تالاسمی گروه ناهمگنی از اختلالات خونی است که بر ژن‌های هموگلوبین تأثیر می‌گذارد و منجر به اریتروپوئز بی‌اثر می‌شود. کاهش تولید هموگلوبین منجر به کم خونی در سنین پایین می شود و برای حفظ سطح هموگلوبین نیاز به تزریق مکرر خون است.

معرفی

تالاسمی ها گروه ناهمگنی از اختلالات ژنتیکی هستند که از کاهش سنتز زنجیره های هموگلوبین (Hb)آلفا یا بتا ناشی می شوند. هموگلوبین به عنوان جزء حامل اکسیژن در گلبول های قرمز عمل می کند. از دو پروتئین آلفا و بتا تشکیل شده است. اگر بدن به اندازه کافی یکی از این دو پروتئین را تولید نکند، گلبول های قرمز به درستی تشکیل نمی شوند و نمی توانند اکسیژن کافی را حمل کنند. این باعث کم خونی می شود که از اوایل کودکی شروع می شود و در طول زندگی ادامه می یابد. تالاسمی یک بیماری ارثی است، به این معنی که حداقل یکی از والدین باید ناقل این بیماری باشد. این بیماری در اثر یک جهش ژنتیکی یا حذف برخی از قطعات کلیدی ژن ایجاد می شود.

 

 تالاسمی آلفا به دلیل حذف ژن آلفا گلوبین ایجاد می شود که منجر به کاهش یا عدم تولید زنجیره آلفا گلوبین می شود. ژن آلفا گلوبین دارای 4 آلل است و شدت بیماری بسته به تعداد حذف آلل ها از خفیف تا شدید متغیر است. حذف چهار آلل شدیدترین شکلی است که در آن آلفا گلوبین تولید نمی شود و زنجیره های گامای اضافی (در دوران جنینی وجود دارد) تترامرها را تشکیل می دهند. با زندگی ناسازگار است و منجر به هیدروپس جنینی می شود. حذف یک آلل خفیف ترین شکل است و عمدتاً از نظر بالینی خاموش است.

 

 بتا تالاسمی ناشی از جهش های نقطه ای در ژن بتا گلوبین است. بر اساس زیگوسیته جهش ژن بتا به سه دسته تقسیم می شود. یک جهش هتروزیگوت (تالاسمی بتا پلاس) منجر به بتا تالاسمی مینور می شود که در آن زنجیره های بتا تولید ناکافی می شوند. خفیف است و معمولاً بدون علامت است. بتا تالاسمی ماژور در اثر یک جهش هموزیگوت (تالاسمی بتا صفر) ژن بتا گلوبین ایجاد می شود که منجر به غیاب کامل زنجیره های بتا می شود. از نظر بالینی به صورت زردی، تاخیر در رشد، هپاتواسپلنومگالی، ناهنجاری های غدد درون ریز و کم خونی شدید که نیاز به تزریق خون مادام العمر دارد، ظاهر می شود. وضعیت بین این دو نوع بتا تالاسمی اینترمدیا با علائم بالینی خفیف تا متوسط ​​نامیده می شود.

 

 یک ژن جهش یافته: علائم و نشانه های خفیف. این بیماری تالاسمی مینور نامیده می شود.

 دو ژن جهش یافته: علائم و نشانه ها متوسط ​​تا شدید خواهند بود. این بیماری تالاسمی ماژور یا کم خونی کولی نامیده می شود. نوزادانی که با دو ژن جهش‌یافته بتا هموگلوبین متولد می‌شوند معمولاً در بدو تولد سالم هستند، اما بیماری پس از ۶ ماه از زندگی، زمانی که هموگلوبین جنینی (Hb-گاما) ناپدید می‌شود و Hb بزرگسال جایگزین می‌شود، ظاهر می‌شود.

 زنجیره های آلفا گلوبین جفت نشده اضافی در بتا تالاسمی تجمع یافته و رسوب می کند که به غشای گلبول های قرمز آسیب می رساند و منجر به همولیز داخل عروقی می شود. این مرگ زودرس سلول های پیش ساز اریتروئید منجر به اریتروپوئز بی اثر می شود و بعداً منجر به گسترش خارج مغزی خون سازی می شود.

 

 توارث همزمان تالاسمی آلفا: بیماران بتا تالاسمی با وراثت همزمان آلفا تالاسمی به دلیل عدم تعادل زنجیره آلفا-بتا کمتر، سیر بالینی خفیف‌تری دارند.

 

 همزیستی صفت سلول داسی شکل: وجود صفت سلول داسی شکل با بتا تالاسمی یک هموگلوبینوپاتی عمده است و منجر به تظاهرات بیماری سلول داسی می شود. بر خلاف صفت سلول داسی شکل که در آن Hb اصلی HbA است، در حالت همزیستی Hb اصلی HbS است که بیش از 60 درصد هموگلوبین را تشکیل می‌دهد که به ماهیت بیماری بستگی دارد (بتا صفر یا بتا پلاس).

 

 هموگلوبین (HbE) یک نوع رایج هموگلوبین است که در جمعیت جنوب شرقی آسیا یافت می شود. این ارتباط با فنوتیپ بتا تالاسمی دارد، زیرا افراد مبتلا به تالاسمی در این منطقه معمولاً HbE دارند.

 

 دو اصطلاح جدید که بیشتر در محیط‌های بالینی مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از: تالاسمی‌های نیاز به انتقال خون و تالاسمی‌هایی که نیاز به انتقال خون ندارند و همه طبقه‌بندی اولیه بسته به نیاز به تزریق مکرر خون یا عدم نیاز به این دو نوع است.

 

 اتیولوژی

 تالاسمی اتوزومال مغلوب است، به این معنی که برای انتقال بیماری به نسل بعدی، هر دو والدین باید مبتلا یا ناقلین باشند. این بیماری در اثر جهش یا حذف ژن های Hb ایجاد می شود که منجر به تولید کم یا عدم وجود زنجیره های آلفا یا بتا می شود. بیش از 200 جهش وجود دارد که به عنوان مقصر ایجاد تالاسمی شناخته شده است. تالاسمی آلفا در اثر حذف ژن‌های آلفا گلوبین ایجاد می‌شود و تالاسمی‌های بتا در اثر جهش نقطه‌ای در محل اتصال و نواحی پروموتر ژن بتاگلوبین در کروموزوم 11 ایجاد می‌شوند.

 

 همه گیرشناسی

 تالاسمی آلفا در جمعیت های آسیایی و آفریقایی شایع است در حالی که بتا تالاسمی در جمعیت مدیترانه ای شایع تر است، اگرچه در آسیای جنوب شرقی و آفریقا نیز نسبتا شایع است. شیوع در این مناطق ممکن است تا 10 درصد باشد. تعداد واقعی بیماران مبتلا به تالاسمی در ایالات متحده ناشناخته است، زیرا هیچ روش غربالگری موثری وجود ندارد.

 

تظاهرات تالاسمی

 تظاهرات تالاسمی بسته به نوع و شدت آن بسیار متفاوت است. شرح حال کامل و معاینه فیزیکی می تواند سرنخ های متعددی را ارائه دهد که گاهی برای خود بیمار واضح نیست. می توان به یافته های زیر اشاره کرد:

 

 پوست

 پوست ممکن است رنگ پریدگی را به دلیل کم خونی و زردی به دلیل هیپربیلی روبینمی ناشی از همولیز داخل عروقی نشان دهد بیماران معمولاً خستگی ناشی از کم خونی را به عنوان اولین علامت نشان می دهند. معاینه اندام ها می تواند زخم را نشان دهد. رسوب مزمن آهن به دلیل تزریق های متعدد می تواند منجر به برنز شدن پوست شود.

 عضلانی اسکلتی

 گسترش خارج مغزی خون سازی منجر به تغییر شکل استخوان های صورت و سایر استخوان ها و ظاهری به نام صورت سنجاب می شود.

 

 

 

 قلبی

 رسوب آهن در میوسیت های قلبی در اثر تزریق مزمن می تواند ریتم قلب را مختل کند و نتیجه آن آریتمی های مختلف است. به دلیل کم خونی مزمن، نارسایی قلبی آشکار نیز می تواند ایجاد شود.

 شکمی

 هیپربیلی روبینمی مزمن می تواند منجر به رسوب سنگ های صفراوی بیلی روبین شود و به صورت درد کولیکی معمولی سنگ کلیه ظاهر شود. هپاتواسپلنومگالی می تواند ناشی از رسوب مزمن آهن و همچنین خون سازی خارج مدولاری در این اندام ها باشد. انفارکتوس طحال یا اتوفاژی ناشی از همولیز مزمن به دلیل تنظیم ضعیف خون سازی است .

 کبدی

 درگیری کبدی یک یافته شایع در تالاسمی است، به ویژه به دلیل نیاز مزمن به تزریق خون. نارسایی مزمن کبدی یا سیروز می‌تواند ناشی از رسوب مزمن آهن یا هپاتیت ویروسی مرتبط با انتقال خون باشد.

 نرخ رشد آهسته

 کم خونی می تواند سرعت رشد کودک را مهار کند و تالاسمی می تواند باعث تاخیر در بلوغ شود. توجه ویژه باید بر روی رشد و تکامل کودک با توجه به سن متمرکز شود.

