوست شما قرار می گیرند، کمی احساس سوزش خواهید کرد. بعد از 15 دقیقه یا بیشتر، پزشک به دنبال علائمی است که نشان می دهد شما در حال واکنش هستید. معمولاً اگر به چیزی در آزمایش حساسیت داشته باشید، پوست شما قرمز یا متورم می شود. روش دیگر برای آزمایش آلرژی این است که یک تکه از این ماده را روی پوست خود قرار دهید و آن را حدود 2 روز در آنجا بگذارید و هر روز آن ناحیه را برای هر نشانه ای از واکنش بررسی کنید. ممکن است آزمایش خون بدهید. آزمایش خون مقدار موادی به نام آنتی بادی را که بدن شما در پاسخ به یک آلرژن خاص تولید می کند اندازه گیری می کند. اگر به غذا حساسیت دارید، می توانید سعی کنید از هر غذایی که فکر می کنید ممکن است شما را بیمار کند اجتناب کنید. سپس هر کدام از غذاها را یکی یکی اضافه می‌کنید و به دنبال نشانه‌های آن می‌گردید. همچنین ممکن است پزشک شما سعی کند با خوردن غذا یا تنفس ماده ای که فکر می کنید باعث آلرژی شما می شود، یک واکنش آلرژیک در مطب ایجاد کند. این تست چالش نامیده می شود. یک خطر برای این آزمایش این است که اگر به شدت آلرژی دارید، ممکن است یک واکنش بسیار جدی داشته باشید. پزشک در طول این آزمایش شما را به دقت زیر نظر خواهد گرفت تا مطمئن شود که ایمن هستید. تست های آلرژی معمولاً بسیار دقیق هستند. اما گاهی اوقات آنچه در دنیای واقعی شما را آزار می دهد در آزمون ظاهر نمی شود. اگر یک آزمایش انجام دهید و محرک آلرژی شما را پیدا نکرد، ممکن است پزشک انجام نوع دیگری از آزمایش را توصیه کند. اگر مدتی طول کشید تا منبع آلرژی خود را پیدا کنید، نگران نباشید. پزشک شما تا زمانی که متوجه شوید دقیقا چه چیزی شما را اینقدر بدبخت کرده است، روش های مختلف را امتحان می کند.
نحوه انجام آزمون
سه روش معمول برای تست آلرژی پوست وجود دارد.
- تست خراش پوست شامل موارد زیر است:
قرار دادن مقدار کمی از مواد (آلرژن) که ممکن است باعث شما شود علائم روی پوست، اغلب در ساعد، بازو یا پشت.
سپس پوست سوراخ می شود تا ماده حساسیت زا به زیر سطح پوست برود.
پزشک به دقت پوست را از نظر تورم و قرمزی یا سایر علائم واکنش زیر نظر می گیرد. نتایج معمولاً در عرض 15 تا 20 دقیقه مشاهده می شود.
چندین آلرژن را می توان همزمان آزمایش کرد.
- تست پوست داخل پوستی شامل موارد زیر است:
تزریق مقدار کمی آلرژن به پوست.
سپس به دنبال واکنش در سایت هستیم.
این آزمایش بیشتر برای تشخیص حساسیت به سم زنبور عسل یا پنی سیلین استفاده می شود. یا ممکن است در صورتی استفاده شود که تست پوستی پریک منفی بود و پزشک هنوز فکر می کند که شما به ماده حساسیت زا حساسیت دارید.
- تست پچ روشی برای تشخیص علت واکنش های پوستی است که پس از تماس ماده با پوست رخ می دهد:
آلرژن های احتمالی به مدت 48 ساعت روی پوست چسبانده می شوند.
پزشک در 72 تا 96 ساعت منطقه را بررسی می کند.
