نمونه گیری نوزاد | نمونه گیری کودک در آزمایشگاه بیمارستان رسالت

نمونه گیری نوزاد، نمونه گیری کودک ، آزمایشات  اطفال ضروری است زیرا سلامت و مراقبت های بهداشتی را برای نوزادان و کودکان بهبود می بخشد. آنها به پزشکانی  که مطالعات اطفال را انجام می دهند اجازه می دهند بیماری ها را زود تشخیص دهند و روش های بهتری برای داروهای مبتنی بر شواهد و دوز مناسب طراحی کنند.

انجام آزمایشات اطفال چالش برانگیز است. چالش مهم جمع آوری نمونه است.

برای اینکه مطالعات بالینی معتبر باشند، محققان باید نمونه های مایع بیولوژیکی را از شرکت کنندگان در مطالعه جمع آوری کنند. اگرچه محققان اغلب استفاده از روش‌های نمونه‌گیری ملایم‌تر و کم تهاجمی‌تر را انتخاب می‌کنند، نمونه‌گیری مکرر مورد نیاز می‌تواند باعث ناراحتی جسمی، عاطفی یا روانی نوزادان و کودکان شود.

چطور کودک خود را برای نمونه برداری آماده کنیم:

چرا فرزند من به آزمایش آزمایشگاهی نیاز دارد؟

آزمایش آزمایشگاهی روشی است که در آن یک نمونه گیر نوزاد نمونه ای از خون، ادرار یا سایر مایعات بدن یا بافت بدن را می گیرد. این آزمایش ها می توانند اطلاعات مهمی در مورد سلامت کودک شما ارائه دهند. آنها ممکن است برای کمک به تشخیص بیماری ها و شرایط، نظارت بر درمان های یک بیماری، یا بررسی سلامت اندام ها و سیستم های بدن استفاده شوند.

اما آزمایشات آزمایشگاهی می تواند ترسناک باشد، به خصوص برای کودکان. خوشبختانه، کودکان به اندازه بزرگسالان نیازی به آزمایش ندارند. اما اگر فرزند شما نیاز به آزمایش دارد، می توانید اقداماتی را انجام دهید تا به او کمک کنید کمتر احساس ترس و اضطراب کند. همچنین آماده شدن از قبل ممکن است به آرام نگه داشتن فرزند شما کمک کند و کمتر در مقابل این روش مقاومت کند.

چگونه فرزندم را برای آزمایش آزمایشگاهی آماده کنم؟

در اینجا چند مرحله ساده وجود دارد که ممکن است باعث شود کودک شما قبل و در طول آزمایش آزمایشگاهی احساس راحتی بیشتری کند.

توضیح دهید که چه اتفاقی خواهد افتاد. به فرزند خود بگویید چرا آزمایش لازم است و نمونه چگونه جمع آوری می شود. از زبان و اصطلاحات بر اساس سن کودک خود استفاده کنید به فرزندتان اطمینان دهید که تمام مدت با او یا در نزدیکی او خواهید بود.

 صادق باشید، اما اطمینان بخش. به فرزندتان نگویید که آزمایش ضرری ندارد. ممکن است در واقع دردناک باشد در عوض، بگویید که آزمایش ممکن است کمی درد داشته باشد یا کمی نیشگون بگیرد، اما درد به سرعت از بین می رود.

 تست را در خانه تمرین کنید. بچه‌های کوچک‌تر می‌توانند آزمایش را روی عروسک یا حیوان عروسکی تمرین کنند. تنفس عمیق و سایر فعالیت های آرامش بخش را با کودک خود تمرین کنید. اینها ممکن است شامل فکر کردن به افکار شاد و شمارش آهسته از یک تا ده باشد.

 آزمون را در زمان مناسب برنامه ریزی کنید. سعی کنید آزمایش را برای زمانی برنامه ریزی کنید که کودک شما کمتر خسته یا گرسنه باشد. اگر کودک شما آزمایش خون می‌دهد، غذا خوردن از قبل احتمال سبکی سر را کاهش می‌دهد. اما اگر فرزند شما به آزمایشی نیاز دارد که نیاز به ناشتا بودن دارد (نخوردن یا آشامیدن)، بهتر است آزمایش را برای اول صبح برنامه ریزی کنید. برای بعد باید میان وعده هم بیاورید.