 غدد درون ریز

 اضافه بار آهن می تواند منجر به رسوب آن در سیستم های مختلف اندام های بدن و در نتیجه کاهش عملکرد سیستم های مربوطه شود. رسوب آهن در پانکراس می تواند منجر به دیابت شود. در غدد تیروئید یا پاراتیروئید می تواند به ترتیب منجر به کم کاری تیروئید و کم کاری پاراتیروئید شود. رسوب در مفاصل منجر به آرتروپاتی مزمن می شود. در مغز، آهن ترجیح می دهد در ماده سیاه تجمع یابد و به صورت بیماری پارکینسون زودرس و سایر مشکلات فیزیاتری ظاهر می شود.

 ارزیابی آزمایشگاهی

 چندین آزمایش آزمایشگاهی برای غربالگری و تشخیص تالاسمی ایجاد شده است:

 شمارش کامل خون (CBC) CBC اغلب اولین بررسی در مورد مشکوک به تالاسمی است. CBC که هموگلوبین پایین و MCV پایین را نشان می دهد، اولین نشانه تالاسمی است، پس از رد کمبود آهن به عنوان علت کم خونی. محاسبه شاخص منتزر (میانگین حجم جسمی تقسیم بر تعداد گلبول های قرمز) مفید است. منتزر کمتر از 13 نشان می دهد که بیمار مبتلا به تالاسمی است و شاخص بیش از 13 نشان می دهد که بیمار به دلیل کمبود آهن کم خونی دارد.

 

 اسمیر خون محیطی: اسمیر خون (که اسمیر محیطی و دیفرانسیل دستی نیز نامیده می شود) در مرحله بعدی قرار دارد تا خواص اضافی گلبول قرمز را ارزیابی کند. تالاسمی می تواند با یافته های زیر در اسمیر خون محیطی ظاهر شود:

 

 سلول های میکروسیتیک (MCV کم)

 سلول های هیپوکرومیک

 تنوع در اندازه و شکل (آنیزوسیتوز و پویکیلوسیتوز)

 افزایش درصد رتیکولوسیت ها

 اجسام هاینز

 مطالعات آهن (آهن سرم، فریتین، ظرفیت اتصال آهن غیراشباع (UIBC)، ظرفیت اتصال آهن کل (TIBC) و درصد اشباع ترانسفرین) نیز برای رد کم خونی فقر آهن به عنوان علت زمینه ای انجام می شود.

 

 سطوح پورفیرین گلبول قرمز ممکن است برای تشخیص نامشخص بتا تالاسمی مینور از کمبود آهن یا مسمومیت با سرب بررسی شود. افراد مبتلا به بتا تالاسمی دارای سطوح پورفیرین طبیعی خواهند بود، اما افرادی که شرایط دومی دارند سطوح پورفیرین بالایی خواهند داشت.

 

 الکتروفورز هموگلوبین: ارزیابی هموگلوبینوپاتی (Hb) نوع و مقادیر نسبی هموگلوبین موجود در گلبول های قرمز را ارزیابی می کند. هموگلوبین A (HbA)، که از هر دو زنجیره آلفا و بتا گلوبین تشکیل شده است، نوعی هموگلوبین است که به طور معمول 95٪ تا 98٪ هموگلوبین را برای بزرگسالان تشکیل می دهد. هموگلوبین A2 (HbA2) معمولاً 2٪ تا 3٪ هموگلوبین است، در حالی که هموگلوبین F معمولاً کمتر از 2٪ هموگلوبین را در بزرگسالان تشکیل می دهد.

 

 تالاسمی بتا تعادل تشکیل زنجیره هموگلوبین بتا و آلفا را مختل می کند. بیماران مبتلا به بتا تالاسمی ماژور معمولاً دارای درصد بیشتری از HbF و HbA2 و عدم وجود یا HbA بسیار پایین هستند. افراد مبتلا به بتا تالاسمی مینور معمولاً افزایش خفیف HbA2 و کاهش خفیف HbA دارند. HbH شکل کمتری از هموگلوبین است که ممکن است در برخی موارد تالاسمی آلفا دیده شود. HbS هموگلوبین رایج در افراد مبتلا به بیماری سلول داسی شکل است.

 

 ارزیابی هموگلوبینوپاتی (Hb) برای غربالگری قبل از تولد هنگامی که والدین در معرض خطر بالای ناهنجاری های هموگلوبین و غربالگری هموگلوبین نوزادان اجباری هستند، استفاده می شود.

 

 تجزیه و تحلیل DNA: این آزمایش‌ها به تایید جهش در ژن‌های تولیدکننده گلوبین آلفا و بتا کمک می‌کنند. آزمایش DNA یک روش معمول نیست، اما می‌تواند برای کمک به تشخیص تالاسمی و تعیین وضعیت ناقل در صورت نیاز استفاده شود.

 

 از آنجایی که داشتن اقوام ناقل جهش برای تالاسمی خطر ابتلای فرد به ژن جهش یافته مشابه را افزایش می دهد. مطالعات خانوادگی ممکن است برای ارزیابی وضعیت ناقل و انواع جهش های موجود در سایر اعضای خانواده ضروری باشد.

 

 آزمایش ژنتیکی مایع آمنیوتیک در موارد نادری که جنین خطر ابتلا به تالاسمی را افزایش می دهد مفید است. این امر به ویژه در صورتی مهم است که هر دو والدین احتمالاً دارای جهش باشند، زیرا خطر این را افزایش می دهد که فرزندشان ترکیبی از ژن های غیرطبیعی را به ارث برده و باعث شکل شدیدتر تالاسمی شود. تشخیص قبل از تولد با نمونه برداری از پرزهای کوریونی در هفته های 8 تا 10 یا با آمنیوسنتز در هفته های 14 تا 20 بارداری می تواند در خانواده های پرخطر انجام شود.

 

 ارزیابی چند سیستمی: ارزیابی کلیه سیستم های مرتبط به دلیل دخالت مکرر آنها در پیشرفت بیماری باید به طور منظم انجام شود. تصویربرداری مجاری صفراوی و کیسه صفرا، سونوگرافی شکم، ام آر آی قلب، اندازه گیری هورمون سرم نمونه هایی هستند که بسته به شک بالینی و شرح مورد می توانند انجام یا تکرار شوند.

 

درمان

 درمان تالاسمی به نوع و شدت بیماری بستگی دارد.

1- تالاسمی خفیف (Hb: 6 تا 10 گرم در دسی لیتر):

 علائم و نشانه‌ها معمولاً با تالاسمی مینور خفیف هستند و در صورت وجود، درمان کمی لازم است. گاهی اوقات، بیماران ممکن است نیاز به تزریق خون داشته باشند، به ویژه پس از جراحی، پس از زایمان یا برای کمک به مدیریت عوارض تالاسمی.

2- تالاسمی متوسط ​​تا شدید (Hb کمتر از 5 تا 6 گرم در دسی لیتر):

 انتقال خون مکرر: اشکال شدیدتر تالاسمی اغلب نیاز به تزریق خون منظم، احتمالاً هر چند هفته یکبار دارد. هدف حفظ هموگلوبین در حدود 9 تا 10 میلی‌گرم در دسی‌لیتر برای ایجاد حس خوب و همچنین کنترل اریتروپوئز و سرکوب خون‌سازی خارج مدولاری است. برای محدود کردن عوارض مربوط به انتقال خون، گلبول‌های قرمز (RBC) شسته شده و بسته‌بندی شده با تقریباً 8 تا 15 میلی‌لیتر سلول به ازای هر کیلوگرم وزن بدن طی 1 تا 2 ساعت توصیه می‌شود.

 کیلات درمانی: به دلیل تزریق مزمن، آهن شروع به رسوب می کند در اندام های مختلف بدن کیلاتورهای آهن (دفراسیروکس، دفروکسامین، دفریپرون) به طور همزمان برای حذف آهن اضافی از بدن تجویز می شود.

 پیوند سلول های بنیادی: پیوند سلول های بنیادی، (پیوند مغز استخوان)، یک گزینه بالقوه در موارد منتخب، مانند کودکان متولد شده با تالاسمی شدید است. می تواند نیاز به انتقال خون مادام العمر را برطرف کند. با این حال، این روش عوارض خاص خود را دارد و پزشک باید این موارد را با فواید آن بسنجد. خطرات شامل بیماری پیوند در مقابل میزبان، درمان سرکوب کننده سیستم ایمنی مزمن، شکست پیوند، و مرگ و میر ناشی از پیوند است.

 ژن درمانی: این آخرین پیشرفت در مدیریت تالاسمی شدید است. این شامل برداشت سلول‌های بنیادی خونساز اتولوگ (HSCs) از بیمار و اصلاح ژنتیکی آنها با ناقل‌هایی است که ژن‌های طبیعی را بیان می‌کنند. پس از اینکه بیماران شرایط لازم را برای از بین بردن HSCهای موجود انجام دادند، مجدداً به آنها تزریق می شود. از نظر ژنتیکی HSC های اصلاح شده زنجیره های هموگلوبین طبیعی تولید می کنند و اریتروپوئیزی طبیعی ایجاد می شود.

 تکنیک‌های ویرایش ژنوم: یکی دیگر از رویکردهای اخیر، ویرایش کتابخانه‌های ژنومی، مانند نوکلئازها ، تأثیرگذارهای فعال‌کننده رونویسی، و تکرارهای کوتاه پالیندروم بین‌فاصله تنظیم‌شده خوشه‌ای (CRISPR) با سیستم نوکلئاز Cas9 است. این تکنیک ها مکان های جهش خاصی را هدف قرار می دهند و آنها را با توالی طبیعی جایگزین می کنند. محدودیت این تکنیک تولید تعداد زیادی ژن اصلاح شده برای درمان بیماری است.

