آزمایش سل | آزمایش خون برای عفونت سل یا IGRA

آزمایش سل | آزمایش خون برای عفونت سل یا IGRA  : آزمایش خون برای عفونت سل یا IGRA، طبق بیانیه CDC (مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری)، ارزیابی آزادسازی اینترفرون گاما (IGRA)  - آزمایش خون برای عفونت سل

ارزیابی آزادسازی اینترفرون گاما (آزمایش خون برای عفونت سل یا IGRA) چه تستی می باشد؟

ارزیابی آزادسازی اینترفرون گاما (آزمایش خون برای عفونت سل یا IGRA) جزء آزمایش‌های خون می باشند که می‌تواند به تشخیص عفونت سل کمک کند. آزمایش خون برای عفونت سل یا IGRA به افتراق عفونت سل نهفته (LTBI) از بیماری سل کمک نمی کند. تست تشخیصی IGRA که توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) تایید شده اند، هم اکنون در آزمایشگاه بیمارستان رسالت (رویال تهران) موجود می باشد شامل:

• تستELISA QuantiFERON®-TB Gold Plus (QFT®-Plus)

عملکرد آزمایش خون برای عفونت سل یا IGRA چگونه است؟

IGRA (Interferon-Gamma Release Assays) ، واکنش ایمنی فرد را نسبت به مایکوباکتریوم توبرکولوز ارزیابی می کنند. گلبول های سفید خون بیشتر افرادی که به مایکوباکتریوم توبرکولوز آلوده می شوند، زمانی که با آنتی ژن ها (موادی که می توانند پاسخ ایمنی ایجاد کنند) دریافت شده از مایکوباکتریوم توبرکولوز مخلوط شوند، اینترفرون گاما (IFN-g) ترشح می کنند.

برای انجام آزمایش خون برای عفونت سل یا IGRA ، نمونه‌های خون تازه با آنتی‌ژن‌ها و کنترل‌ها ترکیب می‌شوند. آنتی ژن ها، روش های آزمایش و معیارهای ارزیابی و تفسیر آزمایش خون برای عفونت سل یا IGRA متفاوت است (جدول 1 را ببینید).

 

جدول 1: تفاوت در IGRA های موجود در حال حاضر

	QFT-GIT	T-Spot
فرآیند اولیه	خون تام را نهایت تا 16 ساعت بررسی کنید.	سلول‌های تک هسته‌ای خون محیطی (PBMCs) را نهایت تا 8 ساعت یا در صورت استفاده از T-Cell Xtend، نهایت تا 30 ساعت بررسی کنید.
آنتی ژن مایکوباکتریوم توبرکولوز	ترکیبی از پپتیدهای سنتتیک(مصنوعی) که نشان دهنده ESAT-6، CFP-10 و TB7.7 است.	ترکیبات جدا از پپتیدهای مصنوعی که نماینده ESAT-6 و CFP-10 هستند.
اندازه گیری	غلظت IFN-g	مقدار سلول های ترشح کننده IFN-g (نقاط)
نتایج احتمالی	مثبت، منفی، نامشخص	مثبت، منفی، مرزی، نامعتبر

 

فواید آزمایش خون برای عفونت سل یا IGRA چیست؟

• برای انجام آزمایش خون برای عفونت سل یا IGRA فقط نیاز به یک بار ویزیت بیمار دارد.
• نتایج می تواند نهایت تا 24 ساعت آماده شود؛ اما فرایند جوابدهی هر آزمایشگاه باهم متفاوت است.
• نتایج ارزیابی شده توسط آزمایش های متعاقب را افزایش نمی دهد.
• واکسیناسیون سابق BCG (باسیل Calmette-Guérin)، نتیجه آزمایش خون برای عفونت سل یا IGRA را مثبت کاذب نمی کند.