چگونه برای آزمون آماده شویم
قبل از هر آزمایش آلرژی، پزشک در مورد:
بیماری ها
جایی که شما زندگی و کار می کنید
سبک زندگی
غذاها و عادات غذایی
داروهای آلرژی می توانند نتایج آزمایشات پوستی را تغییر دهند. پزشک شما به شما خواهد گفت که از کدام داروها اجتناب کنید و چه زمانی مصرف آنها را قبل از آزمایش قطع کنید.
تست چگونه خواهد بود
تست های پوستی ممکن است باعث ناراحتی بسیار خفیفی در هنگام خراش پوست شود.
اگر به ماده موجود در آزمایش حساسیت دارید، ممکن است علائمی مانند خارش، گرفتگی بینی، قرمزی چشمان آبریزش یا بثورات پوستی داشته باشید.
در موارد نادر، افراد ممکن است یک واکنش آلرژیک کل بدن (به نام آنافیلاکسی) داشته باشند که می تواند تهدید کننده زندگی باشد. این معمولا فقط با آزمایش داخل پوستی رخ می دهد. پزشک شما برای درمان این پاسخ جدی آماده خواهد بود.
پچ تست ممکن است تحریک کننده یا خارش دار باشد. این علائم با برداشتن پچ تست از بین خواهند رفت.
چرا آزمون انجام می شود
آزمایش‌های آلرژی برای یافتن اینکه کدام مواد باعث علائم آلرژی شما می‌شوند انجام می‌شود.
پزشک ممکن است آزمایش های پوستی آلرژی را در صورت داشتن موارد زیر سفارش دهد:
تب یونجه (رینیت آلرژیک) و علائم آسم که به خوبی با دارو کنترل نمی شوند
کهیر و آنژیوادم
حساسیت غذایی
بثورات پوستی (درماتیت)، که در آن پوست پس از تماس با ماده قرمز، دردناک یا متورم می شود.
آلرژی به پنی سیلین
آلرژی به سم
آلرژی به پنی سیلین و داروهای مرتبط تنها آلرژی دارویی است که با استفاده از تست های پوستی قابل آزمایش است. تست های پوستی برای آلرژی به داروهای دیگر می تواند خطرناک باشد.
همچنین ممکن است از تست پوستی برای تشخیص آلرژی غذایی استفاده شود. تست های داخل پوستی به دلیل نتایج مثبت کاذب بالا و خطر ایجاد یک واکنش آلرژیک شدید، برای تست آلرژی غذایی استفاده نمی شوند. در این موارد آزمایش خون توصیه می شود.
نتایج عادی
نتیجه آزمایش منفی به این معنی است که هیچ تغییر پوستی در پاسخ به آلرژن وجود ندارد. این واکنش منفی اغلب به این معنی است که شما به این ماده حساسیت ندارید.
در موارد نادر، ممکن است یک فرد تست آلرژی منفی داشته باشد و همچنان به این ماده حساسیت داشته باشد.
نتایج غیرعادی به چه معناست
یک نتیجه مثبت به این معنی است که شما به یک واکنش نشان داده اید ماده پزشک شما یک ناحیه قرمز و برجسته به نام wheal را می‌بیند.
اغلب، یک نتیجه مثبت به این معنی است که علائمی که دارید به دلیل قرار گرفتن در معرض آن ماده است. پاسخ قوی تر به این معنی است که شما احتمالاً نسبت به ماده حساس تر هستید.
افراد می توانند با تست پوستی آلرژی به یک ماده پاسخ مثبت دهند، اما در زندگی روزمره با آن ماده مشکلی نداشته باشند.
تست های پوستی معمولا دقیق هستند. اما، اگر دوز آلرژن زیاد باشد، حتی افرادی که حساسیت ندارند نیز واکنش مثبت نشان می دهند.
پزشک شما علائم و نتایج آزمایش پوست شما را در نظر می گیرد تا تغییراتی در سبک زندگی شما ایجاد کند تا از موادی که ممکن است باعث علائم شما شوند اجتناب کنید.