 اسپلنکتومی: بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور اغلب تحت عمل جراحی طحال برداشتن قرار می گیرند تا تعداد تزریقات مورد نیاز محدود شود. اسپلنکتومی توصیه معمول زمانی است که نیاز به تزریق سالانه به 200 تا 220 میلی لیتر گلبول قرمز بر کیلوگرم در سال با مقدار هماتوکریت 70 درصد یا بیشتر از آن افزایش یابد. اسپلنکتومی نه تنها تعداد تزریقات مورد نیاز را محدود می کند، بلکه گسترش خون سازی خارج مدولاری را نیز کنترل می کند. واکسیناسیون پس از طحال برداری لازم است جلوگیری از عفونت های باکتریایی از جمله پنوموکوک، مننگوکوک و هموفیلوس آنفولانزا. سپسیس پس از طحال برداری در کودکان امکان پذیر است، بنابراین این عمل 6 تا 7 سالگی به تعویق می افتد و سپس پنی سیلین برای پیشگیری تا رسیدن به سن مشخصی تجویز می شود.

 کوله سیستکتومی: بیماران به دلیل افزایش تجزیه هموگلوبین و رسوب بیلی روبین در کیسه صفرا ممکن است به سنگ کلیه مبتلا شوند. در صورت علامت دار شدن، بیماران باید همزمان با انجام اسپلنکتومی کوله سیستکتومی شوند.

 رژیم غذایی و ورزش:

 گزارش ها حاکی از آن است که نوشیدن چای به کاهش جذب آهن از دستگاه روده کمک می کند. بنابراین، در بیماران تالاسمی، چای ممکن است یک نوشیدنی سالم برای استفاده روتین باشد. ویتامین C به دفع آهن از روده کمک می کند، به خصوص زمانی که با دفروکسامین استفاده شود. اما استفاده از ویتامین C در مقادیر زیاد و بدون مصرف همزمان دفروکسامین، خطر بیشتری برای آریتمی کشنده دارد. بنابراین، توصیه می شود از مقادیر کم ویتامین C استفاده کنید همراه با شلاتورهای آهن (دفروکسامین).

 تشخیص های افتراقی

 کم خونی ناشی از فقر آهن: این مورد با مطالعات آهن و شاخص منتزر رد می شود.

 کم خونی بیماری مزمن و نارسایی کلیوی: نشانگرهای التهابی بالا (CRP، ESR) در این جهت است.

 کم خونی‌های سیدروبلاستیک: این موارد با مطالعات آهن و اسمیر خون محیطی رد می‌شوند.

 مسمومیت با سرب: با اندازه‌گیری سطح سرمی پروتوپورفیرین رد می‌شود.

 پیش بینی

 تالاسمی مینور معمولاً بدون علامت است و پیش آگهی خوبی دارد. معمولاً باعث افزایش عوارض یا مرگ و میر نمی شود.

 تالاسمی ماژور یک بیماری شدید است و پیش‌آگهی طولانی‌مدت آن به تبعیت از درمان به درمان‌های انتقال خون و کیلاسیون آهن بستگی دارد.

 

 عوارض

 تالاسمی ماژور می تواند عوارض زیر را ایجاد کند.

 یرقان و سنگ های صفراوی ناشی از هیپربیلی روبینمی

 نازک شدن قشر مغز و اعوجاج استخوان ها به دلیل خون سازی خارج مدولاری

 نارسایی قلبی با برون ده بالا به دلیل کم خونی شدید، کاردیومیوپاتی و آریتمی - درگیری قلبی علت اصلی مرگ و میر در بیماران تالاسمی است

 هپاتواسپلنومگالی ناشی از خونسازی خارج مدولاری و رسوب آهن اضافی در اثر تزریق مکرر خون

 آهن اضافی می تواند منجر به هموکروماتوز اولیه مانند ناهنجاری های غدد درون ریز، مشکلات مفصلی، تغییر رنگ پوست و غیره شود.

 عوارض عصبی مانند نوروپاتی محیطی

 سرعت رشد آهسته و تاخیر در بلوغ

 افزایش خطر عفونت پاروویروس B19

 بازدارندگی و آموزش بیمار

 به بیماران باید آموزش داده شود که بیماری خود را با پیروی از یک برنامه درمانی مناسب و اتخاذ عادات زندگی سالم بررسی کنند.

 از آهن اضافی خودداری کنید. بیماران باید از مصرف مولتی ویتامین یا سایر مکمل های حاوی آهن خودداری کنند، مگر اینکه پزشک توصیه دیگری داشته باشد.

 رژیم غذایی سالم داشته باشید. خوردن یک رژیم غذایی متعادل که حاوی مقدار زیادی غذاهای مغذی است می تواند به بیمار کمک کند احساس بهتری داشته باشد و انرژی را افزایش دهد. پزشکان گاهی اوقات مصرف مکمل اسید فولیک را برای کمک به شما توصیه می‌کنند .

 از عفونت جلوگیری کنید. بیماران باید حداکثر تلاش کنند تا از خود در برابر عفونت محافظت کنند، به ویژه پس از برداشتن طحال. واکسن سالانه آنفولانزا، مننژیت، پنوموکوک و هپاتیت B برای جلوگیری از عفونت توصیه می شود.

 همچنین بیماران باید در مورد ماهیت ارثی بیماری آموزش ببینند. اگر پدر و مادر هر دو مبتلا به تالاسمی مینور باشند، یک چهارم شانس داشتن فرزند مبتلا به تالاسمی ماژور وجود دارد. اگر یکی از والدین مبتلا به بتا تالاسمی مینور و والدین دیگر دارای نوعی نقص ژن بتا گلوبین، یعنی نقص سلول داسی شکل باشد، باید در مورد امکان انتقال بیماری به فرزندان خود نیز مشاوره شود. بیماران مبتلا به تالاسمی باید بدانند که بیماری آنها ناشی از کمبود آهن نیست و مکمل های آهن کم خونی را درمان نمی کند. در واقع، اگر آنها قبلاً تزریق خون دریافت کنند، منجر به تجمع آهن بیشتر می شود.

 ارتقاء عملکرد تیم سلامت

 تالاسمی عواقب منفی دارد برای بسیاری از اندام ها و بدون درمان، عوارض بالایی دارد. این اختلال به بهترین وجه توسط یک تیم بین حرفه ای که شامل تیم مراقبت از تالاسمی، متخصص قلب، کبد، غدد درون ریز و روانشناس است، مدیریت می شود. همچنین مراقبت از خانواده، حمایت پرستاری و حمایت اجتماعی جزء لاینفک مدیریت است. یک مشاور ارشد باید مسئولیت مراقبت از بیمار را برعهده داشته باشد و یک متخصص پرستار به همراه سایر متخصصان در رشته های مربوطه باید درگیر باشد تا تمام جوانب بیماری را پوشش دهد. آموزش به بیمار بسیار مهم است و مشارکت مددکاران اجتماعی، از جمله متخصص ژنتیک، ضروری است. در برخی از نقاط جهان، راهبردهای پیشگیرانه شامل غربالگری قبل از تولد، محدودیت در صدور مجوز ازدواج برای دو فرد مبتلا به یک بیماری است. غربالگری کودکان و زنان باردار که به پزشکان مراجعه می کنند یک استراتژی موثر برای محدود کردن عوارض بیماری است. مددکار اجتماعی باید اطمینان حاصل کند که مراقب/بیمار از حمایت و منابع مالی کافی برخوردار است که می توانند به درمان ادامه دهند. پرستاران باید به بیماران در مورد اهمیت انطباق با درمان برای اجتناب آموزش دهند

آزمایش آلرژی | انواع تست های آلرژی در آزمایشگاه بیمارستان رسالت : در آزمایش خون آلرژی میزان آنتی بادی IgE را در خون اندازه گیری می کند، آلرژی یک بیماری شایع و مزمن است که سیستم ایمنی بدن را درگیر می کند.

بطور معمول سیستم ایمنی بدن شما برای مقابله با ویروس ها ، باکتری ها و سایرعوامل عفونی کار می کند؛ وقتی آلرژی دارید سیستم ایمنی بدن شما یک ماده ی بی ضررمانند گرد و غبار یا گرده و... را به عنوان یک عامل تهدید شناسایی می کند و برای مقابله با این تهدید سیستم ایمنی بدن شما آنتی بادی هایی به نام ایمونوگلوبولین E (IgE) را ایجاد می کند.

 

اگر میزان کل IgE در بدن فرد بالاتر از حد طبیعی باشد به این معنی است که فرد نوعی از آلرژی را دارد که نیاز به بررسی می باشد.

آلرژن های رایجی که ممکن است باعث بالارفتن IgE  شوند بطور معمول عبارتند از :

• حیوانات و متعلقات آنها ( مو – شوره –مایعات و...)
• گرد و غبار
• برخی از غذاها ( شیر – تخم مرغ – غلات – مغزیجات و...)
• لاتکس
• کنه ها و حشرات
• و....

 

انواع تست های آلرژی :

تست های آلرژی به دو روش پوستی و آزمایش خون بیمار انجام می شود.