معایب و انحصارات آزمایش خون برای عفونت سل یا IGRA چیست؟

• نمونه های خون تازه باید در مدت 8-30 ساعت پس از جمع آوری، بررسی شوند در شرایطی که گلبول های سفید خون هنوز زنده هستند.
• اختلال در گردآوری یا جابجایی نمونه های خون یا در اعمال و تفسیر نتایج آزمایش خون برای عفونت سل می تواند دقت IGRA را کاهش دهد.
• اطلاعات های کمی در مورد استفاده از IGRAs برای پیش گویی اینکه چه افرادی در آینده به بیماری سل پیشرفت می کند، وجود دارد.
• اطلاعات های محدودی در مورد استفاده از آزمایش خون برای عفونت سل یا IGRA برای موارد ذکر شده وجود دارد:
• کودکان با سن کمتر از 5 سال
• افرادی که بتازگی آلوده به عفونت سل (مایکوباکتریوم توبرکولوز) شده اند
• افراد دارای نقص ایمنی
• تست های پیاپی
• آزمایشات ممکن است گران باشد

مراحل انجام آزمایش خون برای عفونت سل یا IGRA چیست؟

• برای انجام آزمایش خون برای عفونت سل یا IGRA حتما هماهنگی های لازم را با آزمایشگاه معتبر انجام بدهید تا پس از دریافت نمونه، آن را بگونه ای به آزمایشگاه رسانده که سلول های خونی هنوز زنده باشند. در آزمایشگاه بیمارستان رسالت چه به صورت حضوری و یا غیر حضوری (نمونه گیری در منزل)، تمامی مراحل نمونه گیری و ... تحت نظارت قرار میگیرد بنابراین نگرانی در ارتباط با این تست اختصاصی نخواهید داشت.
• طبق قوانین آزمایش خون برای عفونت سل یا IGRA از بیمار نمونه خون گرفته می شود.
• برای دریافت نتایج آزمایش، به برگه پذیرش خود رجوع کنید.
• بر اساس نتایج آزمایش، توصیه پیگیری و درمان را در صورت نیاز جویا شوید.

نتایج آزمایش خون برای عفونت سل یا IGRA را چگونه تفسیر می کنید؟

تفاسیر آزمایش خون برای عفونت سل یا IGRA بر اساس مقدار IFN-g ترشح شده یا تعداد سلول هایی است که IFN-g رها می کنند. هر دو تفسیر استاندارد کیفی آزمایش (مثبت، منفی یا نامشخص) و ارزیابی ‌های سنجش کمی (غلظت Nil، TB و میتوژن یا شمارش نقطه‌ای) باید بررسی و گزارش شوند.

همانند تست پوستی توبرکولین (TSTs)، آزمایش خون برای عفونت سل یا IGRA باید به عنوان روشی کمکی برای تشخیص عفونت سل (مایکوباکتریوم توبرکولوز) استفاده شود. یک نتیجه آزمایش مثبت نشان دهنده این است که عفونت سل (مایکوباکتریوم توبرکولوز) محتمل است. یک نتیجه منفی نشان دهنده این است که عفونت بعید است. یک نتیجه نامشخص احتمال نامشخص عفونت سل (مایکوباکتریوم توبرکولوز) را نشان می دهد. نتیجه آزمایش مرزی (فقط T-Spot) نیز احتمال نامشخص عفونت سل (مایکوباکتریوم توبرکولوز) را نشان می دهد.

قبل از تشخیص و بررسی عفونت سل نهفته (LTBI) لازم است که حضور بیماری سل با بررسی های پزشکی کنار گذاشته شود. این بررسی ها باید شامل علامت ها و نشانه های گویای حضور بیماری سل، رادیوگرافی قفسه سینه و در صورت نیاز، بررسی خلط یا سایر نمونه های بالینی برای حضور مایکوباکتریوم توبرکولوز باشد. تصمیمات پزشک در مورد تشخیص عفونت مایکوباکتریوم توبرکولوز نیز باید شامل اطلاعات اپیدمیولوژیک و سابقه ثبت شده فرد باشد.