 مقدار زیادی آب ارائه دهید. اگر آزمایش نیاز به محدود کردن یا با اجتناب از مصرف مایعات، کودک خود را تشویق کنید که روز قبل و صبح روز آزمایش آب زیادی بنوشد. برای آزمایش خون، می‌تواند خون‌گیری را آسان‌تر کند، زیرا مایع بیشتری را در رگ‌ها وارد می‌کند. برای آزمایش ادرار، زمانی که نمونه مورد نیاز است، می‌تواند ادرار کردن را آسان‌تر کند.

 پیشنهاد حواس پرتی. یک اسباب بازی، بازی یا کتاب مورد علاقه خود را همراه داشته باشید تا قبل و در حین آزمون حواس کودکتان را پرت کند.

 آسایش فیزیکی را فراهم کنید. اگر نمونه گیر گفت مشکلی نیست، دست فرزندتان را بگیرید یا تماس فیزیکی دیگری در طول آزمایش برقرار کنید. اگر کودک شما نیاز به آزمایش دارد، او را با تماس فیزیکی آرام آرام کنید و از صدایی آرام و آرام استفاده کنید. اگر اجازه دارید کودک خود را در حین آزمایش در آغوش بگیرید. اگر نه، در جایی بایستید که کودک صورت شما را ببیند.

 برای بعد از آن یک جایزه برنامه ریزی کنید. به فرزندتان یک خوراکی پیشنهاد دهید یا برنامه ای برای انجام یک کار سرگرم کننده با هم بعد از آزمون بسازید. فکر کردن در مورد پاداش ممکن است به منحرف کردن حواس فرزندتان کمک کند و در طول این روش همکاری را تشویق کند.

 آماده سازی ها و نکات خاص به شما بستگی دارد سن و شخصیت کودک و همچنین نوع آزمایشی که انجام می شود.

 در طول آزمایش آزمایشگاهی برای فرزندم چه اتفاقی می افتد؟

 آزمایشات آزمایشگاهی رایج برای کودکان شامل آزمایش خون، آزمایش ادرار، آزمایش سواب و کشت گلو است.

 آزمایش خون برای آزمایش بسیاری از بیماری ها و شرایط مختلف استفاده می شود. در طول آزمایش خون، از ورید بازو، نوک انگشت یا پاشنه نمونه‌برداری می‌شود.

 اگر روی رگ انجام شود، یک متخصص با استفاده از یک سوزن کوچک نمونه برداری می کند. پس از وارد کردن سوزن، مقدار کمی خون در یک لوله آزمایش یا ویال جمع آوری می شود.

 آزمایش خون با نوک انگشت با خارش دادن به نوک انگشت کودک شما انجام می شود.

 تست چوب پاشنه برای غربالگری نوزادان مورد استفاده قرار می گیرد، آزمایشی که تقریباً برای هر نوزادی که متولد می شود بلافاصله پس از تولد انجام می شود. غربالگری نوزادان برای کمک به تشخیص انواع بیماری های جدی استفاده می شود. در طول تست چوب پاشنه، یک نمونه گیر پاشنه کودک شما را با الکل تمیز می کند و پاشنه پا را با یک سوزن کوچک فرو می کند.

 در طول یک  نمونه گیری ، فرزندتان را تشویق کنید که به شما نگاه کند، نه به کسی که خون می کشد. همچنین باید آسایش فیزیکی و حواس پرتی را فراهم کنید.

 آزمایش ادرار برای بررسی بیماری های مختلف و عفونت های دستگاه ادراری انجام می شود. در طول آزمایش ادرار، کودک شما باید نمونه ادرار را در یک ظرف مخصوص ارائه دهد. مگر اینکه کودک شما عفونت یا بثورات پوستی داشته باشد، آزمایش ادرار دردناک نیست. اما می تواند استرس زا باشد. نکات زیر ممکن است کمک کند.