در انجام تست حساسیت های پوستی عموما فرد دچار علائمی همچون قرمزی ، کهیر ، خارش پوستی می باشد که این علائم می تواند در مواجهه با آلرژن خاص یا منشاء عصبی و... باشد؛ به دلیل اینکه در این روش منشاء حساسیت بطور دقیق قابل بررسی نمی باشد. بدیهی است که حساسیت و دقت کمتری نسبت به انجام تست خون دارد، در این روش پزشک مقداری از ماده ی حساسیت زا را روی پوست قرارداده و روی آن را با باند می پوشاند که این باند بایستی 2 تا 4 روز روی پوست بماند تا میزان واکنش بدن فرد نسبت به این ماده مشخص شود و عموما ایجاد زخم یا بثورات پوستی در بخش بسته شده با باند نشانه ای از ابتلا به حساسیت پوستی است، این روش علاوه بر دقت کمتر مشکلاتی برای بیماران به دنبال دارد که نقطه ای که بسته شده است بایستی دور از دسترس و آب باشد و گاها برای بیمار دردناک می باشد؛ اما در روش انجام تست حساسیت در خون تمامی آلرژن های احتمالی که ممکن است سبب بروز حساسیت شوند در مجاورت با آنتی بادی های سرم بیمار قرار می گیرند و در صورت وجود آلرژن و واکنش با آنتی بادی ، پزشک دسترسی صحیح به ماده حساسیت زا دارد و امکان درمان سریع بیماران فراهم می شود.

در انجام تست آلرژی پوستی چون بیمار با بروز علائم به پزشک مراجعه می کند این علائم اختصاصیت جهت حساسیت ندارد و ممکن است بیمار با سرماخوردگی ساده یا بیماری دیگری و مصرف گاها یک دارو بطور موقت علائمی را بروز دهد و بالطبع تشخیص ماده حساسیت زا دشوار می باشد.

در آزمایش آلرژی پوستی خطری که بالقوه بیماران را تهدید می کند شوک آنافیلاکسی است که فرد به ماده حسایت زا واکنش بسیار شدید نشان می دهد که بسیار خطرناک و گاها غیرقابل جبران می باشد.

چرا باید آزمایش خون آلرژی بدهیم ؟

اگر علائم آلرژی را دارید بهترین روش انجام تست آلرژی می باشد که این علائم شامل موارد زیر می باشند :

• گرفتگی و آبریزش بینی
• عطسه کردن
• خارش چشمان و ابریزش چشمی
• کهیر
• تنگی نفس
• قرمزی پوست
• سرفه کردن
• خس خس کردن سینه
• بثورات پوستی
• تورم لب / زبان / چشم / صورت
• اگزما و خشکی پوست
• شوک آنافیلاکسیک

شوک آنافیلاکسیک یک واکنش آلرژیک شدید می باشد که می تواند منجر به مرگ شود این نوع واکنش نیاز به مراقبت بیشتر دارد و فرد هرچه سریعتر باید با پزشک متخصص مراجعه کرده و مراحل درمان را سپری کند ، این افراد ممکن است که درمان اپی نفرین اضطراری را همیشه به همراه داشته باشند.

بهترین روش برای افرادی که علائم آلرژیک را دارند انجام تست آلرژی می باشد که آزمایشگاه بیمارستان رسالت کامل ترین پنل آلرژی در دنیا در اندازه گیری میزان IgE را دارد، آنالیز و تفسیر نتایج این تست در این آزمایشگاه توسط کمپانی MAD – ALEX اتریش می باشد ؛ در این روش بیش از 300 آلرژن مختلف بطور همزمان بررسی می شود و تمامی آلرژن های شایع تنفسی و غذایی ، میکروارگانیسمی ، حیوانات خانگی اهلی ، حشرات و... بررسی می شوند.

در این روش با حداقل میزان نمونه خون انجام می شود و به دلیل بهرمه مندی از نرم افزار پیشرفته و انلاین در تفسیر جواب ها و ارسال جواب ها بطور آنلاین به کمپانی سازنده کیت در اتریش و بهره گیری از هوش مصنوعی دقت جواب ها کاملا مورد اعتماد می باشند.

در آزمایشگاه بیمارستان رسالت تست Rast Test  نیز انجام می شود که 60 نوع آلرژن شایع بررسی شده و با توجه به میزان IgE فرد ، نوع حساسیت فرد مشخص می شود.

دیهی است که با پیشرفت علم و اعتماد به مراکز پیشرفته در حداقل زمان ممکن می توان از بروز خطرات ناشی از بیماری های آلرژیک جلوگیری کرد.

اهمیت انجام آزمایش آلرژی :

افرادی که به هر دلیل درگیر آلرژی می باشند بطور جدی بایستی به دنبال درمان باشند زیرا علائم که بروز می کنند می توانند بسیار شدید بوده و فرد را دچار مشکل کنند و چون در این بیماری سیستم ایمنی فرد درگیر است میتواند در صورت شدید بودن زمینه ساز مشکلات و بمیاری های دیگر برای فرد شود و اگر به درستی تشخیص و درمان نشود و به جای استفاده از داروهای ضد آلرژی فرد از داروهای غیر مرتبط استفاده کند می تواند مقاومت دارویی به دنبال داشته و مشکلات زیادی را به دنبال داشته باشد؛ بدیهی است تنها روش درست با دقت بالا در بروز علائم  ، انجام تست آلرژی خون در سه تست آلرژی 40 Food ( بررسی IgG) و تست آلرژی Alex ( بررسی IgE ) و تست Rast Test ( بررسی IgE ، بررسی تست غذایی و تست تنفسی ) انجام می شود.

 

آزمایش کورتیزول، هورمون کورتیزول چیست؟

کورتیزول اصلی ترین هورمون گلوکو کورتیکوئید است که از بخش قشری غده آدرنال (فوق کلیه) بدن ترشح می شود.

نقش های هورمون کورتیزول در بدن عبارتند از :

1. تأثیر بر متابولیسم پروتئینها ، چربی ها و قند ها
2. کاهش التهابات و فعالیت های آلرژیک
3. نگهداری از عضلات
4. آزاد شدن انسولین
5. تنظیم چرخه خواب و بیداری

 

علاوه بر موارد ذکر شده به علت نقشی که کورتیزول در پاسخ به استرس نشان می دهد هورمون استرس هم نامیده می شود.

سطح سرمی هورمون کورتیزول در بدن انسان در طول شبانه روز متفاوت است سطح کورتیزول در افراد نرمال در صبح زود حدود ساعت 6-8 صبح در بالاترین میزان خود است مقدار آن کم کم کاهش پیدا می کند تا اینکه در نیمه شب کمترین میزان آن در بدن وجود دارد.

تولید و آزاد شدن هورمون کورتیزول باعث تحریک هورمون ACTH  (آدرنو کورتیکو تروپیک هورمون )می باشد که ترشح خود ACTH   تحت تاثیر CRM )هورمون رها سازی کورتیکوتروپین) می باشد که از غده هیپوتالاموس آزاد می شود.

 

عملکرد هورمون کورتیزول چگونه است؟

زمانی که بدن با یک شرایط نامتعارف یا خطر جدی و استرس مواجه می شود هورمون کورتیزول و آدرنالین از غدد فوق کلیوی ترشح می شوند و طبق عملکرد خود موجب افزایش ضربان قلب ، افزایش سطح انرژی و در نتیجه آماده سازی بدن برای مقابله با شرایط ویژه می شوند. پس تا اینجا افزایش هورمون کورتیزول به نفع بدن می باشد ، اما اگر این تنش ها و استرس ها همیشگی باشد و سبب شود که ترشح و سطح بالای کورتیزول در خون دائمی باشد برای سلامتی بدن خطر ساز است و تأثیر آن بر بدن نگران کننده می باشد.

 

دلایل اختلال در هورمون کورتیزول

ابتدا باید بدانیم که وجود مقادیر بالا و طولانی مدت هورمون کورتیزول در بدن دارای اثرات منفی همچون : اختلال در عملکرد شناختی و مشکل در تمرکز ، عدم تعادل در میزان قند خون بدن با تحریک گلوکونئوژنز و مهار انتقال گلوکز به داخل سلول ها ، کاهش تراکم استخوا نها و کاهش بافت های عضلانی ، افزایش فشار خون ، ضعیف شدن سیستم دفاعی بدن ، اختلال در عملکرد غدة تیروئید ، تجمع چربی در بدن به ویژه در ناحیه شکمی و چاقی می شود.

 

عللی که باعث افزایش میزان کورتیزول در بدن می شوند ، شامل:

1. سندرم کوشینگ
2. استرس ها و تنش های روحی و جسمی مداوم
3. بارداری
4. مصرف داروهای استروئیدی
5. مصرف مشروبات الکلی و دخانیات
6. افسردگی های شدید
7. پرکاری غدة تیروئید و...

 

عللی که باعث کاهش میزان کورتیزول در بدن می شوند ، شامل:

1. بیماری آدیسون
2. هایپرپلازی غده آدرنال
3. کاهش فعالیت غدة هیپوفیز
4. کم کاری غده تیروئید و...

از عوارض کاهش سطح هورمون کورتیزول در بدن : کاهش اشتها و کاهش وزن ، خستگی ، سرگیجه و درد عضلانی و استخوانی می باشد.