توصیه هایی در مورد زمان استفاده از آزمایش خون برای عفونت سل یا IGRA

• در تمامی مواردی که CDC انجام آزمایش TST را توصیه می کند، می توانید آزمایش خون برای عفونت سل یا IGRA را به جای TST (نه علاوه بر آن) ، به عنوان کمکی در تشخیص عفونت سل (مایکوباکتریوم توبرکولوز) ، با لحاظ اولویت ها و شرایط خاصی که در زیر ذکر شده است، استفاده کنید. این شرایط شامل ارزیابی های تماسی، آزمایش در دوران بارداری، و غربالگری کارکنان مراقبت های بهداشتی و افرادی است که تحت بررسی های پی در پی برای عفونت سل (مایکوباکتریوم توبرکولوز) هستند. علاوه بر اولویت بودن آزمایش خون برای عفونت سل یا IGRA ، استفاده از آزمایش جایگزین مورد تایید FDA یک عمل قابل قبول پزشکی و سلامت عمومی است. به دلیل اطلاعات محدود در مورد استفاده از آزمایش خون برای عفونت سل یا IGRA ، در تفسیر آن باید احتیاط کرد.
• جمعیت هایی که در آنها IGRA برای آزمایش تشخیص بیماری سل ترجیح داده می شود:
• افرادی که BCG (چه به عنوان واکسن یا برای درمان سرطان) دریافت کرده اند.
• افراد از گروه هایی که از نظر سابقه نرخ بازدهی ضعیفی برای خواندن TST دارند.
• TST برای آزمایش کودکان کمتر از 5 سال بر IGRA برای آزمایش تشخیص بیماری سل ترجیح داده می شود.
• آزمایش روتین بیماری سل با هر دو تست TST و IGRA توصیه نمی شود. با این حال، نتایج هر دو آزمون ممکن است در شرایط زیر مفید باشد:
• زمانی که تست اولیه منفی است و:
• خطر ابتلا به بیماری سل، خطر پیشرفت بیماری سل (به عنوان مثال، افراد آلوده به HIV یا کودکان زیر 5 سال که در معرض یک فرد مبتلا به بیماری سل عفونی قرار دارند).
• سوء ظن بالینی برای بیماری سل وجود دارد (مانند علائم و یا شواهد رادیوگرافی حاکی از بیماری سل) و تایید عفونت سل مورد نظر است.
• گرفتن نتیجه مثبت از آزمایش دوم به عنوان شواهد عفونت سل، حساسیت تشخیص را افزایش می دهد.
• وقتی تست اولیه مثبت شد:
• شواهد بیشتری از بیماری سل برای تشویق، پذیرش و تبعیت مورد نیاز است (به عنوان مثال، کارکنان مراقبت های بهداشتی متولد خارج که معتقدند TST مثبت آنها به دلیل BCG است). IGRA مثبت ممکن است باعث پذیرش بیشتر درمان برای LTBI در مقایسه با TST مثبت به تنهایی شود.
• خطر ابتلا به عفونت و پیشرفت از عفونت به بیماری سل در فرد کم است. نیاز به نتیجه مثبت از آزمایش دوم به عنوان شواهد عفونت، احتمال اینکه آزمایش سل منعکس کننده عفونت باشد را افزایش می دهد. یک جایگزین این است که فرض کنیم، بدون آزمایش اضافی، نتیجه اولیه مثبت کاذب است یا اینکه خطر بیماری سل بدون توجه به نتایج آزمایش سل، ارزیابی یا درمان اضافی را تضمین نمی کند.
• علاوه بر این، تکرار IGRA یا انجام TST ممکن است زمانی مفید باشد که نتیجه اولیه IGRA نامشخص، مرزی یا نامعتبر باشد و دلیلی برای آزمایش بیماری سل وجود داشته باشد.