 با نمونه گیر  فرزندتان صحبت کنید تا دریابید که آیا به یک روش "نمونه پاک" نیاز است یا خیر. برای یک نمونه ادرار تمیز، کودک شما باید:

 ناحیه تناسلی آنها را با یک پد پاک کننده تمیز کنید

 شروع به ادرار کردن در توالت کنید

 ظرف جمع آوری را زیر جریان ادرار حرکت دهید

 حداقل یک 10 تا 20 سی سی ادرار را در ظرف جمع آوری کنید، که باید دارای علامت هایی برای نشان دادن مقادیر باشد.

 ادرار کردن در توالت را تمام کنید

 اگر به یک نمونه تمیز نیاز است، در خانه تمرین کنید. از کودک خود بخواهید که مقداری ادرار در توالت خارج کند، جریان را متوقف کنید. و دوباره شروع کن

 کودکتان را تشویق کنید قبل از قرار ملاقات آب بنوشد، اما به دستشویی نرود. این ممکن است وقتی زمان جمع‌آوری نمونه می‌رسد، ادرار کردن را آسان‌تر کند.

 شیر آب را باز کنید. صدای آب جاری می تواند به کودک شما کمک کند تا ادرار کند.

 تست سواب به تشخیص انواع مختلف عفونت های تنفسی کمک می کند. در طول آزمایش سواب، یک نمونه گیر:

 یک سواب با نوک پنبه را به آرامی داخل سوراخ بینی کودک خود قرار دهید. برای برخی از آزمایش‌های سواب، ممکن است نیاز باشد که یک نمونه گیر  سواب را عمیق‌تر وارد کند، تا زمانی که به بالاترین قسمت بینی و گلو، یعنی به نازوفارنکس برسد.

 سواب را بچرخانید و بگذارید 10-15 ثانیه در جای خود بماند.

 سواب را بردارید و داخل سوراخ دیگر بینی قرار دهید.

 سوراخ دوم بینی را با همان روش سواب بزنید.

 آزمایش سواب ممکن است گلو را غلغلک دهد یا باعث سرفه کردن کودک شما شود. سواب نازوفارنکس ممکن است ناراحت کننده باشد و هنگامی که سواب گلو را لمس می کند، باعث ایجاد رفلکس گگ شود. از قبل به کودک خود اطلاع دهید که ممکن است دهان بند بیفتد، اما تمام خواهد شد به سرعت. همچنین ممکن است به کودک خود بگویید که سواب مشابه سواب‌های پنبه‌ای است که در خانه دارید.

 کشت گلو برای بررسی عفونت های باکتریایی گلو از جمله گلودرد استرپتوکوکی انجام می شود. در طی کشت گلو:

•  از کودک شما خواسته می شود که سر خود را به عقب خم کند و دهان خود را تا حد امکان باز کند.
•  نمونه گیر کودک شما از یک فشار دهنده زبان برای نگه داشتن زبان کودک شما رو به پایین استفاده می کند.
•  ارائه دهنده از یک سواب مخصوص برای نمونه برداری از پشت گلو و لوزه ها استفاده می کند.

 سواب گلو دردناک نیست، اما مانند برخی از آزمایش‌های سواب، می‌تواند باعث گرفتگی دهان شود. اجازه دهید فرزندتان بداند که چه چیزی را انتظار دارد و هر گونه ناراحتی نباید خیلی طول بکشد.

 

 آیا چیز دیگری در مورد آماده کردن فرزندم برای آزمایش آزمایشگاهی باید بدانم؟

 اگر سؤال یا نگرانی در مورد آزمایش دارید یا اگر فرزندتان نیازهای خاصی دارد، با پزشک فرزندتان صحبت کنید. شما می توانید با هم همکاری کنید تا در مورد بهترین راه برای آماده سازی و آرامش فرزندتان در طول فرآیند آزمایش صحبت کنید.

 مطالب مرتبط:

آزمایش ادرار در منزل | آزمایشگاه بیمارستان رسالت

 آزمایش خون در منزل | نمونه گیری خون در منزل

آزمایش سلامت جنین

نمونه گیری نوزاد,نمونه گیری کودک,آزمایش نوزاد,آزمایش کودک