 

چه راهکارهایی می تواند سبب متعادل شدن هورمون کورتیزول در بدن شود؟

مهم ترین راهکار برای تنظیم میزان کورتیزول در بدن ، داشتن یک سبک زندگی سالم است.

1. ورزش را جدی بگیرید و هر روز ورزش کنید و فعالیت بدنی داشته باشید.
2. ساعت خواب خود را تنظیم کنید بهترین حالت این است که شبها قبل از ساعت 11 بخوابید و صبح ها قبل از ساعت 8 بیدار شوید. به طور کلی 7-9 ساعت خواب شبانه برای اشخاص توصیه می شود.
3. مصرف کافئین را کاهش دهید
4. به اندازه کافی آب بنوشید
5. مراقبه و مدیتیشن انجام دهید که یکی از موثر ترین روشها برای تنظیم سطح کورتیزول می باشد.

 

علت و نحوه انجام آزمایش کورتیزول چیست؟

غالبا زمانی که فردی علائمی را که در مطالب بالا به آن اشاره شد را داشته باشد ، پزشک برای او انجام آزمایش کورتیزول را درخواست می کند.

معمولا آزمایش کورتیزول بر روی نمونه خون انجام می شود و سطح سرمی آن اندازه گیری می گردد ولی گاهی میزان کورتیزول در ادرار نیز درخواست و انجام می گردد.

بهترین زمان برای آزمایش کورتیزول ساعت 8 صبح است که مقدار آن در خون در بالاترین سطح آن قرار دارد و گاهی اوقات با توجه به تشخیص پزشک ، آزمایش مجدد در ساعت 4 عصر نیز انجام می شودکه در این ساعت مقدار کورتیزول باید به مقدار چشم گیری کاهش یافته باشد.

در آزمایشگاه بیمارستان رسالت ، آزمایش کورتیزول در بهترین شرایط و توسط مجهزترین دستگاه های موجود با روش کمی لومینسانس (ECL) انجام می گردد تا دقیق ترین و صحیح ترین جوابها در اختیار مراجعه کنندگان محترم قرار داده شود زمان تقریبی اعلام نتیجه برای این تست یک روز می باشد.

آزمایشات طب کار: در محیط کار امروزی، کارفرمایان متداول است که کارمندان خود را ملزم به تکمیل غربالگری مواد مخدر و الکل کنند. شما می دانید که آزمایش مواد مخدر به دلایل زیادی بخش مهمی از فرآیند استخدام است. ما آماده همکاری با شما هستیم تا در این فرآیند به شما کمک کنیم.

غربالگری مواد مخدر/الکل اغلب بهترین اقدام پیشگیرانه برای کمک به اطمینان از ایمنی یک شرکت و کارکنان آن است. مصرف مواد مخدر می تواند خطر تصادف را افزایش دهد، بنابراین حفظ یک محل کار بدون مواد مخدر برای ایمنی شرکت مهم است. کارفرمایان از طیف گسترده‌ای از صنایع به غربالگری‌های دوره‌ای قبل از استخدام و مواد مخدر و الکل برای محافظت از رفاه کارکنان خود و عموم مردم در صورت لزوم متکی هستند.

همچنین ممکن است از شرکت‌ها خواسته شود که داروها را در صنعت خود آزمایش کنند. قانون کار هر شرکتی را که به نحوی توسط دولت استخدام شده است ملزم می‌کند که یک محل کار بدون مواد مخدر فراهم کند. شرکت‌هایی که توسط وزارت کار یا وزارت حمل‌ونقل تنظیم می‌شوند، طبق قانون موظف به آزمایش دارو نیز هستند.

 موقعیت های شغلی در صنایع حساس مانند تولید، حمل و نقل، حمل و نقل و ساخت و ساز، غربالگری ها قبل استخدام بسیار مهم هستند وبه اطمینان از اینکه کارمندان می توانند با خیال راحت کار خود را انجام دهند، کمک می کند.

غربالگری قبل از استخدام و محل کار

تست مواد مخدر قبل از استخدام به عنوان محبوب ترین نوع تست داروی کارفرما رتبه بندی می شود. اکثر کسب و کارها ملزم به آزمایش مواد مخدر از کارمندان خود نیستند. کارفرمایان آزمایش مواد مخدر را انتخاب می کنند زیرا به عنوان یک بازدارنده موثر در برابر سوء مصرف مواد مخدر و تأثیر آن بر مشاغل عمل می کند. به عنوان مثال، یک مطالعه جامع رابطه بین نتایج آزمایش مواد مخدر قبل از استخدام و غیبت را بررسی کرد. این مطالعه نشان داد که میزان غیبت در افرادی که آزمایش آنها مثبت بود 59.3 درصد بیشتر از افرادی بود که آزمایش آنها منفی بود. علاوه بر این، نرخ جابجایی کارکنان با نتایج آزمایش داروی مثبت 47 درصد بیشتر بود

اطلاع دادن به متقاضیان از قبل از سیاست آزمایش مواد مخدر قبل از استخدام می تواند کسانی را که مشکلات سوء مصرف مواد مخدر موجود دارند در وهله اول از درخواست منصرف کند. در همین راستا، متقاضیان می توانند از انجام آزمایش مواد مخدر خودداری کنند، اما این معمولاً آنها را از بررسی محروم می کند.

 متقاضیانی که از داروهای تجویزی خاصی استفاده می کنند ممکن است هنگام انجام آزمایش دارو برای برخی از مواد آزمایش مثبت شوند. در آن مرحله، کارمند می تواند آنها را از داروهای تجویزی خود مطلع کند. البته سوء استفاده عمدی از داروهای تجویزی وجود دارد. در نتیجه، غلظت‌های بالا به ویژه برخی از مواد ممکن است علامت قرمزی برای سوء استفاده باشد.

 

چرا به خدمات طب کار نیاز دارم؟

ممکن است در چندین مرحله در طول کار خود به خدمات طب کار نیاز داشته باشید. همانطور که گفته شد، بسیاری از کسب و کارها و سازمان ها به آزمایش های فیزیکی، بینایی و شنوایی یا غربالگری داروها و بیماری ها قبل از استخدام نیاز دارند.

به عنوان مثال، اکثر افرادی که با مردم کار می کنند نیاز به تست دارند غربالگری قبل از شروع کار رانندگان تجاری اغلب برای حفظ گواهینامه خود نیاز به داشتن مدارک فیزیکی کامل از جمله تست بینایی به صورت سالانه یا دوسالانه دارند.

 طب کار شامل چه مواردی می شود؟

 طب کار شامل تمام خدماتی است که برای اطمینان از انجام وظایف حرفه ای خود با خیال راحت به آن نیاز دارید.

 تست فیزیکی قبل از استخدام

 یک آزمایش فیزیکی قبل از استخدام مشابه چکاپ سالانه شما است، اگرچه ممکن است شامل آزمایشات اضافی بر اساس نیازهای شغلی شما باشد.

تست فیزیکی قبل از استخدام نیز می تواند شامل موارد زیر باشد:

 تست های بینایی

 ارزیابی های شنوایی

 تست های عملکرد ریوی

 واکسیناسیون، از جمله کزاز و آنفولانزا

 اشعه ایکس

 همچنین ممکن است کارفرمای شما برای نظارت بر سلامت شما در طول مدت کارتان به اطلاعات فیزیکی سالانه یا دوسالانه نیاز داشته باشد.

 تست های سلامت

 همچنین ممکن است لازم باشد قبل از شروع یک شغل جدید، غربالگری های سلامت خاصی انجام دهید، از جمله:

 بیماری سل (سل)

 تیترها (واریسلا و هپاتیت B)

 تست مواد مخدر

 سایر آزمایشات خون و ادرار

 این آزمایشات ممکن است در بدن شما گنجانده شود، اگرچه برخی از کارفرمایان نیاز به آزمایش بدون ارزیابی کامل سلامت دارند.

 آسیب های ناشی از کار

 صدمات ناشی از کار بسیار شایع است - در سال 2019، 20.8 میلیون آسیب ناشی از کار غیرکشنده در جهان رخ داد.

 چگونه برای ارزیابی طب کار آماده شویم

 در بیشتر موارد برای آماده شدن برای غربالگری فیزیکی یا سلامتی قبل از استخدام نیازی به انجام کار خاصی ندارید. بسته به آزمایش‌های مورد نیاز، ممکن است لازم باشد چند ساعت قبل از خون‌گیری یا آزمایش ادرار ناشتا باشید.

 باید مطمئن شوید که تمام مدارک لازم را در قرار ملاقات خود به همراه داشته باشید. هر کارفرما مدارک خود را دارد، اما به طور کلی، شما باید موارد زیر را به همراه داشته باشید:

 مدارک ارائه شده توسط کارفرمای شما

 لیست داروهای فعلی

 اطلاعاتی در مورد جراحی های گذشته

 لیست شرایط پزشکی و آلرژی

 کارفرمای شما باید مدارک لازم را ارائه دهد، و شما می توانید لیست سایر اسنادی را که باید هنگام قرار ملاقات خود با کارکنان دفتر دوستانه ما همراه داشته باشید، تأیید کنید.

 

آزمایش  غربالگری عدم اعتیاد:

غربالگری یک ارزیابی اولیه است که تلاش می کند مشخص کند که آیا ویژگی های کلیدی سوء مصرف مواد در یک فرد وجود دارد یا خیر. غربالگری نشان می دهد که آیا مشکل سوء مصرف مواد مخدر وجود دارد یا خیر.