نتایج منفی متعدد از هر ترکیبی از این آزمایش ها نمی تواند عفونت مایکوباکتریوم توبرکولوز را رد کند. اقدامات لازم برای به حداقل رساندن آزمایش های غیرضروری از افراد در معرض خطر کم انجام شود.

انتخاب مناسب‌ترین آزمایش یا ترکیبی از آزمایش‌ها برای تشخیص عفونت سل (مایکوباکتریوم توبرکولوز) باید بر اساس دلایل و زمینه آزمایش سل، در دسترس بودن آزمایش بیماری سل و هزینه کلی آزمایشعفونت سل باشد.

آیا می توان IGRA را به افرادی که واکسن دریافت می کنند تجویز کرد؟

همانند TST، واکسن‌های ویروس زنده ممکن است بر نتایج آزمایش IGRA تأثیر بگذارند. با این حال، اثر واکسیناسیون ویروس زنده بر روی IGRA ها مورد مطالعه قرار نگرفته است. تا زمانی که اطلاعات اضافی در دسترس نباشد، آزمایش IGRA در زمینه تجویز واکسن ویروس زنده باید به شرح زیر انجام شود:

• یا در همان روز واکسیناسیون با واکسن ویروس زنده یا 4-6 هفته پس از تزریق واکسن ویروس زنده
• حداقل یک ماه پس از واکسیناسیون آبله

سنجش رهاسازی اینترفرون گاما (IGRAs) - آزمایش خون برای عفونت سل

سل (TB) یک عفونت باکتریایی مزمن است که توسط باکتری های نوع مایکوباکتریوم توبرکلوزیس ایجاد می شود. این عفونت یکی از کشنده ترین بیماری ها در جهان است و عفونت سل سالانه بیش از 9.4 میلیون نفر افزایش می یابد که نود و پنج درصد از این موارد در کشورهای در حال توسعه رخ می دهد. ماکروفاژهای آلوئولی که یکی از سلول های دفاعی بدن می باشد، نقش مهمی در تشکیل گرانولوم سلی دارند. ماکروفاژها سیتوکین هایی از جمله اینترلوکین-1 (IL-1)، IL-6، IL-10، فاکتور نکروز تومور آلفا (TNF-α) و فاکتور رشد تبدیل کننده بتا (TGF-β) تولید می کنند. این سیتوکین ها پتانسیل اعمال اثرات تنظیم کننده ایمنی قوی و واسطه بسیاری از تظاهرات بالینی سل را دارند.

لنفوسیت های T نیز سیتوکین های کموتاکتیک ، عوامل فعال کننده ماکروفاژ مانند IFNγ، TNF-α، و IL -2 را تولید می کنند؛ سلول های کمک کنندهTh1) T و (Th2 همچنین می تواند ماکروفاژها را برای مهار یا تخریب باسیل بلعیده شده سل فعال کند.

تشخیص سل ریوی بستگی به تظاهرات بالینی، رنگ آمیزی برای باسیل اسید فست (AFB)، کشت برای مایکوباکتریوم، رادیوگرافی قفسه سینه و نوع پاسخ به درمان دارد. روش های دیگر نیز در تشخیص سل ریوی کمک می کند که عبارتند از: روش تکثیر اسید نوکلئیک (NAA)، کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا(HPLC)، واکنش زنجیره ای پلیمراز(PCR) و دیگران.