ارزیابی یک ارزیابی کامل است که برای تعیین قطعی وجود یا عدم وجود یک مشکل قابل تشخیص سوء مصرف مواد طراحی شده است. نتایج ارزیابی همچنین نشان می‌دهد که در صورت مشهود بودن مشکلات دارویی، احتمالاً مناسب‌ترین نوع درمان چیست.

چرا غربالگری و ارزیابی لازم است؟

 هدف غربالگری شناسایی هر چه بیشتر سوء استفاده کنندگان بالقوه یا بالفعل در اوایل سابقه استفاده یا سوء استفاده از آنهاست تا بتوان خدمات مداخله ای مناسب ارائه کرد. بنابراین، روند دوگانه است. افراد برای شناسایی وجود احتمالی یک مشکل مرتبط با الکل یا مواد مخدر غربالگری می‌شوند، در حالی که مرحله ارزیابی فرآیند را یک قدم جلوتر می‌برد و وجود مشکل را تأیید می‌کند، ماهیت مشکل(ها) را شناسایی می‌کند و راه‌های مناسب را پیشنهاد می‌کند

 چه کسی واجد شرایط غربالگری و ارزیابی است؟

 پزشکان، مشاوران، پزشکان خانواده، همکاران، خانواده ها، دوستان و حتی خود معتادان می توانند غربالگری را انجام دهند. این مرحله اولیه، همانطور که در بالا ذکر شد، یک فرد را به عنوان یک مصرف کننده احتمالی مواد مخدر شناسایی می کند. درک اهمیت این مرحله بسیار مهم است. برای مصرف کنندگان مواد، غربالگری اغلب اولین قدم به سمت بهبودی است. به آن در نهایت، متخصصان، در مقابل افراد آموزش ندیده، ممکن است بهترین افراد برای انجام چنین ارزیابی هایی باشند.

 هنگامی که غربالگری مشکل احتمالی را نشان می‌دهد، یک پزشک، مشاور یا پزشک خانواده می‌خواهد از یک مصاحبه تشخیصی برای تعیین اینکه آیا مصرف مواد مخدر فرد و تا چه اندازه معیارهای تعیین شده برای سوء استفاده را برآورده می‌کند یا خیر، استفاده کند.

 چنین ارزیابی هایی چگونه انجام می شود؟

 دو نوع مصاحبه وجود دارد که می توان در مرحله ارزیابی از آنها استفاده کرد - ساخت یافته و نیمه ساختاریافته. مصاحبه های ساختاریافته مجموعه ای از سوالات از پیش تعیین شده را فراهم می کند که به افراد آموزش ندیده اجازه می دهد تا به طور قابل اعتماد ارزیابی کنند. مصاحبه های نیمه ساختاریافته برای راهنمایی متخصصان آموزش دیده بهداشت روان در انجام معاینات دقیق بیماران طراحی شده است. اگرچه مصاحبه های ساختاریافته تشخیص های قابل اعتمادی را ارائه می دهند، اما به اندازه مصاحبه های نیمه ساختاریافته اطلاعات زیادی برای برنامه ریزی درمان ارائه نمی دهند، که بیشتر به تخصص و آموزش حرفه ای مصاحبه گر متکی است.

 آیا تکنیکی وجود دارد که فرد را وادار به پذیرش مفهوم درمان کند؟

 جدای از درمان اجباری دادگاه، که انتخاب کمی برای معتاد داده می شود، بسته به فرد، تعدادی از رویکردها می توانند مؤثر واقع شوند. برای مثال، مداخلاتی که در آن عزیزان معتاد را با نگرانی‌ها و ترس‌های شخصی‌شان مواجه می‌کنند، اغلب یک راه قدرتمند برای شوک کردن معتادان به درمان است. با این حال، تصمیم در مورد جستجو یا عدم مراجعه، در نهایت به خود فرد معتاد بستگی دارد.

 

 آیا می توانم بگویم که آیا کسی از الکل یا سایر مواد مخدر سوء استفاده می کند؟

 تشخیص افراد معتاد به الکل یا مواد مخدر، هوشیار یا مست، تنها با تماشای و صحبت با آنها بسیار دشوار است. مصرف کنندگان مواد مخدر زمانی که هوشیار هستند، رفتاری بسیار شبیه به غیرمصرف کنندگان دارند، به خصوص اگر در سنین پایین یا در ابتدای سوءمصرف باشند. علاوه بر این، فقط به این دلیل که فردی بیش از حد نوشیدنی مصرف کرده است یا یک ماده مخدر مسموم کننده مصرف کرده است، هیچ تضمینی برای اینکه او معتاد به الکل یا مواد مخدر باشد، نیست.

 چی ابزارهایی برای غربالگری سوء مصرف الکل یا مواد در دسترس هستند؟

 

 فهرست مصرف الکل  یکی دیگر از ابزارهای غربالگری پرکاربرد برای بزرگسالانی است که مشکوک به مصرف مشروبات الکلی هستند. این یک ابزار خود گزارشی است که برای ارزیابی 24 رفتار، احساس و نگرش مختلف مرتبط با استفاده و سوء استفاده از الکل از آنجایی که این ابزار بر نوشیدن مشکل ساز تمرکز می کند، برای افرادی که نمی توانند یا مایل به تصدیق مشکلات موجود در نوشیدن نیستند، مناسب نیست.

 

 پرسشنامه غربالگری دقیق سوء مصرف مواد  برای شناسایی سوء مصرف کنندگان الکل و مواد مخدر و متمایز کردن آنها از مصرف کنندگان اجتماعی و مراجعان روانپزشکی عمومی استفاده می شود. این یک پرسشنامه تک صفحه ای است. در یک طرف، 52 سوال درست-کاذب وجود دارد که به نظر می رسد ارتباطی با سوء مصرف مواد شیمیایی ندارند. در سوی دیگر مقیاس‌های پیش‌بینی خطر وجود دارد که به مراجعان اجازه می‌دهد در مورد 12 مورد مرتبط با الکل و 14 مورد مربوط به مواد مخدر گزارش خود را ارائه دهند. سهولت مدیریت و امتیاز دهی ، پیشنهادات واضح آن برای تفسیر، و کتابچه راهنمای آموزنده و با دقت نوشته شده، آن را برای شاغلین، مانند افراد دارای برنامه های کمک به کارمند بسیار جذاب می کند.

 چه ابزارهایی برای ارزیابی سوء مصرف الکل یا مواد مخدر موجود است؟

 شاخص شدت اعتیاد (ASI) پرکاربردترین معیار سنجش است شدت مشکل در میان مراجعان معتاد در حال ورود به درمان این مصاحبه به عنوان یک ابزار استاندارد و قابل اعتماد برای ارزیابی مراجعان سوء مصرف کننده ایجاد شده است. مصاحبه به طور مکرر هم در محیط های تحقیقاتی سنتی و هم به عنوان یک معیار نتیجه در محیط های بالینی استفاده می شود. این به جمعیت های تخصصی، مانند مادران سوء مصرف کننده کوکائین، افراد وابسته به مواد افیونی، زندانیان فدرال و افراد بی خانمان گسترش یافته است.

 ASI وضعیت پزشکی مشتری، وضعیت اشتغال و حمایت، مصرف مواد مخدر، مصرف الکل، وضعیت حقوقی، روابط خانوادگی و اجتماعی و وضعیت روانپزشکی مشتری را پوشش می دهد. از مشتریان خواسته می شود که به سؤالات خاصی در مورد مشکلاتی که در 30 روز گذشته و در طول عمر خود تجربه کرده اند پاسخ دهند. بنابراین، هر دو نگرانی فوری و مزمن توسط ASI شناسایی می شوند. پاسخ های مشتری به سوالات ASI در نمرات ترکیبی خلاصه می شود و برای اندازه گیری تغییرات در طول زمان در پاسخ به درمان استفاده می شود.

 علاوه بر این مشتری محور در رتبه‌بندی‌ها، مصاحبه‌گر بر اساس تجربه مصاحبه‌گر با مشتری در طول مصاحبه، یک رتبه‌بندی مستقل از شدت هر حوزه مشکل ایجاد می‌کند. این رتبه بندی از 0 شروع می شود (هیچ مشکلی وجود ندارد) و به 9 پایان می یابد (یک مشکل شدید وجود دارد و درمان کاملاً ضروری است).

 

 هنگام تصمیم گیری در مورد مناسب ترین ابزار چه عواملی را باید در نظر گرفت؟

 راحتی در استفاده

 تخصص و زمان مورد نیاز کارکنان برای اجرای آزمون و نمره دهی

 امکان سوگیری (فرهنگی یا اداری)

 اعتبار (آیا آنچه را که در نظر گرفته شده است اندازه گیری می کند؟) و قابلیت اطمینان (آیا آزمایش های مجدد نتایج یکسانی به همراه دارد؟)

 اعتبار آزمون در بین متخصصان دانشگاهی و درمانی

 انطباق آزمون با ورودی و بازیابی سیستم اطلاعات مدیریت (MIS).

 در دسترس بودن به زبان هایی غیر از انگلیسی

 سطح انگیزه و مهارت های کلامی و خواندنی مورد نیاز افراد مورد ارزیابی قرار می گیرد

 میانگین هزینه هر آزمون

 آزمایش مواد مخدر چه قابلیت هایی دارد؟

 آزمایش مواد مخدر، مانند آزمایش ادرار، یک نتیجه را فراهم می کند اقدام عینی یا بی طرفانه مصرف مواد مخدر این معیار عینی در مقابل معیارهای خود گزارش مصرف مواد مخدر قرار دارد که در آن از افراد خواسته می‌شود رفتارهای مصرف‌کننده الکل یا مواد مخدر خود را به‌طور ذهنی توصیف کنند. تحقیقات به طور مداوم ثابت کرده است که معیارهای عینی مصرف مواد، شاخص های قابل اعتمادتری برای مصرف واقعی مواد مخدر نسبت به معیارهای خود گزارشی هستند. به بیان ساده، افراد به طور طبیعی تمایل دارند رفتارهای شرم آور را وقتی که فرصت انجام این کار را داشته باشند، پنهان کنند. آزمایشات مواد مخدر احتمال پنهان کردن رفتارهای اخیر مصرف مواد را تا حد زیادی کاهش می دهد.

 آزمایشات دارویی، مانند آزمایش ادرار، وجود اکثر داروها را در عرض 72 ساعت پس از مصرف تشخیص می دهد. پس از سپری شدن این پنجره، اکثر داروها غیرقابل شناسایی می شوند. استثنا ماری جوانا است که تا 30 روز در ادرار قابل تشخیص است. با این حال، اکثر آزمایش‌های دارویی نمی‌توانند مصرف تاریخی یا وابستگی به مواد مخدر را شناسایی کنند. آزمایشات دارویی فقط می تواند مشخص کند که آیا یک فرد اخیراً از یک داروی خاص استفاده کرده است یا خیر.

 

 

 

تست ادرار اعتیاد همه آنچه که باید بدانید

آزمایش داروی ادرار شواهدی از مصرف اخیر یا سوء استفاده از دارو را در نمونه ادرار شناسایی می کند. آزمایش می‌تواند مصرف مواد مخدر غیرقانونی یا ممنوع، داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و مواد قانونی مانند الکل و تنباکو را شناسایی کند.

اگرچه آزمایش دارو را می توان بر روی چندین نوع نمونه از جمله خون، بزاق و مو انجام داد، ادرار رایج ترین مورد استفاده برای آزمایش دارو است. آزمایش‌های دارویی ادرار را می‌توان در موقعیت‌های بسیار متنوعی که نیاز به آزمایش برای استفاده یا سوء استفاده از دارو است، استفاده کرد.

 

درباره آزمون

هدف از آزمون

آزمایش داروی ادرار (همچنین به عنوان غربالگری داروی ادرار شناخته می شود) می تواند شواهدی از مصرف اخیر یا سوء استفاده از مواد مخدر را تشخیص دهد. استفاده از مواد مخدر به استفاده از یک ماده مخدر غیرقانونی مانند هروئین یا کوکائین اشاره دارد، در حالی که سوء استفاده از مواد مخدر به استفاده از دارو به شیوه ای ناسالم یا متفاوت با آنچه توسط پزشک تجویز می شود (به عنوان مثال، سوء استفاده از یک داروی ضد درد) اشاره دارد.

یکی از کاربردهای رایج آزمایش داروی ادرار، غربالگری مصرف یا سوء استفاده از مواد مخدر در محل کار است. آزمایش ادرار دارو ممکن است توسط کارفرما درخواست شود از جمله: هنگام غربالگری متقاضیان شغل، برای آزمایش دوره ای یا تصادفی دارو از کارکنان، و زمانی که مشکوک به مصرف مواد مخدر بر اساس علائم یا حوادث محل کار هستند

 آزمایش چه چیزی را اندازه گیری می کند؟

 آزمایش‌های دارویی ادرار شواهدی از مصرف اخیر یا گذشته یا سوء استفاده از مواد را نشان می‌دهند، اما معمولاً نمی‌توانند مسمومیت یا اعتیاد فعلی را تشخیص دهند. داروها می توانند روزها، هفته ها یا ماه ها پس از مصرف در ادرار شناسایی شوند. این به عوامل مختلفی مانند میزان و دفعات مصرف دارو و همچنین سرعت متابولیزه شدن و دفع دارو از بدن بستگی دارد.

 داروهایی که با آزمایش ادرار تشخیص داده می شوند عبارتند از:

 

 پنجره تشخیص ادرار دارو بعد از آخرین دوز

 الکل (اتانول) تا 5 روز

 آمفتامین ها تا 4 روز

 باربیتورات ها تا 21 روز

 بنزودیازپین ها تا 30 روز

 کوکائین تا 7 روز

 فنتانیل تا 4 روز

 ماری جوانا (THC) تا 6 هفته

 نیکوتین و کوتینین تا 7 روز

 مواد افیونی تا 10 روز

 اکسی کدون تا 4 روز

 فن سیکلیدین (PCP) تا چند هفته

 چه زمانی باید این آزمایش را انجام دهم؟

 آزمایش داروی ادرار ممکن است در محل کار، ارتش و ورزش های سازمان یافته استفاده شود. همچنین ممکن است آزمایش برای ارائه شواهدی از جنایت، بررسی علائم عود در یک برنامه درمانی مصرف مواد، یا نظارت بر پایبندی شما به داروهای تجویز شده انجام شود.

 اگر از داروهای نسخه ای استفاده می کنید که پتانسیل سوء استفاده دارند، الف پزشک ممکن است برای تأیید اینکه شما طبق تجویز دارو مصرف می کنید، آزمایش داروی ادرار را تجویز کند. برخی از رایج‌ترین داروهای تجویزی که مورد سوء استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از: مواد افیونی برای کنترل درد، داروهای مضعف سیستم عصبی مرکزی که برای درمان اضطراب و مشکلات خواب استفاده می‌شوند و محرک‌هایی که برای درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) استفاده می‌شوند.

 

 سایر شرایطی که در آن آزمایش داروی ادرار ممکن است انجام شود عبارتند از:

 

 آزمایشات پزشکی قانونی: ممکن است برای ارائه شواهدی دال بر جرم در طول تحقیقات یا پرونده قضایی، آزمایش های مواد مخدر ادرار دستور داده شود. آزمایش دوره ای یا تصادفی نیز ممکن است به عنوان یک دوره آزمایشی انجام شود.

 آزمایشات پزشکی: اگرچه آزمایش بیماران بستری در بیمارستان برای استفاده یا سوء استفاده از دارو اغلب ضروری نیست، آزمایش ادرار دارو ممکن است در شرایط خاصی مانند قبل از پیوند عضو یا در موارد مشکوک به مصرف بیش از حد دارو مورد استفاده قرار گیرد.

 پایبندی به درمان: آزمایش داروی ادرار ممکن است پایبندی به برنامه درمان سوء مصرف مواد را تأیید کند.

 آزمایشات ورزشی: آزمایش داروی ادرار اغلب برای غربالگری استفاده می شود ورزشکاران حرفه ای برای داروها و سایر موادی که ممکن است عملکرد را افزایش دهند.

 آزمایشات نظامی: ممکن است از اعضا خواسته شود که آزمایشات دوره ای یا تصادفی دارو را انجام دهند.

چگونه می توانم آزمایش داروی ادرار را انجام دهم؟

 آزمایشات دارویی ادرار در محیط های مختلف انجام می شود. آزمایش را می توان در بیمارستان ها، آزمایشگاه ها، برنامه های درمان مصرف مواد و سایر محیط های پزشکی یا قانونی انجام داد. نمونه‌هایی برای آزمایش داروی ادرار را می‌توان در محل کار یا مکان‌های دیگر قبل از آنالیز توسط آزمایشگاه در مکان دیگری به‌دست آورد.

 آزمایش داروی ادرار ممکن است توسط پزشک یا مدیر برنامه ای که نیاز به آزمایش دارو دارد، تجویز شود. همچنین می‌توان آزمایش‌های دارویی ادرار را بدون نسخه یا آنلاین خریداری کرد.

 

 آیا می توانم در خانه آزمایش بدهم؟

 آزمایش‌های دارویی در خانه که با استفاده از نمونه ادرار انجام می‌شوند، برای داروهای مختلف در دسترس هستند. آزمایش‌های دارویی ادرار در خانه یک دارو را شناسایی می‌کنند، در حالی که آزمایش‌های پانل ادرار در خانه شواهدی از چندین دارو را شناسایی می‌کنند.

 آزمایش داروی ادرار در خانه تنها نتایج اولیه را ارائه می دهد و جایگزینی برای آزمایش مبتنی بر آزمایشگاه نیست. اگر نتایج اولیه مثبت باشد، ممکن است یک آزمایش تأیید اضافی برای کاهش خطر نتایج نادرست لازم باشد. تست آزمایشگاهی قابل اعتمادترین راه برای تایید یک نتیجه غربالگری دارویی مثبت است. شما می توانید بدون دستور پزشک آزمایش ادرار را به صورت آنلاین سفارش دهید و در آزمایشگاه شرکت کننده آزمایش شوید.

 هزینه آزمایش چقدر است؟

 هزینه آزمایش داروی ادرار به بسیاری از عوامل بستگی دارد ، از جمله محل انجام آزمایش، و اینکه آیا آزمایش یک دارو یا چند دارو را در نمونه ادرار تشخیص می دهد. هزینه ها ممکن است شامل بازدید از دفتر و هزینه برای جمع آوری نمونه علاوه بر خود آزمون باشد.