تشخیص سل ریوی باید در روش های ترکیبی مطالعه بالینی انجام شود، پارامترهای اپیدمیولوژیک و مطالعات تصویربرداری به دلیل نتایج منفی کاذب بالا از جمله روش های میکروبیولوژیک تشخیص سل (10 تا 15 درصد) و مایکوباکتریوم غیر سلی که ممکن است در اسمیر حضور داشته باشد. درمان ضد سل دو هدف اصلی دارد: اول، کشتن سریع باسیل های زنده خارج سلولی در حفره های ریه؛ ثانیاً، حذف کامل آن باسیل‌هایی که در ضایعات بسته اسیدی و غیراکسیک با فعالیت کمتری تکثیر می‌کنند، و برای جلوگیری از عودهای بعدی سل، باسیل‌های نیمه خفته را که در داخل سلول سایر بافت‌های میزبان زندگی می‌کنند، از بین ببرید. بدین ترتیب درمان ترکیبی ترجیح داده می شود.

روش های درمانی شامل داروهای تایید و تجویز شده توسط غذا و دارو (FDA) می شود؛  به عنوان مثال: ایزونیازید (INH)، پیرازینامید (PZA)، ریفامپین (RIF) و ریفاپنتین (RPT). علاوه بر ایمونوتراپی و استنشاقی آئروسل IFN-γ.

سنجش آزادسازی اینترفرون گاما (IGRA) یک نوع آزمایش خون آزمایشگاهی برای پاسخ ایمنی سلولی است. آنها آزادسازی اینترفرون گاما (IFN-γ) توسط سلول T را به دنبال تحریک توسط آنتی ژن های منحصر به فرد مایکوباکتریوم توبرکولوز اندازه گیری می کنند. اولین آزمایش تجاری موجود، سنجش QuantiFERON TB بود. که تولید IFN γ توسط ELISA را پس از تحریک آزمایشگاهی گلبول های سفید با PPD اندازه گیری می کند. نسل جدیدی از تست ها توسعه یافته شامل تست های QuantiFERON-TB Gold (QFN-Gold) و آزمایش ELISPOT TB (T SPOT-TB) هستند که اهداف بسیار اختصاصی مایکوباکتریوم توبرکولوز را شامل می شوند. IGRA اکنون در راهنمای ملی برای تشخیص گنجانده شده است و تحقیقات در مورد نسخه های نسل بعدی آزمایش خون برای عفونت سل و یا روش های دیگر نیز ادامه دارد.

شواهد نشان می دهد که هر دو تست توبرکولین (TST) و IGRA (آزمایش خون برای عفونت سل) تست های قابل قبول اما ناقصی در تشخیص عفونت نهفته سل (LTBI) هستند. با این حال، آزمایش خون برای عفونت سل زمانی که برای شناسایی افرادی که در معرض خطر ابتلا به سل هستند و در نتیجه از درمان عفونت سل نهفته سود می برند استفاده می شود، می تواند در آزمایش عفونت سل نهفته کمک کند. علاوه بر این، TSPOT.TB دارای حساسیت بالایی است که ممکن است برای ارزیابی افراد مبتلا به شرایط سرکوبگر سیستم ایمنی مفید باشد. آزمایش IGRA نسبت به تست پوستی توبرکولین (TST) در شرایط خاصی ترجیح داده می شود که شامل افرادی است که BCG (به عنوان واکسن یا برای درمان سرطان) دریافت کرده اند و افرادی که از نظر سابقه نرخ بازگشت ضعیفی برای خواندن TST دارند؛ در حالی که برای آزمایش کودکان کمتر از 5 سال بر اساس دستورالعمل های 2010 مرکز کنترل بیماری(CDC) ، TST بر IGRA ترجیح داده می شود. بیانیه سیاست سازمان جهانی بهداشت (WHO) در مورد IGRA برای استفاده در کشورهای کم درآمد و متوسط هنوز مشخص نشده است، با این حال شواهد موجود نشان می دهد که تست پوستی توبرکولین (TST) و IGRA در کشورهای کم درآمد و متوسط دارای دقت و عملکرد مشابهی هستند.

 

مطالب مرتبط :

آزمایش سل | آزمایشگاه شبانه روزی بیمارستان رسالت

آزمایش سل فری | مقاومت دارویی در بیماران مبتلا به سل و آزمایشگاه