 هزینه آزمایش مواد مخدر در محل کار، نظامی و ورزشی ممکن است توسط کارفرما یا سازمانی که نیاز به آزمایش دارد پرداخت شود. هنگامی که پزشک آن را سفارش می دهد، بیمه درمانی شما ممکن است هزینه های آزمایش را پوشش دهد. همچنان ممکن است شما مسئول پرداخت‌های مشترک یا کسورات باشید، بنابراین بحث در مورد هزینه آزمایش با پزشک، ارائه‌دهنده بیمه یا سازمانی که نیاز به آزمایش دارد مهم است.

 انجام آزمایش داروی ادرار

 آزمایش‌های دارویی ادرار که در آزمایشگاه انجام می‌شوند بر روی نمونه ادرار تمیز انجام می‌شوند. اینها این را ایجاب می کنند شما چندین قدم برای کاهش خطر آلودگی نمونه ادرار انجام می دهید. یک نمونه ادرار تمیز را می توان در آزمایشگاه، بیمارستان یا محل آزمایش دیگری جمع آوری کرد.

 

 برای جلوگیری از دستکاری یا آلوده کردن نمونه ادرار، ممکن است هنگام جمع‌آوری ادرار تحت نظارت یا مشاهده باشید. در طول نظارت بر جمع آوری ادرار، یک کارمند آموزش دیده قبل از ورود برای جمع آوری نمونه، دستشویی را چک می کند. هنگامی که مشاهده مستقیم رخ می دهد، یک حرفه ای شما را در حین جمع آوری نمونه تماشا می کند.

 

 قبل از آزمون

 قبل از آزمایش داروی ادرار، به پزشک یا مسئول آزمایش در مورد هر گونه دارو یا مکمل بدون نسخه یا بدون نسخه که اخیراً مصرف کرده اید، اطلاع دهید. در برخی موارد، برخی داروها و مکمل‌ها می‌توانند نتیجه غربالگری مثبت را در آزمایش دارویی ایجاد کنند.

 

 اقدامات اضافی ممکن است برای جلوگیری از دستکاری نمونه ادرار برای آزمایش داروی ادرار در آزمایشگاه انجام شود. به عنوان مثال، به شما یک ظرف پلاستیکی می‌دهند که در بسته‌بندی ضد ضربه مهر و موم شده باشد. علاوه بر این، منبع آب حمام ممکن است قطع شود و آب توالت ممکن است با رنگ آبی رنگ آمیزی شود.

 

 هنگام آماده شدن برای انجام آزمایش داروی ادرار در خانه، با خواندن تمام دستورالعمل های ارائه شده در کیت آزمایش شروع کنید. کیت ها باید شامل دستورالعمل ها، ظرف جمع آوری و خود آزمایش باشند. آزمایشات دارویی ادرار در خانه ممکن است نواری، یا کارتی نواری باشد.

 

 در طول آزمون

 روش جمع‌آوری نمونه ادرار با شستن دست‌های خود با آب و صابون برای از بین بردن هرگونه میکروب شروع می‌شود. همچنین ممکن است به شما دستور داده شود که اندام تناسلی خود را با یک پد یا دستمال مرطوب ارائه شده توسط سرپرست آزمون تمیز کنید.

 پس از تمیز شدن دست ها و اندام تناسلی، قبل از انتقال ظرف جمع آوری به داخل جریان ادرار، شروع به ادرار کردن در توالت می کنید. شما داخل ظرف جمع آوری ادرار می کنید تا جایی که از قبل مشخص شده پر شود. پس از پر شدن، ظرف جمع‌آوری از جریان ادرار خارج می‌شود و می‌توانید ادرار را در توالت به پایان برسانید.

 

 آزمایش داروی ادرار بدون درد است، اگرچه ممکن است در طول فرآیند جمع آوری اضطراب را تجربه کنید.

 جمع‌آوری یک نمونه ادرار تمیز برای آزمایش داروی ادرار در خانه شبیه جمع‌آوری آن برای آزمایش‌های آزمایشگاهی است. برای آزمایش‌هایی که می‌توان در خانه انجام داد، کیت‌ها شامل یک دستگاه آزمایش است که یا در نمونه ادرار غوطه‌ور می‌شود یا به شما امکان می‌دهد قطره‌ای از ادرار را در کاست آزمایش قرار دهید. دستگاه‌ها متفاوت هستند، بنابراین مهم است که آزمایش داروی ادرار در خانه را طبق دستورالعمل‌های ارائه شده در کیت به دقت انجام دهید.

 

 بعد از آزمون

 هنگامی که نمونه ادرار برای آزمایش آزمایشگاهی جمع آوری می شود، ممکن است از شما خواسته شود که ظرف نمونه را ببندید و آن را به یک کارمند آموزش دیده برگردانید. کارکنان آزمایشگاه ممکن است دمای نمونه را ثبت کنند و قبل از ارسال آن برای آزمایش، آن را در بسته بندی ضد دستکاری نگه دارند.

 

 هیچ محدودیتی برای فعالیت پس از آزمایش داروی ادرار وجود ندارد.

دریافت نتایج آزمون

 نتایج آزمایش داروی ادرار معمولاً در چند روز کاری پس از انجام آزمون احتمالاً با یک تماس تلفنییا با یک ایمیل ایمن دریافت خواهد شد، یا ممکن است بتوانید وارد یک پورتال آنلاین محافظت شده با رمز عبور شوید که نتایج در آن پست می شود. در برخی موارد، نتایج آزمایش داروی ادرار ممکن است از طریق پست ارسال شود.

 برای کیت های تست در خانه، دستورالعمل ها باید نشان دهند که چه مدت باید قبل از خواندن نتایج آزمایش منتظر بمانید. هنگامی که کیت های جمع آوری در خانه به آزمایشگاه ارسال می شود، ممکن است چند روز بیشتر طول بکشد تا نتایج در دسترس باشد. در برخی موارد، ممکن است از طریق یک برنامه تلفن هوشمند یا وب سایت شرکت به گزارش تست دسترسی پیدا کنید.

 

 تفسیر نتایج آزمون

 آزمایش‌های اولیه دارویی معمولاً نتایجی را در عرض چند دقیقه ارائه می‌کنند که نشان‌دهنده وجود یا عدم وجود دارو توسط یک نوار رنگی روی دستگاه آزمایش یا از یک آنالایزر آزمایشگاهی خودکار است. نتایج آزمایش یک آزمایش اولیه دارویی، از جمله آزمایش‌های دارویی ادرار در خانه، تنها نتایج اولیه را ارائه می‌دهد.

 نتیجه منفی در آزمایش اولیه دارو نشان می دهد که هیچ شواهدی دال بر استفاده یا سوء استفاده از مواد مخدر شناسایی نشده است در نمونه ادرار این ممکن است به این دلیل باشد که شما از داروهای خاص آزمایش شده استفاده نکرده اید، آخرین بار از دارو خارج از پنجره تشخیص آن استفاده کرده اید، یا مشکلاتی در انجام آزمایش دارو وجود داشته است.

 اگر نتایج اولیه آزمایش دارویی مثبت باشد، نمونه باید برای آزمایش تاییدی که از روش‌های تست خاص‌تری استفاده می‌کند به آزمایشگاه فرستاده شود.

 نتایج یک آزمایش دارویی تاییدی که در آزمایشگاه انجام می شود ممکن است مثبت، منفی یا نامعتبر گزارش شود. نتیجه آزمایش منفی در آزمایش تاییدی نشان می دهد که هیچ شواهدی از مصرف مواد مخدر شناسایی نشده است. مشابه نتایج آزمایش اولیه، یک آزمایش تاییدی منفی نشان می‌دهد که شما از داروهای موجود در آزمایش استفاده نکرده‌اید یا آخرین بار از داروهای خارج از پنجره تشخیص استفاده کرده‌اید.

 

 یک نتیجه نامعتبر نشان می‌دهد که آزمایش نمی‌تواند تأیید کند که آیا دارو در نمونه ادرار شما وجود داشته است، زیرا شواهدی وجود دارد که در طول فرآیند جمع‌آوری تقلبی یا جایگزین شده است. آزمایشگاه راه های مختلفی برای تشخیص دستکاری نمونه ادرار دارد. اگر یک آزمایش است نامعتبر، آزمایشگاه معمولاً دلیل این نتیجه را گزارش می کند.

 

 یک نتیجه مثبت در آزمایش تاییدی نشان می دهد که دارو در نمونه ادرار بالاتر از مقدار قطع تعیین شده آزمایشگاه تشخیص داده شده است. در حالی که مقدار دارویی که باعث ایجاد یک نتیجه مثبت می‌شود می‌تواند بین آزمایشگاه‌ها متفاوت باشد، بسیاری از آزمایشگاه‌ها از استانداردهایی استفاده می‌کنند که توسط اداره سوء مصرف مواد و خدمات سلامت روان  برای برنامه‌های محل کار بدون دارو تعیین شده است.

 بسته به نتایج آزمایش داروی ادرار، پزشک ممکن است شما را از نظر اختلال مصرف مواد ارزیابی کند. در طی یک ارزیابی برای اختلال مصرف مواد، یک سری سوالات برای تعیین الگو و اثرات مصرف یا سوء مصرف مواد از شما پرسیده می شود.

 همچنین ممکن است در مورد آزمایش داروی ادرار سؤالاتی داشته باشید، و بهتر است در مورد فرآیند و نتایج خود با پزشک خود صحبت کنید.